21 Ocak 2024
"Cevap verecek misiniz yoksa bana bakmaya devam mı?" diye sorunca yerimde hafif sıçradım ve bakışlarımı kaçırdım. Kahretsin yüzüne salak gibi baktığımı yeni fark ediyordum.
Bakışlarımı onun dışında her yere değdirince, "Şimdi de adam y...
🎶Buray, AremOrguc & Arman Aydın - Senin Yüzünden 🎶
🎶Okan & Volkan - Halden Anlamaz🎶
Öncelikle şunu söylemek istiyorum ki bu bölüm bazen iki parta böldüğüm bir bölümün uzunluğunda. Yani diğer bölümlere kıyasla daha uzun. Açıkçası bölmek içimden gelmedi çünkü sanırım favori bölümlerimden biri olacak gibi.
Ve yukarıdaki şarkıları dinleyerek okumanızı öneririm. Ayrıca buraya dinlediğiniz şarkıyı bırakın 👉
Keyifli okumalar ❤❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu arada yuksarıdaki şahıs Talha koçumuz şaskpsmsşdmşs İnsta hesabı : @davidevavala
*****
Karşımda yazan BÜYÜKADA POLİS MERKEZİ yazısı bacaklarımı zangır zangır titretirken hala nasıl ayakta durabildiğim tam bir soru işaretiydi. Karakollara babamın ölümünden beri hiç adım atmamış, hatta gördüğüm yerde yolumu değiştirmiştim. Şimdi yanımdaki polis beni oraya mı sokamayı düşünüyordu?
"Hanımefendi son kez söylüyorum. Lütfen şu karakola girer misiniz? Bizi zor kullanmaya mecbur bırakmayın." dediğinde gözümden akan bir yaşla ona döndüm. Başımı iki yana sallarken gözümden bir yaş daha düştü. "Ben yapamam. Giremem oraya."
Polis sabrının sonundaymış gibi gözlerini yumduğunda Kaan kolumu destek verircesine tuttu. Evet, o da polisleri bir şekilde ikna ederek benimle gelmişti. "Polis bey bize bir dakika verebilir misiniz?" dediğinde sulu gözlerimle polise döndüm. Bana bir bakış atarak Kaan'a işaret parmağını uyarır bir tonda salladı. "Geri döndüğünüzde içeri giriyoruz." derken sonlara doğru tekrar bana bakmıştı.
Kaan ona kafasını sallayarak, beni belimden tutarak bahçedeki bir banka oturttu. Ben otururken o önümde diz çökerek ellerimi tuttu. Bu temas beni rahatsız ettiği için ellerimi çektim. "Ekin, neden girmiyorsun? Korkuyor musun? Korkma bak bir şey olmayacak. Sadece ifade vereceksin. Hem ciddi bir şey olsaydı sana kelepçe takarlardı değil mi?" dediğinde önüme gelen saçlarımı elimle tarayarak arkaya attım. Ağlamamak için direlttiğim dudaklarım titriyordu.
Başımı iki yana sallayarak "Anlamıyorsun." dedim. "Ben oraya giremem."
"Neden?"
"Çünkü..." dediğimde gözlerimi yumarak yutkundum. Gözlerimi tekrar açtığımda "Boşver. Önemli bir şey değil." dediğimde bıkkın bir nefes verdi dışarı doğru. "Önemli olmasaydı bu kadar büyütmezdin." dediğinde akan gözyaşlarımı silip çatılan kaşlarımla ona baktım. "Nereden biliyorsun Kaan? Tanıyor musun ki beni?" diye terslemem onu epey şaşırtmıştı. Tam bir şey söylemek için ağzını açacaktı ki ondan önce davranarak "Önemli bir şey değil dedim. Gelmene de gerek yoktu ayrıca. Beni bir rahat bırakın amına koyayım ya!" diye bağırarak bir hışım kalktım oturduğum banktan, onu orada bırakarak.
