നേരം ഒന്നര വരെ ബിഎൽ ഡ്രാമയും കണ്ട ശേഷം ഉറങ്ങാൻ കിടന്നതായിരുന്നു യെറി...ഒന്ന് ശരിക്ക് ഉറക്കം പിടിച്ച് വന്നപ്പോഴാണ് ഫോണിന്റെ റിങ് കേൾക്കുന്നത്....
"പണ്ടാരം അലാറം വെച്ചത് മാറിപ്പോയോ.." തലയും ചൊറിഞ്ഞ് അടഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കി...
Tiaah calling....
"ഏഹ്..? ഈ കുരിപ്പ് എന്തിനാ നട്ടപാതിരക്ക് വിളിക്കുന്നെ...?" സ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞ പേരിലേക്ക് നെറ്റിച്ചുളിച്ച് നോക്കി അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു.
യെറി ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത ശേഷം അത് ചെവിയുടെ അടുത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ച് വെച്ച് കിടന്നു....
"ഡി..." കോളിന്റെ മറുവശത്ത് നിന്നും ആരോ വിളിച്ചു.
"എന്താടി നിനക്ക് ഉറക്കം ഒന്നും ഇല്ലേ കോപ്പേ..?" ഉറക്കചടവോടെ യെറി ചോദിച്ചു.
"ഏഹ്...?നീ തന്നെയാണോ ഈ പറയുന്നത്...?" ടിയ ഫോൺ ചെവിയിൽ നിന്നെടുത്ത് ഒന്നതിലേക്ക് നോക്കി ഇനി വിളിച്ച നമ്പർ വല്ലതും മാറിയോ എന്നൊരു സംശയം...ഏയ് ഇല്ല നമ്പറൊന്നും മാറിയിട്ടില്ല...സാധാരണ രാത്രി മുഴവൻ വല്ല ഡ്രാമയോ സിനിമയോ അല്ലെങ്കിൽ പാട്ട് കേട്ട് ഡാൻസ് കളിച്ചോ ഇരിക്കുന്ന ഇവൾക്ക് ഉറക്കമോ എന്ന് ടിയ സംശയിച്ചു...വവ്വാലിന്റെ സ്വഭാവമാണ്...രാത്രി ഉറങ്ങാതെ പകൽ മുഴുവൻ കിടന്ന് ഉറങ്ങി തീർക്കും...വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ല അതൊരു പോയിന്റാണ്...
"എടിയേ...." ടിയ വിളിച്ചു.
"എന്താടി ഒന്ന് പറഞ്ഞ് തുലക്ക്..." യെറി ഉറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു.
"എനിക്ക് ഫെബിൻ മെസേജ് അയച്ചെടീ..."
"എഹ്..?ഫെബിനോ...?അതാരാ..?"
"നിന്റെ അപ്പൻ...!!" അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ടിയ പറഞ്ഞു.
"ഓഹ് അങ്ങേരായിരുന്നോ...ഞാൻ കരുതി..."
"ഉലക്ക..!! നീ ഞാൻ പറഞ്ഞത് വല്ലോം കേട്ടോ..?" ടിയ ചോദിച്ചു.
"ഏഹ്..? ആ...അല്ല നീ എന്താ പറഞ്ഞേ..?"
കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നുകൊണ്ട് യെറി ചോദിച്ചു.
"ഞാൻ നമ്മുടെ സിറ്റിയിൽ ഒരു ബോംബ് വെക്കാൻ പോകുവാ അപ്പോ കയ്യിൽ ബോംബ് ഇടാൻ ബാഗും കവറും ഒന്നും ഇല്ല..അത് കുറച്ച് നേരം പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ എന്റൊപ്പം വരാൻ എന്തേ..!?" ടിയ പല്ലുകടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
YOU ARE READING
PERSONAL WIFE
Fanfiction❛❛അഗാധമായി സ്നേഹിക്കുന്ന രണ്ടുപേർ...,, അവരുടെ പ്രണയത്തിനു മുമ്പിൽ തോറ്റുപോകുന്ന മറ്റുചിലർ...❞
