Radioapple// Uzaklarda Bir Krallık

~farkına varmak~

Bolum-8

"Aslında babam eski bir egitimciydi. Ama onunla iletisimimi uzun zamandır kesmistim. Ailemin yanından ayrılalı çok oluyor babamdan çaldığım bir kaç tek baskılı kitaplar vardı sadece.. daha sonra paralı asker olarak rütbe atlaya atlaya elime geçen azıcık para ile kendimi eğitecek şeyler alıyordum. Hatta bazen aç kaldığım bile oluyor."

Lucifer bir kez daha her insanın onlar kadar şanslı olmadığını hatirlamisti. Evet halkına iyi yaranmak için her şeyi gayretle yapmaya çalışıyordu ama asla onların derdini anlayamazdi çünkü lucifer onların yaşadığı zorluklardan geçmemişti.

Bu yüzden lucifer derin düşüncelere kapıldı ve alastor da kendini krala açtığı için biraz huzursuz hissetmiş ikisi de etrafina doganin sesinde kapilmis, düşünceler ile kaybolmuslardi. Daha sonra lucifer dalginligindan çıktığı vakit alastora 2 kez seslendi

"Hey.. biz neredeyiz?"

Alastor kendine gelince etrafina baktı ve sonra kaşlarını çatıp iç çekti

"Bilmiyorum."

"Ne demek bilmiyorum?"

İkisi de birbirlerine baktılar

"...."
"...."

Büyük bir telaş kralın içine girmiş ne yapacağını bilmez bir şekilde sadece içinden fırtınalar gecirtiyordu. Hava kararmadan saraya gitmesi gerekiyordu çünkü kardeşleri ile bir toplantısı vardı.

"CABUK YOLU BUL!"

"Majesteleri telaş ederek bir yere varamayiz."

"UGHHH"

ikisi de yoğun bir ilgi ile yollarını bulmaya çalışıyordu. Atları yorulmuş artık gidemeyecek hale gelince inip bir yere çömelip oturdular ve alastor kucuk cep cantasindan bir ekmek parçası çıkarttı.

İkiye bölerek lucifera uzattı. Hava kararmak üzereydi ve ikisi de açti. Lucifer önüne uzatılan minik ekmek parçasına hayir diyemeyecek kadar acti ve alıp kemirmeye baslayinca alastorda aynı şekilde yaptı.

"Alastor"

"Majesteleri"

İkili birbirine baktı ve aynı anda havaya baktılar

"Yağmur atıyor"

"Evet. Yağmur"

İkisi de telasla ayağa kalkıp atları ile beraber bu ağaç kalabaliginin yogun olduğu ormanda sığınacak bir yer ariyordu. Daha sonra bir kayanın aralığına ikisi de eğilerek girdi.
Hava zaten kararmisti ve yağan yağmur damlalari ikisine de sicriyordu.

Lucifer ince bir yelek giymisti gomleginin üstüne, bu yüzden üşüyordu. Alastor kendi ceketini cikartip taşa yaslanmis, yağmurun mıyıştirici sesi eşliğinde kendine sarılarak uyuya kalmak üzere olan luciferin üstüne örtmustu.

Aynı zamanda basinin da usumesini engellemek için kendi şapkasını ona takmıştı. Cebinden sigara kesesini cikartti ve hepsinin yagmurda ıslanıp burustugunu gördü.

"Hay sikim."

O sırada saat akşam 10 olmustu bile. Bütün saray hala luciferin ortada olmadığını konuşuyor, endiseleniyorlardi. Bütün kardeşler ve lilith yemek masasına toplanmış ortalarda gözükmeyen kardeşi için endiseleniyordu.

En azından lilith ve michael endiseleniyordu. Diğerleri daha fazla bu sorumsuzluga katlanamayacaklarini söyleyip masadan kalkmıştı ve kalktiklarinda koca masada sadece lilith ve michael baş başa kalmisti. Lilith stres altında gözüken michaele seslendi

"Arama ekibine noldu?"

