Οι ιστορίες του Παραμυθότοπου.

Η πριγκιπισσα της Αυγής

"Μην τολμήσεις να φοβηθείς να τολμησεις"

                                            Το άλογο και το αγόρι του

Ο σερ Γκίλμπερτ έκλεισε την πόρτα. Αμεσως διέταξε τους ιππότες να διαλυθούν ησυχως και να ξεκουραστουν. Ηταν πραγματι εξαντλημένοι. Το ταξίδι αναμεσα στο βασιλειο του Μυστήριου και του βασιλειου της Αυγής ειχε διάρκεια τριαντα ημερων, χωρίς σταματημό. Η βασίλισσα Μπριαλενα θα το πραγματοποιουσε μεσω του δικτύου του καθρέφτη. Άλλωστε μονο όσοι έφεραν βασιλικό αίμα μπορουσαν να το χρησιμοποιησουν, και αυτο μοναχα σε σπανιες περιπτώσεις. Και τι περίπτωση πραγματι! Η επιστροφή του δουκα του Μυστηριου, του ισχυρότερου μοναρχη ολοκληρου του Παραμυθοτοπου. Ομως ο αλλοκοτα ντυμένος πιτσιρίκος που συναντησε, σε καμια περίπτωση δεν αντιπροσωπευε αυτό που περιμεναν. Ηταν ενα φοβισμένο,  αμουστακο παιδαρέλι που οπως φαίνεται δεν ειχε καν ιδεα τοσο για την θεση που δικαιωματικά του ανηκε οσο και για τον Παραμυθοτοπο τον ιδιο. Ο ιππότης αναστεναξε βαριά. Πως αυτο το παιδι θα επερνε το θρονο σε μερικους μηνες; Δεν συνηθιζε να αμφισβητεί τα λεγόμενα της βασίλισσας,  ομως αυτη τη φορα δεν ηταν βέβαιος.

Παρ'όλα αυτα η ικανότητες του μικρού ηταν το τελευταίο που τον απασχολούσε. Ακούμπησε τα χέρια του ως τους αγκώνες σε ενα απο τα φαρδιά, σμαραγδένια πέτρινα ανοιχτα παραθυρα και ατενιζε τον ορίζοντα που απλωνοταν μπροστά του. Οι φωτεινές ακτιδες έκαναν τις κορφες των σπιτιων να λαμπυριζουν, ενω το κίτρινο μονοπάτι εμοιαζε σαν ρυάκι από χρυσό φως που χανοταν στα περαντα τις κοιλάδας. Με το δεξί χέρι ανοιξε μια μικρή εσοχη στην στολη του και έβγαλε ενα γράμμα. Ήταν τσαλακωμένο σε αρκετα σημεία ούτως ώστε να μπορέσει να το μεταφέρει,  ομως μπορουσε να φανει καθαρά το βουλοκέρι με το σύμβολο του βασιλείου της Αυγης χαραγμένο πανω του.

Ο Γκίλμπερτ κοιταζε το γραμμα. Πριν αποενα μηνα ακριβώς η πριγκίπισσα του το εδωσε, κρυφα απο τη βασίλισσα.  Η εξοχοτητα της θεωρούσε πως θα ηταν σοκαριστικο για το νεαρό δουκα να βρεθει με την πριγκίπισσα μετα απο δεκα χρονια απουσιας. Ετσι υπέδειξε στην νεαρη βασιλοπούλα να μην την ακολουθήσει στο ταξιδι της. Ομως η Ωρορα ηταν τοσο ενθουσιασμενη και ανυπομονη με την άφιξη του αγαπημένου αδερφου της που δεν μπορούσε να υπακουσει τις εντολες της μητερας της.

Η πριγκίπισσα πολλές φορές συνηθιζε να περνά τον χρόνο της στις παρυφές του δάσους που βρισκόταν αντικριστά απο το παλάτι. Προικισμενη με το δωρο της ζωγραφικής, μπορουσε να περναει ωρες ατελείωτες σχεδιαζοντας, ομως εξαιτιας του ντροπαλου χαρακτηρα της σπάνια εδειχνε τις εικονες που δημιουργουσε.