16.BÖLÜM

1 0 0
                                    

İnsan yaşadığı süre  bazı şeyleri affedebilirdi ama  nasıl affettiği  daha önemliydi.Ben Anıl'ı affetmiştim ama nasıl affetmiştim.Onun da canını  yakmışmıydım, ödeşmişmiydi.Evet ben Anıl'ı affettim hemde canı  yandığında.Öylece durmuş olanları anlamaya  çalışıyordum.Anıl la balkondan oturmuş sohbet ediyorduk  ve üç el  ateş edildi. Karanlıkta bırakmak istediler ama ledlerimiz vardı. Camı  indirdiler  ama beni koruyan  Anıl vardı. Son kurşuna nolmuştu, nereye isabet etmişti bilmiyordum taki Anıl'ın acı inlemesini duyana kadar. Hareket etmek istiyordum, Anıl'a yardım etmek istiyordum  ama  beni korumak için üstüme kapanmışken nasıl  yardım edicektim.

"Anıl?"  neden bir şey söylemiyor Anıl bu sefer gerçekten ölmüşmüydü?

"Anıl bir şey söyle korkuyorum."dışardan siren sesleri duymamla azda olsa sevinmiştim Anıldan küçük bir inilti duyduğumda  hareket etmemeye  çabaladım ama Anıl kendini yana bırakıcaktı. Hayır bırakamazdı her yer cam kırıklarıyla doluydu. "Anıl hareket etme."  Anıl yine engel olamamıştı ağlamama, korkmama ve titrememe."Elfida ağlama korkma ve titreme.Bir şey olmayacak." daha fazla ağladım ama Anıl görmedi  çünkü   kafası  kafamın üstündeydi ve onu göremiyordum."En  azından  beni bilerek  ağlatmıyorsun." siren sesleri sokakta durduktan  iki dakika sonra zil çalmaya başladı ama açamazdım. Açamayacağımızı anlamış olucaklarki kapıyı kırarak içeri girdiler. Balkona girdiklerinde   ilk önce  etrafımızdaki camları uzaklaştırdılar,sonra dikkatlice Anıl'ı  üstümden aldılar ve sedyeye yatırdılar. Ayağa kalkmaya çalıştığımda  ayağım çok acıyordu  ama Anıl'ın acısı daha büyüktü.Anıl'a baktığımda    ayak bileğime baktığını gördüm bende  ayak bileğime baktığımda kanadığını gördüm, büyük ihtimalle camlardan birisi kesmişti.Anıl'ı aşağıdaki ambulansa binidirdiklerinde bende yanına geçtim ve elini tuttum. Polisler olay yerinde kalmış inceleme yapıyorlardı.Kesin emin olmasamda  Caner'in yaptığını düşünüyordum. Eğer  bu işin arkasında  Caner  varsa   gerçekten korkmaya başlamıştım çünkü kendi kuzenini vurmuştu yada vurdurtmuştu.

"Kurşun sağ koluna girmiş ve kan kaybediyor." bakışlarım  kadına kaydığında   endişeyle bakıyordum.Kadın ise  Anıl'ın koluna bilmediğim iğneler  vuruyordu.Anıl  bana bakmaya çalışıyordu ama gözleri kapanmak üzereydi ölücekmiydi.

"Anıl lütfen ölme, bu sefer şakası olmaz  affetmem." elini daha sıkı tutarken yalvarıyordum . Ölmesin  daha yeni affetmiştim."Beni gerçekten affettinmi?"dedi zorda olsa. Başımı sallarken Anıl'ı  bulanık göryordum."Affettim."  artık gözlerini açık tutamamış olucakki  gözleri kapandı. Anıl'la ilgilenen kadına döndüğümde "Gözleri kapandı kötü bir şeymi olucak, ölücekmi, neden elleri soğuyor?" art artda sorduğum sorularla  kadın derin bir nefes aldı ama sorularıma karşılık vermedi. Titriyordum,ağlıyordum ama en çokta korkuyordum.Ambulans durduğunda  indik ve Anıl'ı amaliyathaneye aldılar. Duvarın dibine çöktüğümde  evden çıkmadan önce aldığım telefonla Caner'i aradım. Çalıyordu ama açmıyordu. Dördüncü aramamın sonunda açmıştı.

"Sen yaptın demi?" gülüyormuydu bana mı öyle geliyordu.

"Neyi benmi yaptım?   duvarı yumruklamamak için zor dururken sabrımın sonuna geliyordum.

"Aşağılık pislik, Anıl'ı sen vurdurttun , sırf benim yanımda diye sen kendi  kuzenini vurdurttun." hastane koridorunda sesim yankılanırken  utanmadım çünkü canıma tak etmişti.

"Bana iftira atmaya  hiç utanmıyormusun?" Canerle konuşmamın  hiç bir şeye fayda olmayacağı   aksine   daha çok sinirleneceğim için  telefonu suratına kapattım. Telefonu kapatmanın üzerinden daha bir dakika bile geçmeden Caner aradı ama  açmadım çünkü neden aradığını biliyordum.Küçükken  birisi telefonu suratına kapattığında  tekrar arar ve  bu sefer Caner onun suratına kapatırdı.Şuanda benide bu sebebten dolayı arıyordu, ben  telefonu açasıya   kadar arayacağını bildiğim için telefonu  tamamen kapattım. Yarım saatin sonunda   amaliyathane kapısı açılınca içiriden doktor ve hemşire çıktı. Bende hemen ayağa kalktığmda doktor direkt ayak bileğime baktı."Anıl nasıl?"  doktor gülümsediğinde  içimdeki endişeler birazda olsa azalmıştı. "Hastamızın durumu iyi, sağ kolundan vurulduğu için   sağ kolu biraz alçıda kalıcak.Onun dışında  vücuduna batan cam  parçalarınıda çıkardık ama  bir süre dikkat etmesi gerekiyor."başımı salladığımda  ağlıyordum ama bu sefer Anıl'a bir şey olmayacağını bilmenin mutluluğuyla ağlıyordum."Assonra normal  odaya alınıcak  sonrada polislere ifade vermeniz gerkiyor ve  ayak bileğinide baktır çünkü  içerideki hastamızı zor tuttuk. "doktor   gülümserken bende istemsizce gülümsemiştim. Anıl kendini değilde ayak bileğimdeki önemsiz yarayımı takmıştı , inanılır gibi değildi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 15 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SON OYUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin