فتاة المخابرات

♡حاجه جديده ♡ (جاري تعديل السرد)

بقلمى مريم ميرو

꧁فتاة المخابرات ꧂

البارت الثالث عشر 💜✨

فى منزل ايمن المنشاوى.

صفاء: اتفضلي يا ياسمين البيت بيتك انتى خلاص بقيتي واحده مننا.
ياسمين بخجل: شكرا ياطنط.
صفاء: ياسهير تعالي خدي شنط ياسمين على الاوضه بتاعتها.
سهير: حاضر يا ست هانم.
صفاء: اطلعي معاها يا ياسمين علشان تعرفي اوضتك فين وترتاحى شويه وانا كمان شويه هبعت حد يصحيكى لما الغدا يجهز.
ياسمين: حاضر ياطنط بعد اذنك.

فى ڤيلا عبدالله المنصورى.

معتز: والله مكنتش اعرف انك جامده فى الشغل كده بس ازاى بتفهمى فى التغذية.
نور: انا اصلا كنت شغاله مع دكتورة تغذية لفتره.
معتز: اممم انا كل يوم بكتشف فيكي حاجه جديده بس بجد شكرا اوى لانك ساعدتيني فى الشغل ومكنتش عارف من غيرك كنت هعمل ايه.
نور: كنت هتشتغل عادى انا كنت جايه هنا كخدامه بقيت دلوقتي مساعده ليك شوفت بقا انا محظوظه ازاى.
معتز بتوهان: دانا اللي محظوظ.
نور: طيب انا هنزل احضر الفطار.
معتز: بس ده مبقاش شغلك.
نور: اتعودت انى اساعد نوال فى تحضير الفطار.
معتز: اوكيه على راحتك بس علي فكره بقا ليكي مكتب فى الشركه انا اصلا بفكر اعينك السكرتيره بتاعتى واطرد نها.
نور: دا شرف ليا بس مش عاوزه اكون سبب في قطع عيش حد.
معتز: اممم طب يلا روحي اجهزى. 
نور: طيب ماشي.

في ڤيلا ايمن المنشاوى.

صفاء: تسلم ايدك ياسهير معلش بقي اطلعي نادي لياسمين.  
نزلت ياسمين لعندهم.
صفاء: اهى نزلت لوحدها روحي انتي بقا كملي تجهيز السفره.

على السفره.
رائد: أنا قررت ان كتب الكتاب هيكون آخر الاسبوع ده.
صفاء: على طول كده طب انتوا لسه اتعرفتوا على بعض كويس مستعجلين كده ليه.
رائد: احنا اتفقنا علي كده وبعدين بقالنا سنتين عارفين بعض وهى عايشه معانا فى البيت يبقي خلاص نأجل ليه وكمان انا قربت اخلص الشغل على الثفقه الجديده وهاسافر  عشان اريح دماغي شويه واهى تبقي معايا.
ايمن: وانتي يا ياسمين يابنتى موافقه علي كده.
ياسمين بخجل: انا معنديش مشكله.
مراد: يبقي على بركة الله نقرأ الفاتحه بقي.

في مكان آخر عند ساره وهشام.

ساره: بص بقي ياهشام عشان زهقت بصراحه انا مفروض ازور ماما واخواتى كل جمعه وانا بقالى اسبوعين مزورتهمش وكل مااكلمك تقولي اصل عندي ضغط فى الشغل ومش فاضي عشان اوديكى.
هشام: ما انا فعلا مضغوط وقولتلك استني كمان اسبوع وهاوديكى براحتك.
ساره: وايه الفرق بين انهارده والاسبوع الجاي مليش دعوه انا ها روح انهارده مليش دعوه حتى مازن عاوز يروح انهارده صح يامازن.
مازن: اه انا عاوز اروح عند تيتا انهارده.
هشام: ربنا ياصبرنى عليكو نفسي تحسي بيا شويه.
ساره: انت بتزعقلي طب وربنا منا قاعدالك فيها يلا يا واد يامازن.
هشام: انا زهقت بقي انتي بتتلككى علي كل حاجه كل ماجي اكلمك تقولي هسيبلك البيت وامشى.
ساره ببكاء: مش انت اللي بتزعقلى.
حاول هشام ضبط اعصابه وتكلم بضحك علي طفوليتها: خلاص ياستي انا آسف وهوديكى انهارده عند امك عاوزه حاجه تاني.
ساره: بجد ميرسي يابيبي.
هشام: دلوقتى بقيت بيبي.
مازن: وانا كمان بيبي صح.
ضحك هشام على ابنه وقال: انت بيبي طبعا.
ساره: طيب يلا بقي انا داخله اللبس واللبس مازن يلا يامازو.