"Hala geri dönüş alamadık. Gelmediler."

"Su bahsettigin paralı asker de ortalarda yok."

"Evet yok..eğer kardeşime bir şey olursa.."

Lilith michaelin yanına gelip ona sarildi

"O iyi olucak.. korkma!"

Michael bundan pek emin değildi. Bu yüzden içi ne kadar sinmese de bunu kabullendi. O sırada çoktan yarım saat geçmişti ve yağmur nihayet durmuştu. Alastorun ceketinin kokusu altında uyuya kalmış lucifer uyandı ve alastora baktı

"Biz hala burda miyiz?"

"Majesteleri bu karanlık havada yolumuzu bulmamız zor. Bir rota olusturup ben yolu bulurum savaslarda bu çok olur. Ama sizin için aynı şeyi soyleyemem yanımda sakin kalabilir misiniz bilmiyorum."

Lucifer sessiz kaldı ve ortalık sadece örtü bocegin sesi ile kalınca birden luciferin karnindan guruldama sesleri gelince ikisi de gülmeye başladı. Alastor kayaligin arasından çıktı

"Ben yiyecek bir şeyler bakim."

Alastor uzaklasirken lucifer tek kalmaktan korkup peşinden gitti

"BEKLE!"

ikisi birlikte ormanı gezerken hava karanlık olduğu için korkan lucifer alastorun koluna girdi
Birlikte orman meyveleri toplayıp zar zor önlerini gorseler bile idare edecek kadar toplayıp yediler ve giderken luciferin ayağı takilip çamurlu yere düşünce alastor istemez kahkaha attı.

Üstü başı çamur olarak ayağa kalkan genç kral sinirlendi ve alastorun bacagini çekerek onu dusurtmeye çalıştı ama nafile. Zaten yeteri kadar ağır olan alastor minik bir darbe ile düsmezdi.

Bunu gören lucifer farklı bir yöntem deneyerek eline biraz çamur alıp ona fırlattı ve alastor da karşılık vererek birbirlerini lekelemeye devam ettiler. Ikisi de hem yüzü gözlerini çamur ediyor hemde gülüşüp kakasiyorlardi. Sonra alastor ormanin ilersinde bir ışık gördü.

"Arama ekibi mi onlar?"

Lucifer ve alastor birbirlerine bakıp sevinçli bir şekilde görevli sovalyelere doğru koştular ve sonunda gerçekten rahata kavusmuslardi. Yine de lucifer bu anı hiç unutmayacakti çünkü gerçekten eğlenip bir kral olduğunu, üzerindeki sorumluluklarin tamamen gittiğini ancak onunla beraberken unutmustu. Saraya dönünce michael hızlıca çamur kaplı lucifera doğru koştu. Ona sarildi.

"Nerelerdeydin! Kaç saat oldu senin için ne kadar endiselendim haberin var mı?"

Lucifer ona sarıldığı için üstü kirlenen michaela baktı

"Sorun yok michael ben iyiyim..."

"O mu yaptı?"

Lucifer anlamsiz bir şekilde baktı ve michaelin baktığı yöne, alastora baktı ve sonra ona baktı

"Hayir sacmalama benim yüzümden kaybolduk.."

Michael kaşlarını çattı ve iç çekti arkasını dönüp giderken konuştu

"İyi. Gidip güzelce temizlen."

Lucifer michaelin arkasından el sallarken lilith içeri geldi

"LUCI!!"

Tam sarılacakken çamur içinde olduğunu görunce sarılmaktan vaz gecen lilith kıkırdadi

"Çok korktum hayatım.."

Arkada morali bozulmuş bir şekilde camurlar içinde olan alastor, sıradan halk bolumunden olan sarayin öbür tarafına yikanmaya gitti. Saatler sonra hem luci hemde alastor yataklarina temiz bir şekilde uzamış birbirlerini düşündüler. Alastor içinde belirsiz duygularla birlikteydi.

Lucifer ise o an bir şeylerin farkına vardı. Ona aşıktı.