𝐒𝐀𝐇𝐓𝐄 𝐆𝐄𝐑𝐂̧𝐄𝐊𝐋𝐄𝐑

5. Bölüm

Test çözmekten sıkılmış yatağım da reels izliyordum. Yakın zaman da iş bulmam gerekiyordu, param vardı ama bir ev alacak veya kiralayacak kadar değildi.

En iyisi şimdi çıkıp etrafta gemzekti, belki bulabilirdim bir iş. Tam hazırlanacakken kapım çalınmasıyla durdum. "Gir" dememle içeri emre girdi.

"Benimle konuşmak istemiştin, müsait misin? "

"Evet evet müsaitim, gel. "

Çekindiği çok belliydi, onu rahatlatmam gerekiyordu.

Kendinden biraz bahset, bizden nefret etseydi çoktan bir laf atıp, kavga çıkartırdı.

Bu ona güveneceğim anlamına gelmiyor.

Sana olan ön yargısını kırma lazım. Bunu da başka türlü yapamayacağına göre?

Emre karşıma oturup beni beklemeye başlayınca yatağımda geri kaydım, aramız da boşluk temas etmeyeceğimiz şekilde boşluk oluşturup ona baktım.
"Gelsene buraya. "

"Rahatsız olmaz mısın? "

"Hayır, neden olayım? "

"O yatağına oturmamı bırak, odasına bile girmeme izin vermezdi.. "

Derin bir nefes aldım.
"Ben o değilim, bunu sana ve bütün abilerine kanıtlayacağım emre. Bu konu hakkında konuşmak istiyordum seninle. "

Kaşlarını çatıp yatağa oturdu, bir yastığı elime aldım ve konuşmaya başladım.

"Bak, dışarıdan ne kadar şımarık, bencil, kendini beğenmiş, sinirli gibi gözüksem de bu benim kendimi koruma şeklim. Efe ve ege, belki de diğer abilerin bana önyargıyla yaklaşıyor. Biliyorum, hissediyorum zor şeyler yaşadığınızı ama benim yaşadığım şeyleri bilip bilmeden böyle davranmanız.. "

Devamını getirmedim cümlemin, ama anladığını biliyordum.

"Benim hiç kardeşim olmadı, o yüzden sana nasıl davranacağım bilmiyorum, eğer bir yanlışım olursa bunu bana söyle tamam mı? İstediğin zaman yanıma gelip konuşabilirsin, birlikte vakit geçirebiliriz. Ama temastan hoşlanmam, bunları temas etmeden yapsak daha iyi olur.
Bak ben aile sevgisi nedir onu da bilmem, abi sevgisini de bilmem anne sevgisini de. O aile de tek beni seven babamdı, bir ona sarılabilirdim. Fazla derine inmek istemiyorum, bunun için daha erken çünkü. Annem de abim de beni sevmiyor, benden nefret ediyor. "

Soluklanıp devam ettim. Zorlanıyordum,kendimden,onlardan bahsetmek canımı acıtıyordu.
Belki yaptığım yanlıştı.

"Buraya gelirken, umutlarım vardı, ama bana karşı aldığınız o duvar, umutlarımı yıktı. Belki dedim, belki beni severler, iyi anlaşırız. Elbette hemen olmasını beklemiyordum ama bu kadarını da beklemiyordum. Bunları sana anlatmamın sebebi, herkes bana soğuk, öldürmek ister gibi bakarken senin bana şefkatle, güvenmek ister gibi bakmandı. Ben bir kardeşim olsun çok isterim emre. Seninle iyi anlaşmak istiyorum. Daha fazla şey anlatamam, alışkın değilim. Hatta ilk defa sana ailemden bahsettim ben. Belki çok erken ama sana güveniyorum emre. "

Emre birkaç saniye durdu, baktı öylece.

"Ceylin, bana hep kötü davranırdı. Okulda zorbalık görüp dışlanmama sebep olmuştu,  evde de beni odasına almıyordu, beni hırsızlıkla suçlamıştı. Odasına bile girmememe rağmen kolyesini almışım onun, öyle söyledi. Tabii annemler inanmadı, kimse inanmadı,bu sefer bana iyice sardı, kendisine makyaj yaptı ve onu dövdüğümü söyledi. Bu sefer inandılar, çok gerçekçi bir makyajdı ve çok iyi rol yapmıştı.. Ben bile kendimden şüphe etmiştim hatta. Tek bana da değil, abimlere, anneme babama bir sürü kötülüğü dokundu o kızın. O yüzden sana böyleler, ama ben anladım. İlk geldiğin de anladım, hissettim. Bende psikolojiye meraklıyım biraz, abimin kitaplarından okuyordum. Zor şeyler yaşadığın duruşundan, her işi kendin halletmenden belli zaten. Sana güvenmek istiyorum, yemin ederim istiyorum ama korkuyorum. "