Hayatta şimdi şuan yaşıyorum dediğimiz günler aslında bir saniye geçmesiyle bile geçmişte kalıyordu,belkide çoğu anı kötülükler defterine bir çentik daha atıyordu en azından benim için öyle. Gözlerimin aralanmasıyla üstümde inanılmaz bi yorgunluk hissettim.Etrafıma bakındığımda hastane odasındaydım ve yanımda kimse yoktu,annem ve babama daha haber verilmemiş olmalıydı, yoldalardır umuduyla başımı cama çevirdiğimde geçmişim, kaza anı ve ve son gördüğüm yüz gözümün önüne gelmesiyle gözlerim doldu.Kapı bir anda açılıca başımı direkt oraya çevirdim , annem ve babamın odaya girmesini beklerken o son gördüğüm yüz aynı zamanda öteki takside bulunan kişiydi.Bana dogru yaklaşırken hala taksideki gibi saç tutamları alnının üstüne düşmüştü, yatağın yanına geldiğinde yüzünü daha net görmüştüm.Kahverengi saçları orta büyüklükte gözleri vardı ama kirpikleri sık ve fazlaydı sanki kirpiklerini kıvırmış gibiydi burnunun ve gözlerinin yanlarında hafif çilleri vardı, dudakları ise inceydi ve gerçekten yakışıklıydı yada bana öyle geliyordu.
"Ben Anıl tanıştığıma memmun oldum." bana elini uzatığında bende şaşkınlıkla elimi ona uzattım.
"Elfida bende tanıştığıma mammun oldum."elimi çektiğimde yanda duran tek kişilik koltuğa oturdu.
"Daha iyimisin ?"
"Bilmiyorum ama bir şey sorabilirmiyim?" taksinin içinde Dilada vardı bi anda aklıma geldiğinde merak ettim ve korktum acaba iyimiydi.
"Cevap verebilecegim bir şeyse tabiki sorabilirsin?" aslında doktoru bekleyip doktorla konuşmam daha iyi olabilirdi ama merakımın önüne geçememiştim.
"Benimle birlikte taksinin içinde arkadaşımda vardı onun durumunu merak ettim iyimi?" kötü bi haber almak korkusuyla gözlerim tekrar dolmuştu.İnşallah iyidir.
"Net olarak bilmiyorum ama senden önce uyandı ve şuanda polislerle görüşüyor." polislerle görüşebildiğine göre çok ciddi bir durumu yoktu.Kapının tıklatılmasıyla polislerlerle görüşme sırasının bana geldiğini düşünsemde içeriye babam ve annem girdiğinde rahatladım.Annem direkt yanıma gelsede babam mesafeli davranıyordu ve Anıla bakıyordu.Annemin bana sarılmasıyla gözleri dolmuştu.
"Elfida kızım iyimisin ağrın varmı." ağrım olsa bile anneme söylemeyi düşünmüyordum.
"Ben iyiyimde Dilayı gördünüzmü o iyimi." ne kadar polislerle konuştuğunu bilsemde merak etmeden duramıyordum.
"Herşey o kız yüzünden oluyor ama sen hala onu merak ediyorsun." babamın cümlesiyle şok geçirirken aynı şeyleri Dilayada söyledi diye çok korktum, söyleyip söylemediğini anlamak için annemin yüzüne baktığımda yüzünü benden kaçırdı evet söylemişti.
"Hiç birşey onun yüzünden olmadı baba , suçlu birisini arıyorsan taksi şoförlerinden başlayabilirsin." babam bana daha nasılsın bile dememişti ve üstelik dilayı suçlaması kadar Anılın yanında bunları konuşmamızda utanmama yol açıyordu.
"Başlıcam zaten biyerlerden sen hiç merak etme, zaten okulada gidemedin yine devamsızlık yaptın." babam neyden bahsediyordu ya ölebilirdim hala devamsızlıktan bahsediyordu, sakin kalmak için kendimi zorluyordum.Anılla göz göze geldiğimizde gözlerim yine dolmuş yanında konuştuklarrımızdan dolayıda utanmama neden olmuştu.Anıl oturduğu koltuktan kalktığında göz temasını kesmiş kapıya doğru ilerliyordu. Babam nereye baktığımı görmüş ve Anılın çıkmasıyla sorgularına başlamıştı.
"Kim bu çocuk neden geldiğimizde burdaydı."babama ismini söylesem gider araştırır ve hayatını önümüze dökerdi.
"Bilmiyorum sadece öteki taksinin içindeydi." şaşırmış gözüküyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON OYUN
Mystery / ThrillerGözlerimizi açtığımız dünyada ailemizi seçemeyizya hani ... annen bu baban bu derler sen istesende istemesende anne ve baba demeye başlarsın. Aslında hayattaki en büyük şansımız ailelerimiz olduğu gibi hayatımıza yön veren de onlardır. Hayatım...
