فتاة المخابرات

~ عودة ~ (جاري تعديل السرد)

بقلمي مريم ميرو

♕فتاة المخابرات♕

البارت الثامن عشر🩵

عند مراد وسيف.

مراد: ههههه من يوم يومها مصلحجيه.
سيف: ماتشوف فرح عامله ايه.
مراد: هى فى مهمه مش مع فرح.
سيف: امممم طيب ايه رأيك نروح نشوفها.
مراد: انت هتظيط انت ملكش دعوه بيهم انا اللي مفروض ازورهم.
سيف: طب يلا روح زورهم وانا هاجي معاك.
مراد: اتأخرت كنت لسه عندهم من شويه انا وبابا ههههه.
سيف: خاين روحت من غيري.
مراد: ههههه هو انت مراتي وبعدين روحنا نقولهم على فرح رائد.
سيف:وانتوا رايحين تقولولهم بعد الفرح ما خلص اكيد زعلوا منكم.
مراد: اعمل ايه بابا هو اللي مرضيش يقولهم عشان ماما .
سيف: امممم انا لو منهم كنت زعلت بصراحه.
مراد: انا برضو معرفش امى مابتحبش طنط مها ليه.
سيف: اكيد في حاجه مستخبيه
مراد: وانا اللى هعرفها.

في شركه عبدالله المنصورى.

معتز: اااه اخيرا خلصنا الاجتماعات كان يوم طويل بشكل.
نور: احسن خلصناهم انهارده واهو نتعب انهارده وبكره مش هيبقي عندنا ولا اجتماع.
معتز: طب كويس اوى ناخد بقي الملفات ونكمل فى البيت.
نور: احم استاذ معتز كنت عايزه
اتكلم معاك في موضوع بس متزعلش منى.
معتز: اتفضلى.
نور: انا مش هعرف اجى الشغل تاني.
معتز بأستغراب: ليه عشان الموضوع اللي حصل امبارح انا قولتلك اعتبريه ماحصلش.
نور: لاالاالاا مش عشان كده خالص انا نسيت اصلا بس عشان موضوع تاني.
معتز: وايه هو الموضوع التانى.
نور: بصراحه ماما تعبانه جدا وهى معندهاش غيرى انا اللي بصرف عليها وكده، مش ده المهم المهم انا مرضها خطير وكانت عاوزه عمليه واحنا ظروفنا مكنتش تسمح اننا نعملها العمليه عشان كده جيت اشتغل عند حضرتك وغير كده كان لازم تعمل العمليه بره مصر وخالى مسافر النمسا المكان اللي هتعمل فيه العمليه عشان متابعه مع دكتور هناك ودلوقتى المفروض تعمل العمليه وانا طبعا هاسافر معاها ومش هقدر اشتغل تاني.
معتز: الف سلامه عليها انشاء الله ربنا يقومها بسلامه بس ليه مقولتليش كان ممكن اساعدك وبعدين بطياره من عندى تروحي وتيجى من النمسا براحتك وكنت وصيت احسن الدكاتره اللى فى النمسا .
نور:ما كنش ليه لازمه انى اتكلم.
معتز: لا طبعاً ليه لازمه مكنتيش هتسيبي الشغل ومكنتيش هتسيبينى زى الكل ماسابنى.
نور: مين قالك اني هسيبك فى حاجه حديثه اسمها تلفون لو تسمع عنه يعنى نقدر نتواصل من عليه وبعدين ممكن لما العمليه تنجح انشاء الله هنزل مصر ونتقابل.
معتز: هبقي اتصل عليكى علي طول عشان اطمن على والدتك ابقي ردى.
نور: تمام ماشي بس عاوزه انصحك بحاجه قبل ما امشى انا عارفه ان والدك ممكن يبقي شخص مش كويس مش الاب المثالي وبيغلط وممكن يخليك انت كمان تغلط بس انت لازم تكون عارف الصح ومتسمعش كلامه فى الغلط ومتسكتش عن الحق ابدا حتى لو كان الكداب ده ابوك او اقرب شخص ليك او حتى انت.
معتز: ماشي شوفي بقي انتى هتمشى ومحدش هينصحنى تانى ولا حد هيهتم اذا كنت بغلط ولا لا انا بشكرك لانك الوحيده اللي...احم اتعلقت بيها وقدرت احس ان انا ليا مكان فى الحياة وان فى حد بيخاف انى اغلط وكمان خلتينى ارجع اصلى من تانى انتى مفيش منك اتنين بجد.
نور بتأثر: شكرا مع انى امى دايما كانت تقولى ملكيش لازمه فى الحياه والله وطلع ليا لازمه ههههه.
معتز: اي خدعه خليت بقي ليكى لازمه ههههه.
نور: ههههه امى كانت دايما بتتباها بيا قدام الناس لدرجه لو كان حد سألها دى بنتك تقولوا ولا اعرفها ههههه.
معتز: ههههه اه صحيح انتى هتسافرى امتى.
نور: انهارده بليل.
معتز: تمام هبقي اجي اوصلكم.
نور: لا متتعبش نفسك طلبنا تاكسي هيجي يوصلنا.
معتز: يعني مش هعرف اودعك.
نور: بلاش تسميه وداع لان انا هرجع تانى.