Deli (bxb)

1.0

Saatler geçmişti. Ömer hala uyanmamıştı. Sürekli ateşini kontrol edip duruyordum. Ateşi banyo yaptırdıktan sonra bir daha çıkmamıştı.

Yatakta o yatıyorken ben oturup ona bakıyordum. Uykusunda mırıldanmaya başladı. "Anne almayın onu. Verin bebeklerimi." kabus görüyordu. Alnı terlemeye başlamıştı. Hemen mutfağa gidip bir leğene su doldurdum yanıma da bez alıp odamıza girdim. "Kıymayın ona!" uyandırmalıydım. Kötü kabus gördüğü çok belliydi.

"Ömer! Uyan hadi kabus görüyorsun." gözlerini açtı. Beni görünce ayaklanıp sımsıkı sarıldı. "Buradasın." bende sarılarak karşılık verdim. "Buradayım tabi nerede olacağım başka." beni kucaklayıp yatağa yatırdı. Ardından kendi de yatıp üzerimizi örttü. Kafasını boynuma gömüp belime sarıldı. "Ömer iyi hissediyor musun kendini?" kafasını sallayıp boynuma öpücük kondurdu.

"Seni yanıma yatırdım hiçbir şeyim kalmadı. Turp gibiyim."

"Kabus görüyordun." kafasını boynumdan çıkarıp yüzüme baktı. Eliyle saçlarımı geriye taradı. "Seni alıyorlardı. Hamileydin. Beni bağlamışlardı. Hiçbir şey yapamadım. Çok direndim ama kurtulamadım." elimi kafasına çıkartıp boynuma geri koydum.

"Ben bir şekilde geri gelirdim sana! Kurtuluşun yok benden büyü yaptırdım sana." güldü. Onu keyiflendirdiğim için mutlu olmuştum. "Büyücü memnun, büyülenen memnun. Kurtulmak isteyen kim." benim boynuma öpücüklerini sıralarken kapının çalmasıyla ikimiz de aynı anda yerimizde doğrulmuştuk.

"Sen burada bekle." odadan çıkıp kapıyı da kapatmıştı. Ömer kapıyı açmış kapıdakiyle konuşuyordu. Bana seslendi. "Gelebilirsin! Osman abiler geldi." yataktan kalkıp üstüme başıma baktım. Değiştirsem iyi olacaktı.

Üzerimi değiştirip içeriye geçtim. "Hoşgeldiniz." Aysel abla oturduğu koltuktan kalkıp bana sarılmıştı. "Ay suratına daha bir güzellik gelmiş senin. Kilo da almışsın ne yakışmış!" utanmıştım. Kısıkça bir teşekkür mırıldandım. "Yenge utandırmasana. Kıpkırmızı oluyor ondan sonra balım." Aysel abla pis pis bakış atmıştı Ömere.

"Sizi de tebrik ederim. Hamileymişsin Aysel abla." gözleri parladı birden. Osman abi Aysel abla konuşacakken lafa atladı. "Ben yaptım!" yüzünde çok gururlu bir ifade vardı. Aysel abla koltuğun üstündeki yastığı suratına fırlatınca çocuk gibi küsmüştü.

Yaklaşık bir saattir Aysel ablanın Osman abinin gönlünü almaya çalışmasını izliyorduk. En son Ömer dayanamayıp araya girdi. "Abi tribi yengem atacak sen gönül alacaksın! Karı mısın sen trip atıyorsun!" lafı hemen üstüme alınmıştım.

"Ben sana trip atınca karı mı oluyorum Ömer?" elini alnına vurmuştu. "Yavrum o Osman abi ve diğerleri için geçerli senin için değil." kollarımı çiçek yapıp yüzümü başka yere döndüm. Osman abinin kahkaha atmasıyla herkes ona dönmüştü. Aysel ablanın ağzına vurmasıyla susmuştu. "Ne at gibi kişniyorsun?"

"Kılıbık Ömer!" kaşlarımı çatıp ters ters bakmıştım. Ömer tam konuşacakken araya ben girdim. "Kocam kılıbık değil Osman abi! Anlayışlı biri olması onu kılıbık yapmıyor!" konuşmamla Ömer hayranlıkla bakarken diğerleri şaşırmıştı. Yanağından öpüp ayağa kalktım. "Çay koyuyorum."

Ben mutfağa gidince Aysel abla peşimden gelmişti. "Çay koyma hiç! Kek yaptım ben size. Onu yiyin ama bitirin. Biz gidelim keki getirmeye geldik zaten ama kavgaya tutuştuk işte oturduk baya. Bende bir seni göreyim dedim hem." elime aldığım keki tezgaha koydum. "Bir sonrakine oturmalı gelin ama çocukları da getirin!" kafasını sallayıp sarıldı.

"Hadi görüşürüz. Keki bitirin bak!" gülüp el salladım. İkisini de geçirdikten sonra kapıyı kapattık. Ben hala Ömere tripli olduğum için arkamı dönüp gidecekken beni kapıya çekip kendisiyle kapının arasına aldı. "Yavrum ben sana niye öyle demek isteyeyim. Osman abi kadını 1 saat uğraştırdı. Sussun artık diye dedim." hemen barışmayacaktım.