İşte üçüncü bölümle karşınızdayım. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.Hepinize iyi okumalarr.
Geçmişten Kesit
"Anne neden buraya taşındık ki? Eski evimiz çok güzeldi."
"Hadi Tusem çok konuşmada yardım et babana"
O gün eşyaları yeni evimize taşırken anneme bir çok soru sormuştum. O da hepsini cevapsız bırakmıştı.
Babama sormuyorum çünkü onunla fazla diyoloğumuz olmaz hiç. Evde iki yabancı gibiyiz.
İçeriye koltuklar gibi büyük eşyalar yerleşince onlar oturarak bir şeyler tartışmaya başladılar. Bende kalan ufak tefekleri taşımak için kapının önüne yığılan poşetlerden aldım elime bir kaç tane.
Aslında çok ağır değillerdi ama bir anda yere kapaklandım. Sanırım poşetlerin içinde kırılacak bir kaç eşya da vardı ki ben düşünce yüksek bir kırılma sesi duymuştum.
Düştüğüm yerde öylece bekliyordum belki biri kalkmama yardımcı olur diye. Biri dediğim de annemle babam işte ama onların umurlarında hiç olmamıştım ki. Onlar için sadece yaşayıp sorun çıkarmamam gerekiyordu.
Uzaktan biri gözüme takıldı. Çıktığı evin kapısından hızla bana koşuyordu. Ne yapacağımı bilemediğim için sadece ona bakıyordum.
Bizim eve yaklaştığında nefessiz kalmış olacak ki durup nefesini düzeltmeye çalıştı.
O an anlamıştım erkek olduğunu. Ve benden de büyük duruyordu. Ben onu incelerken o yanıma kadar geldi
Ne kadar güzel saçları vardı öyle. Parlak ve dalgalı. Ve gözleri de kahverenginin en güzel tonuydu sanki.
Elini uzattı kalkmam için. Biraz tereddüt etsem de tutup kalktım.
"İyi misin?" dedi gözleri vücudumda bir şey olup olmadığına bakarken." Camdan dışarıya bakarken düştüğünü gördüm."dedi.
Kafa salladım sadece çünkü annemle babamdan bir de bunun yüzünden azar yemek istemiyordum.
"Gel şu kaldırıma oturalım biraz." dedi ve eliyle kaldırımı gösterdi ardından oraya doğru yürümeye başladı. Bende arkasından adımladım.
"Siz yeni taşınıyorsunuz galiba buraya." dedi.
Başımı sallayarak cevap verdim "Evet bugün geldik" dedim.
"Ben mesut bu arada ama sen bana mesut abi de. Tahminimce benden küçüksün." dedi.
"Tusem bende ama neden abi diyecekmişim ki ? Ben 11 yaşındayım." dedim.
"Çünkü bende 16 yaşındayım." dedi.
"Tamam o zaman abi diyeceğim." dedim.
"Anlaştık o zaman fıstık." dedi yanağımdan makas alarak.
"Bu arada benim bir kardeşim var o da 11 yaşında. Sizi bir ara tanıştırayım."dedi.
"Aa olur. Kız mı? erkek mi? diye sordum heyecanla.
"Kız kız. Çok iyi anlaşacağınıza eminim."dedi ve göz kırptı
O çok yakışıklıydı aynı zamanda da şefkatli. İyi biri olduğu her hareletinden her konuşmasından anlaşılıyordu.
"Anlaştık." dedim ona samimi bir tebessüm gönderekek.
"Annen baban nerde?" diye sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAUDADE
Novela JuvenilGeçmişten gelen hislerdi benimkisi, kimsenin bilmediği, kimsenin anlamadığı. Kendi içimde yaşatmıştım hep onu ve olmayan sevgisini. Aynı zamanda da kendi içimde bitirecektim kimseler duymadan. Fakat hesaba katmadığım bir şeyler olmuştu. Vazgeçmem ve...