Hayatını dolu dolu yaşayan, kimseyi götüne takmayan Asi, öğrendiği gerçeklerle beraber ne yapacağını bilemez hale gelir.
Adı gibi asi olan kızımız, eski ailesine olan nefreti yüzünden yeni ailesine alışabilecek mi? Peki yeni ailesi, asi olan kızlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Ateş DEMİR'
01.06.2024
---
Bu sabah o kadar keyifliydim ki gülümsemem yüzümden hiç eksik olmuyordu. Tuğkan bütün okulun gözü önünde yaptığı itliği anlatmış, daha sonra köpek gibi benden özür dilemişti. Bu sayede okulun gündeminden düşmüştüm.
Gençleştim resmen, bu kadar mı fark eder.
"Sınav sonuçları bugün açıklanıyormuş. Yani gençler büyük kazığa oturduk."
Deniz'e göz devirdiğimde sonunda zil çalmış, hoca içeri girerek yoklama almaya başlamıştı.
"Evet arkadaşlar, bugün bildiğiniz gibi sınav sonuçlarınız açıklanacak. Bu sınav sonuçlarına göre de sınıflarınız ayrılacak. Bu sistem sizin daha iyi eğitim almanızı sağlayacağından endişe etmeyin. Sınavlarınızı ve sınıflarınızı açıklamadan önce bugün okulumuza transfer olan bir öğrenciyi sizinle tanıştırmak istiyorum. Gel evladım."
Herkes kafasını kapıya çevirdiğinde içeri giren çocukla kaşlarım anında çatılmıştı.
Tanıdık geliyordu ama kim...
"Kendini tanıtır mısın?"
"Herkese merhaba. Adım Ateş. Ateş Demir. Tanıştığımıza memnun oldum."
BİNGO!
"Oğlum bunun soyadıyla Mert'in soyadı aynı. Neyi ki Mert'in?"
Efe'nin sorusunu cevaplamak için ağzımı açtığımda cevabını hocamız vermişti.
"Kendisi okulumuzun gururu olan Mert'in kuzeni. Basketbol takım kaptanı. Boş bir yere geç Ateş."
Ateş denen çocuk çaprazıma oturduğunda gözlerimiz anlık birleşmiş, onda gördüğüm şaşkınlık garipsememi sağlamıştı.
"Gelelim sınav sonuçlarınıza. Bu sınıftan tam dört kişi maalesef son sırada. Bu yüzden onlar gelişecek olan sınıfa gidecek. Bu kişiler. Efe, Mine, Deniz, Asi ve Ateş. Ateş basketbol takımına yoğunlaşmak istediğinden bu sınıfta olmak istedi. Diğerleri ise gelişmekte olan sınıflarda olacak. Şimdilik serbestsiniz. Çok ses yapmayın."
Hoca bizi kendi halimize bıraktığında arkadaş grubu olarak kendimizi geri zekalı gibi hissetmiştim.
"Tamam, hadi Asi salak. Biz niye salağız. Birbirimize mi kanıyoruz anlamadım ki?"
Efe'nin ensesine bir tane yapıştırmış, susmasını sağlamıştım.
"Salak falan değilim. Sadece bu eğitim sistemine baş kaldırıyorum. Yoksa ben de yapmasını bilirdim."
