"Abi kim delinin eşi olmaya gelir bu dağ başına. Eğleme beni." Osman abi sabahtan beri sana eş bulacağım diye kafamı darlayıp duruyordu. Bende sıkılmıştım bu dağın başında tek başıma olmaktan bir eş çocuk bende isterdim. Hayaldi bunlar.
"Oğlum sen deli misin?" değildim. Köyün uydurmalarından dolayı buradaydım. "Benim bildiğim değilim abi." e o zaman der gibi omuz silkti. "Ben bulacam sana oğlan bir eş. Meraklanma sen." kimsenin hayatını mahvetmek istemiyordum.
"Kimsenin hayatını burada çöp edemem. Kendim yaşıyorum kimseye de yaşatmaya hakkım yok. Boşa hayal kurdurma bana abi. Kendini de beni de kandırma." kalkıp sobanın üzerindeki demlikten çaydanlığı alıp ikimizin de çayını yeniledim.
"Ömer, seni severim iyi çocuksun dalyan gibisin de maşallah. Senin de bir ailen olsun isterim. Bak bana eşim iki kızım bir oğlum var. Benden mutlusu var mı lan!" Osman abiyi kendi kardeşim gibi görüyordum. Aramızda dört yaş olsa da saygıdan abi diyordum. Dediklerine bende katılıyordum zaten. Sadece buraya gelecek olan kişiye üzülüyordum.
"Abi az bile mırın kırın ederse getirme tamam mı? Kimseye bunu yaşatmaya hakkım yok zaten. Bir de en ufak bir şey olursa aklında dayanamam abi." kafasını sallayıp iki yudumda çayını içti. Kalkıp ceketini giydi üstüne.
"Ben şimdi gideyim bir hafta içinde sana birini bulup getireceğim. Muhtarlıktan belgeleri de getiririm hiç inmezsiniz köye burada kıyarım nikahı da. Az sende heyecan yap ruh gibi durma eşini getirince de." onu uğurlayıp kanepeye uzandım. Osman abi yıllar sonra ilk kez evlenme konusunu açmıştı. Buraya birini getireceğine de emindim.
Üşür ki gelecek kişi burada. Hasta olur. Toz kapar. Tarla işi de yaptırmam ki hiç. Kalkıp odun toplasam kışı atlacak kadar kenara koysam fena olmazdı. Osman abi bir hafta içinde gelmeden evi de çevresini de derleyip toplamam gerekiyordu. Onun için odamda da yer yapmam lazımdı. Ya benimle uyumak istemezse. Anlardım. Deli adamdım sonuçta herkesin gözünde korkardı belki benden.
Bugün hava kararasıya kadar yarın da tüm gün odun toplamaya karar verdim. Kışa yetecek kadar toplardım. Ertesi günü de etrafı toplayıp temizleyecektim. Odamda eğer o da isterse yer açacaktım. O işe daha çok vardı.
Bir an önce kalkıp ormana gittim. Amma soğuk vardı. Dağın tepesindeydik tabi soğuk olacaktı. Ağaçlardan kalın olanları bulup toplamaya başladım. Ağır işler yormuyordu artık. Bayağı kas da yapmıştım zaten ağır iş yapmaktan.
Hava karardıktan sonra işimi bitirip eve girerek hemen bir su kaynatıp duş aldım. Yemeğimi yerken aklıma yüzük geldi. Evli olacaksak yüzüğümüz de olmasın mı? Çok mu hevesliydim. Bir eşim olacağı için değildi bu hevesim. Sonunda yanımda birisi olcaktı. Köyün dedikleri gibi deli olacaktım yoksa. Tek başına olmak duvarlarla konuşmak hiçbir şey yapmadan öylece durmak insanı delirtiyordu.
Etrafı da toparladıktan sonra yatağıma uyumaya geçtim.
Yusuf'dan
"İpek ben gidince bir şey yapar mı babam annemlere?" teselli için elimi tuttu. "Yusuf üzgünüm ama baban sen gidince sevinecek." haklıydı. Kim neden istesin adet gören oğlanı. Annem ve abim seviyordu beni. Sevgilerini gösteremiyorlardı sadece.
"Nasıl kaçacağım?"
"Ben bir muhtar Osman abiyle konuşayım. Ona göre bir plan yapalım. Osman abi bilir buraları en iyi." kafamı salladım. İpek kalkıp gittikten sonra bende evin arka sokağından çıkıp eve gittim.
"Nerde kaldın Yusuf! 5 dakika dedin gittin evin onca işi duruyor. Hadi hemen geç başına." annemin azarlamasından kaçıp kalan işlerimin başına döndüm.
İpek umarım halledebilirdi. Bu işte onun da başı yanarsa çok üzülürdüm. İşleri halledip çok belli olmayacak şekilde yanıma alacağım kıyafetlerimi ayarlamaya başladım.
Akşam olunca yemekte yine onca azar yemiştim. Babam kızmasın diye 3 çeşit yapmıştım. Bu sefer de 3 çeşit yaptım diye kızmıştı. "Başımıza israftan başka bir şey değilsin neyine yetmedi bir çeşit yemek aç köpek." ben yemezdim ki yemekleri. Sofradan artarsa öyle yememe izin verirdi babam.
Odama geçtim hemen. Evdekilerin yatakları vardı. Yumuşacıklardı. Onu bile hor görmüşlerdi benden. Kuru yere bir battaniye serip üzerinde yatıyordum. Ahırdaki inekler benden daha rahattı.
Bana böyle davranmasalardı bunlara da razıydım ben. Bir battaniye üzerinde uyumak koymazdı. Evin oğlu olmamıştım ki ben hiç hizmetçisi olmuştum. Kaç çocuğunuz var dediklerinde bile bir derlerdi. Beni saymazlardı.
Sadece buradan gideceğimi düşünerek uyuyakalmıştım.
____________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömerikooo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
