I'm married to a Professor (BACHELOR V)

Chapter 27

ISANG malakas na pagsirado ng pinto ang nagpabalik sa aking katinuan. Iniwan niya na ako sa loob ng opisina niya kaya patakbo akong lumabas at mabilis siyang hinabol.

"Frank!" tawag ko sa kanya. Hawak kamay sila ng anak niyang naglalakad na sa hallway na school niya.

"Frank, sandali!" sabi ko kaya huminto na siya sa paglalakad.

"Hindi pwede. Hindi pwedeng hindi mo ibigay ang sadya ko sa iyo," sabi ko. Nakita ko siyang yumuko at may binulong sa anak niya bago humarap sa akin.

"Go home or much better find Attorney na mas magaling kay Noah!" matigas na sabi niya kaya I bow my head.

"Baba kaylangan kong tulungan iyong —"

"Ayan lang ang pwede mong pagpilian. Wala ng iba." putol niya ulit sa sasabihin ko at naglakad na ulit kaya na alarma ako.

"You cannot accepted me. Hindi mo na ako tatanggapin dahil hindi na ikaw ang nagmamay-ari sa akin. Frank—" Hindi ko muna tinuloy ang gusto kong sabihin dahil natatakot ko pero bahala na.

"Ikaw— ikaw iyong taong may paninindigan na ang sa iyo ay sa iyo lang. Hindi muna ako pagmamay-ari lalo na ang katawan ko, my whole and my everything," pagsisinungaling ko sa kanya. Nakita kong nag-bago ang aura ng mukha niya kaya aminado akong insulto ang sinabi ko sa pagkatao niya

"T*NG*NA!" galit na sigaw niya at kinaladkad niya ako papunta ulit sa opisina niya at patulak na binitawan ako.

Munting pa akong matumba sa sahig buti na lang mabilis rin ang mga galaw niya. Hindi pa ako nakakabawi ng isang malakas na pagsirado ang narinig ko sa pinto niya kaya napaantras ako.

Hindi ko siya kayang tignan. Alam kong mali iyong sinabi ko st aminado ako doon. He's angry, he insulted, he can't accepted. I know that na apakan ko ang EGO niya. Gusto kong mag-sorry pero natatakot ako. Nakita kong binulsa niya ang cell phone niya at tumingin sa akin ng masama. I'm sorry Baba, sabi ng isip ko.

"Like I've said awhile ago na hindi mo na ako pagmamay-ari dahil may anak na ako."

"AKIN KA PA RIN KAHIT ANONG GAWIN MO!" sigaw niya sa akin.

"Sa papel na lang tayo konektado. Sa papel na lang tayo kasal," sagot ko rin sa kanya kaya lumapit siya sa akin at hinawakan ang braso ko nang mahigpit.

"Bakit saan ba dapat tayo kasal?" gigil na tanong niya.

"Sa dahon ba ng saging,"  segunda niya. Ramdam ko ang galit niya sa akin, ramdam ko rin ang mga kuko niyang bumabaon na sa braso ko.

"Franko nasasaktan na ako," takot na sabi ko at pilit na sinusubukan bawiin ang braso ko.

"TALAGANG MASASAKTAN KA SA AKIN!" sigaw niya at mas hinigpitan pa ang pagpisil sa braso ko.

"B-Baba," iyak ko at yumuko.

Wala akong nagawa kundi umiyak na lang sa harapan niya. He's hurting me. Ramdam kong hindi niya na ako mahal sa sistema niyang pananakit sa akin.

"Masarap bang tumikim ka ng iba?!" insultong tanong niya at maharas na binitawan ako.

Nagtama ang mga mata namin at nakita kong tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Pinunasan ko ang mga luha ko. Ano ba naman itong napasok ko? Tanong ng isip ko. Kahit anu-ano na lang pinag-sasabi ko kasi, eh.

"Sabagay hindi naman ako magtataka dahil sa atin dalawa noon ikaw ang aggresibo sa s*xual need!" sabi niya.

"Hindi iyan totoo, ah."

"Hindi totoo?" tawang tanong niya.

"Diba kaya ayaw mong magka-anak sa akin dahil gusto mo lang ng s*x.  Nang ahh—ahh na iyan. Oo—Narinig ko, Chrisian. Rinig ng dalawang tainga ko ang pag-uusap niyo ni Ksenia noon sa restroom ng school. Sa mismong araw ng anniversary natin," pahayag niya.