9.BÖLÜM

5 0 0
                                    

"Ben öldürmedim  öldürmedim öldürmedim  , ben öldürmedim  ölmediler kabus uyan uyan uyan"

"Patron sakinleştirici verelimmi  bir saattir  böyle." duvara yaslanmış ellerim kulaklarımdaydı dizlerim  ellerim vücudum titriyordu   ama duyuyordum  konuştuklarını

"Hayır hiç birşey verilmeyecek."  ölmüşlermiydi oyunmuydu bu oyunmuydu evet ölmüşlerdi gördüm  kurşun sesleri, yere düşüşleri ,kanlar hepsi gerçekti ,gerçekten ölmüşlerdi yada ölmemişlermiydi kim öldürmüştü benmi öldürdüm hayır ben öldürmedim kim öldürdü Canermi öldürdü  nerdeyim ben uyanmalıyım kabus olmalı kabus olmalı.Teyzeme ne diyecektim ben öldümü dicektim diyemezdim anneme söylemeliydim 

"Anneeee anneeee anne öldülermi annee " teyzem benide öldürürmüydü , oda intikam almak istermiydi  caner  gibi isterdi , neden istemesin   ama ben öldürmedimki niye benden intikam alıyorlar ben kimseyi öldürmedim neden intikam alıyorlar.Canerle herkes çıkmış cesetleri de götürüyorlardı. birisi geliyordu benidemi  öldürüceklerdi .

"Rahat dur sadece  sakinleştirici vericem."veremezdi vermemeliydi Caner vermeyin demişti yada dememişmiydi.

"Caner vermeyin dedi." adam    iğneyi vurduğunda yavaş yavaş bilincimi kaybediyordum ama duydum.

"Burda tek patron Caner değil." dedi

*

Gözlerimi açmak istemiyor ama bir yandanda açmak istiyordum   çünkü  kabus olduğunu görmeye ihtiyacım olduğunu biliyordum.Gözlerimi açtığımda  yine betonun üstündeydim üşüyordum üstümdeki okul formaları kirlenmiş pantolonumun diz kapağı yırtılmıştı.Ellerim   ayaklarım bağlı değildi ve    kapının orda bir tane adam  vardı bana bakmıyordu bile. Duvara yaslandım dizlerimi kendime çekerek  kollarımla dizlerimi sardım.Betona baktım kan vardı Selda ve Anılın kanı vardı betonda. Hemde benim yüzümden, gerçekten benim yüzümdenmi ölmüşlerdi.Demir kapı  açıldı  içeri birisi girdi , göremiyordum dolan gözlerimden.Yaklaştı yaklaştı ve  o  an  dondum kaldım. üşüyordum daha fazla üşümeye başladım titriyordum daha fazla titremeye başladım .Gelen Anıldı, hayalmi görüyordum.Kapının önünde duran adama baktım Bana  bakıyor ama  Anılı görmüyormuydu.

"Nasılsın??" Anıl benimlemi konuşuyordu hayır  hayal görüyordum.

"Neden titriyorsun ?" hayal olmalıydı ben gördüm öldüğünü kanlar vardı kurşun sesi vardı.Anıl bana elini uzattı.

"Hadi gel bana gidelim daha yıldızları izlicez ."

"Sen ölmedinmi" gülümsedi    bana gülümsedi hem hayal gibiydi hemde değildi tuttum elini ayağa kaldırdı beni. kapıya doğru ilerliyorduk.

"Neden öleyim." 

"Vuruldun." Anılın elini tutmaya devam ederken  nasıl oldu anlamadım önümde koruma vardı  elimide o tutuyordu.

"Delirdinmi ?"

Neden ?" 

" Kendi kendine konuşuyorsun şuanda" korumadan elimi hızlıca çektiğimde gözlerim Anılı aradı nerdeydi daha demin burdaydı.

"Anıl vardı burda yıldızları seyredicektik nerde." koruma yerine tekrar geçtiğinde bana bakıyordu.Kapı açıldı içeri Caner girdi kabusmuydu yanında Selda vardı.Caner yanıma geldi Seldada yanındaydı  ölmemişmiydi. Seldaya bakıyordum biran önümde el gördüm  el sallıyordu Canerin eliydi.   kafasını çevirdi baktığım yere baktı ama sanki Seldayı görmüyordu. Kabustu biliiyorum çünkü Selda  ölmeden  dövülmüştü karşımda ise yüzü tertemizdi hayal görüyordum. Elimi uzattım dokundum Seldaya, gerçek gibiydi.

SON OYUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin