İNTİKAMIM ÖLÜM

10

Pelin

Bir el beni çekip kurtarmış. Kim di o kahraman? Kimdi beni kurtaran o cesur insan? Bilmek güçdü. Ama o an yaşadığım için binlerce kez şükür ettim.

Neden mi ölmüş gibi davrandım. Çünkü bir intikam mevzum vardı. İkinci bir şans zor bulunurdu ve bana ikinci şans verildi. Üçüncü bir şans verilemeyebilirdi. Bu nedenden yeni hayat sundum kendime.

Yeni bir hayat, yaşam. İntikam içindi bu ikinci hayatım. Ne aşka yer vardı, ne mutluluğa ne de üzüntüye. Bu hayatımın tek amacı intikam olucak. Ne kupa almaya, ne etkilemeye ne de zorbalığa.

Şimdi herkesten intikam alıcam. Bana yaşattıklarını yaşatıp onlara da ölümü tattırıcam.

Yeni bir Pelin var artık karşılarında. Yeni bir ben.

O gün beni çekip kurtaran kahramanıma çok teşekkür ettim. Daha sonra aklıma bir fikir geldi. Neden bunu bir fırsat bilmiyorum. Herkese kendimi ölmüş olarak gösterdim. İntihar etmiş gibi.

Kendimi geliştirmeye başladım. İnsanlara iyi davranmama konusunda, dövüş konusunda, şarkı konusunda kendimi eğittim. Şarkı konusunda başarılı olmalıydım. Bunun tek nedeni her zaman ki gibi intikamdı. Kupayı kaldırıcam ve herkesi kudurtucam.

Eğitimimim boyunca herkesi takip ettim. Bir ara Ayaza yakalandım. Çok perişandı.

Bende eğitimimi hemen bitirip işe koyuldum. Babamın bankasından bir sürü para çektim. Paraları çekmemin amacı babamı fakir duruma getirmekti. Ama işime yaradı. O paralarla kendimi baştan yarattım.

Dudaklarımı incelttim. Saçlarımı siyaha boyayıp kahkül kestim.

Baştan yaratılmış gibiydim. İşte şimdi hazırdım. Herkese mesaj gönderdim. Yarın karşılarına çıkacaktım.

Helin hocayı bir arkadaşımın yardımıyla aradım. Sosyal medyadan çekilmesini ve kameralara koyulmasını istedim.

Sahne bendeydi. Şarkım ve dansım boyunca kimse de tık yoktu. Beni tanıyamadılar. Sonunda bittiğinde beni tanımaları için gözlerinin içine baktım ve güldüm.

Artık tanımışlardı. Şaşkınlardı. Hemde çok. Bu daha ilkdi.

Okulun ilk günüydü yani benim için. Onlar içinse yeni bir başlangıç olucaktı.

🗽

Evime gittiğimde herkes her şeyi zaten öğrenmiş olucaktı. Öyle de oldu. Telefondan görmüşlerdi.

Ellerimi çapraz açtım ve heyecan ile

"Hoşgeldimmm!"

Dedim. Ellerimdeki bavullarımı aldım ve içeri girdim.

"Neden öyle bakıyorsunuz. Beni gördüğünüze inanamadınız mı?"

Kahkaha attım. Kötü kız kahkahası. İşte bunun için eğitildim.

"Hadi ama! Neye bu kadar şaşırdınız. Benim Pelin Zümrüt!"

Babam sinirle bana yaklaştı. Elini kaldırdığı an elini havada tuttum.

Bana şaşkın ve telaşla baktı.

"Benim Pelin Zümrüt derken. Eskisinden bahsetmiyordum. Babacım."