De Zijlijn || EK 2024

Hoofdstuk 9

Hai!” Beau zwaaide enthousiast toen Frenkie en Mila aan kwamen lopen. Justin zijn broer had gelijk en Mila vond het inderdaad een gezellige bar.

Ze zaten aan een ronde tafel ergens bij het raam. Er waren verschillende grote schermen waarop je de lyrics kon zien van de artiesten. De muziek weerklonk al luid terwijl Mila plaats nam naast Beau. Het had wel iets weg van een bowlingcentrum maar dan met karaoke. Yentel en Lara waren al druk met de jongens aan het kletsen. Yentel kon het zo te zien goed vinden met Justin en Lara was met Carel aan de praat geraakt. 

“Dus, wat is de bedoeling van zometeen?” Vroeg Frenkie nieuwsgierig en zette zijn pet af. Zijn blonde haren zaten door de war en Beau porde in de zij van Mila. Boos keek ze haar beste vriendin aan die breed grijnsde. Gelukkig hadden Frenkie en Matthijs hun onderonsje niet door. Mila kende Frenkie nu al een paar weken van qua gezicht, maar nu had ze het idee dat ze hem juist beter leerde kennen na al die ontmoetingen. 

“We gaan ons opsplitsen zometeen want we zijn met een best aardige groep natuurlijk. We kunnen een wedstrijdje doen maar het hoeft niet. Het is wel leuker. Bijvoorbeeld jongens tegen de meiden.” nu zat de rest ook aandachtig mee te luisteren en sommige knikten enthousiast. “Dan wil ik revenge op de gamehal!” Mila keek Frenkie uitdagend aan. “Durf je nog wel?” Antwoordde hij uitdagend terug. “Tuurlijk. Dan staan we weer gelijk en moet jij je best gaan doen.” Grijnsde Mila en hij schudde lachend zijn hoofd. “Ik vind het best hoor.” Antwoordde hij. 

“Hoe kan het trouwens dat Frenk en jij elkaar nog niet de tent uitslaan? Is dat verleden tijd? Wat is er gebeurd?” Vroeg Carel met een brede grijns op zijn gezicht. “Ik heb gewoon mijn excuses aangeboden aan Mila.” Legde Frenkie uit aan zijn beste vriend.

"Mocht ook is tijd worden!” bemoeide Justin zich ermee. “Hey, het is tenminste gebeurd en ze kunnen weer normaal met elkaar omgaan.” nam Matthijs het op voor Frenkie. “Daarom. Hij is bij deze volwassen geworden.” plagend keek Mila hem aan. “Ik wordt nooit volwassen.” Antwoordde Frenkie met een zoetsappig stemmetje en ze schoten allemaal in de lach. 

“Dat zegt onze belangrijkste middenvelder!” zei Matthijs verontwaardigd en Frenkie rolde zijn ogen. “Grapje gast!” Antwoordde hij en toen kwam er een ober aan om hun drinken op te nemen. “Wat had u willen drinken?” Vroeg hij aan Mila en keek haar lang aan. Net iets te lang voor haar gevoel. Frenkie schraapte zijn keel en legde lichtjes zijn arm rond Mila der middel.

De ober zag het en sloeg snel zijn ogen neer. “Een biertje, alstublieft.” Antwoordde ze gemeend en keek hem strak aan. Wat dacht deze jongen wel niet? “Jullie drankjes komen er zo aan.” Meldde hij en zonder verder iets te zeggen liep hij van ze weg. Gelukkig was zij de laatste van de groep die een bestelling doorgaf. 

“Wat een man!” Carel gierde het uit van het lachen en kon zich niet meer inhouden. “St, niet zo hard joh!” Lara gaf hem een pets op zijn arm. Frenkie snoof en was het er duidelijk niet mee eens dat de ober zo raar deed tegen Mila. “Wat een creeper.” bibberde Beau. “Inderdaad.” Mompelde Mila terug en kroop een beetje tegen Frenkie aan. “Gaat het?” Vroeg hij bezorgd en keek haar aan. “Jahoor.” knikte ze en zo bleven de twee zitten toen hun groepje begon aan de karaoke. Matthijs en Carel gingen als eerste. 

“Nee, niet die!” Kreunde Matthijs. “Je hebt toch ook gezongen toen we wonnen van Real Madrid? Dan kan je Angels makkelijk af van Robbie Williams.” Antwoordde Carel lachend. “Dat was gewoon voor de lol met de supporters.” Mompelde Matthijs en werd rood. “Best, dan doen we voor jou een makkelijke.” Zuchtte Carel en ze kozen een nieuwe uit. “We kiezen wel k3.” grinnikte Frenkie en lachend rolde Mila der ogen. “Voor jou ja!” Kaatste ze terug. “Oh Frenk, ben je nu gedist door een meisje?” Justin floot zachtjes en moest lachen. “Houd je mond.” Mompelde Frenkie terug. 

Na een poosje had de groep besloten om jongens tegen de meiden te doen. “Nu wil ik wel eens tegen jou.” Mila stond op en probeerde Frenkie mee te trekken. Het scherm zelf gaf aan hoeveel punten je had en welke je hierop kon verbeteren. Het was een soort van Just Dance maar dan met zingen. “Ik kom al.” lachend kwam hij overeind en stond op.

“Ik ga toch wel winnen.” Voegde hij er mysterieus aan toe. “Hmh.” Knikte Mila. “Dat dacht jij.” Ze griste de afstandsbediening van tafel en zocht een liedje uit. Nu kon ze Frenkie nog voor zijn. “Oh mijn god.” verzuchtte hij toen ze I Will Always Love You aanklikte. Mila had vroeger op zangles gezeten maar dat had ze hem nog niet verteld. Beau stak der duimen op en grijnsde. 

Het liedje begon en Mila nam het initiatief om te beginnen. Ze pakte gelijk de makkelijke stukjes en Frenkie mocht de lange uithalen doen. Toen hij begon te zingen moest ze haar best doen om niet in de lach te schieten. Boos keek hij der aan en ze grijnsde naar hem. Het ging haar gemakkelijk af maar Frenkie had er nog een beetje moeite mee. Mila had haar ritme teruggevonden en liet zich helemaal gaan. Frenkie zat haar verbaasd aan te kijken en ze moest erom lachen. “You win!” kwam er bij Mila op het scherm en alles werd groen. 

“Wohoo!” Mila juichte en maakte langs iedereen een overwinning rondje. Sommige mensen klapten zelfs. “Eerlijk, Frenk, die meid kan me zingen.” complimenteerde Matthijs Mila. “Dank je.” Mompelde ze verlegen. “Ja, ik moet toegeven dat ik er niks van bakte naast jou.” Gaf Frenkie toe en ze glimlachte verlegen naar hem. “Je liet hem ook gewoon expres de hoge tonen zingen hé.” zei Justin. Mila merkte wel dat deze jongen van praatjes hield. “Misschien.” zei ze geheimzinnig en liep weg. Niet veel later voelde ze Frenkie zijn armen om haar heen. 

“Niet lief.” zei hij. 

“Ik ben ook niet lief.” zei ze en Frenkie moest erom lachen. “Je hebt wel terecht gewonnen.” Hij gaf haar een knuffel en ze liepen terug naar de groep waar Justin al druk bezig was met bier bestellen.

Dit ging nog een lange avond worden…