Through the Lens (Through Series #1)

Chapter 5

Isang linggo na ang nakalipas simula noong pumunta ako sa kapehan. Na accept ko na din ang friend request ni Dale at ang huli naming pag-uusap ay ang pagpapasalamat niya saakin.

Shempre kinilig ako d'on!

Pero ang tanging pinagtutuonan ko lang ng pansin ngayon ay ang resulta ng pag aapply ko sa Halligre University.

wonderjiaaan:
sabi in 2 weeks daw result? bat ang tagal

alinadlcz:
Huhuhu! Kinakabahan ako!

whatsupkaycee:
cant relate 😝😝 SCU HERE I COMEEEEE!!!!!

I reacted haha to her message. Sa aming tatlo si Kaycee lang ang gustong mag college sa San Cavilde University. I can't blame her! Maganda nga naman daw ang environment sa SCU at magagaling daw ang mga students. She wants to be with people she can learn a lot.

It's not that she can't learn from us, gusto niyang matuto pa sa ibang tao.

Kami naman ni Jian, sa Halligre University kami. Bakit? Si Jian, dahil daw iyon ang naging resulta sa spin the wheel niya. Ako, gusto ko na dito simula highschool pa, dahil ang sabi, mataas ang rate na makapasa sa scholarship nila at magagaling daw magturo ang mga profs.

Hindi pa ako nakakapag take ng exam for scholarship dahil wala pang resulta ang admission ko sa HU. But I really hope I can get in! I really want to go in this university.

Nagulat ako nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko. I immediately opened the door and my eyes widened when I saw Dad.

"Dad!" I hugged him. "Na-miss kita! How was the trip?!" Sabi ko at bumitaw sa yakap.

"Fun yet stressfull," He chuckled. Pinapasok ko siya sa kwarto at pinaupo sa couch. After my graduation pumunta si Dad sa Madrid for a business matter. My mom own that company kaya he's very hands on with it.

His eyes went to the laptop placed on my table. "Got the results?"

"Hindi pa! Ang tagal nga eh!" Sabi ko habang inaayos ang mga kalat ko sa kwarto.

"Do you really not want to go to LPU?" He said hoping that I would change my mind.

"If di ako nakapasa dito, sa LPU ako!" I said as I throw a paper on the trash can. "Pero, sorry dad, Makakapasa ako dito!" Proud na sabi ko at tinawanan niya lang ako. Tiningnan ko saglit ang email ko at nang nakitang wala pang sinesend doon kaya umupo ako sa tabi niya.

"Don't take the scholarship exam, ma prpressure ka lang... Kaya kong bayaran ang tuition mo." Sabi niya at tiningnan ulit ang laptop na nasa table ko.

"Dad... alam ko naman po iyon. I just want something to motivate me! Pati it's a good opportunity dad! I can do it!"

"Sabi mo yan ah... It's good that you believe in yourself. You got that on your mom." Sabi niya at kininditan ako. I laughed and hugged him, napatawa naman siya.

This felt warm. I love it when I hug him.

"Don't do boyfriends if you don't want distractions, okay?"

"Okay po..." I said, like a child hugging him from his waist.

"Nakauwi na ba si Arvin?" He asked, reffering to my brother.

Napabuntong hininga ako at humiwalay sa yakap, "'Di pa nga Dad eh, his last chat was 'I'm in duty, I think I can't go home'" Sabi ko at ginaya ang tono ng boses ni Kuya, he laughed at my actions.

"Okay, I'll visit him tomorrow, sama ka?" Sabi niya at tumayo na mula sa upuan.

"Shempre I miss kuya too!" I said excitedly.