فى ڤيله عبدالله المنصورى.

معتز ببكاء: ماما انتى روحتى وسيبتينى من صغرى كان نفسي تبقي معايا انا بقيت اكره ارجع البيت عشان مفيهوش حد ان. نا عمري ماكنت كده ياماما انا كنت دايما بحب اذاكر وانجح وكنت بزعل لو مطلعتش من الاوائل دلوقتي انا بقيت بعيد تلات سنين بمزاجى وعادى انا بقيت شخص سيئ بيغلط بس ومش لاقى حد يقولي انت غلط وكل ده بسبب بابا هو اللي كان كل يوم يجيب واحده شكل البيت وعمره ما اهتم بوجودى لما كنت اغلط مكنش ياعاقبنى عشان اتعلم من غلطى تؤ كان بيعاقبنى عشان النااس هتتكلم عليه وكان يهددنى انه هيخلينى اسافر بره وبعدين لما سافرت ايه اللي حصل يعني بقيت برضو عايش لوحدى وبقيت اغلط بزياده مبقتش اصلي وبقيت بعيد عن ربنا انا عمرى مشوفتك فى الواقع مشوفتكيش غير فى الصوره اللي انا ماسكها دى بس كان نفسي تبقي موجوده جنبي دلوقتى وتحطى راسى على رجلك وتفضلى تلعبي في شعري ولما اعيط زى كده تطبطي عليا اناعارف انك كنتي هتبقي حنينه وحاسه بياا وبتحبينى لما كنت بشوف الاطفال زمان وأمهم هى اللى بتوديهم المدرسه وتجيبهم كنت بقعد على جنب واعيط واصحابي يفضلوا يتريقوا عليا وبابا ده الله يسامحه هو السبب كل شويه كان يدخل السجن ولا اوقات كتير بيهرب ويشيلنى انا المسؤليه ولحد دلوقتي ويسيبنى لوحدى بالاسبوع والشهر ومكنش بيسأل عليا ودلوقتى بقي لينا اعداء كتير وانا المفروض اللي امسك كل حاجه مكانه وحاول اخرجه من السجن وامسك الشركه مكانه وبعد كل ده مفروض اخلص من اللي اسمها مرام دى تخيلى ياماما انا هبقي سبب فى موت حد ا.. ن.. نا هبقي قاتل والله انا تعبت تعبت وفضل يعيط وكل ده نور كانت واقفه قدام الباب وسمعته وبعدين نزلت على المطبخ.
نور: نوال كنت عاوزه أسألك على حاجه.
نوال: اتفضلي يابنتى.
نور: هي ام معتز ماتت وهو عنده كام سنه.
نوال: وبتسألى ليه يعنى.
نور: عادى يعنى فضول مش اكتر.
نوال: كان عنده سنه ملحقش يشوفها.
نور: امال مين اللي رباه.
نوال: انا اللي ربيته ووالله بحبه زى عيالى وهو غلبان وقلبه طيب  بس ابوه هو السبب فى اللى معتز وصله ومبيعترفش بده شايف ان ابنه مينفعش يبقي تربيه خدامين قدام النااس.
نور بزعل: اممم طيب شكرا يانوال.
نور في نفسها: ابوه طلع السبب فى كل حاجه وهو ذنبه انه ابن عبدالله المنصورى بس للاسف مش هيقدر يغير حاجه هي حياته كده بس يقدر يحولها للاحسن ويصحح غلط ابوه واحنا هنساعده فى كده.

ياترى نور هتعمل ايه؟ 🤨

وايه التغير اللي هيحصل فى حياة كل الموجودين ده اللي هنعرفه فى الأجزاء اللى جايه تابعونى 🌝✨