ışıklı evler...

Küçük kız...

Bir yaz günü. ..
Şehrin her tarafını geceleyin bembeyaz ışıklar sarmış tüm evlerde yanan güzel ışıklar ve sokakta öylece yalnız bekleyen 8 yaşındaki bir çocuk. ..
Bu çocuğun hikayesini bilir misiniz bilmiyorum ama o kendi hikayesini çok iyi biliyor ...gündüz çok sıcak olan havayla ısınan kız geceleyin yine çok üşümüştü..
Hava git gide soğuyordu ve bu yalnız kız sadece yanan ışıklara bakıyordu o evlerden çıkan aile sıcaklığına ...
Önünden insanlar geçiyordu apar topar küçük kızı kimsecikler görmüyordu...
Küçük kız birinin onu sevmesini bekliyordu sadece çok mu şey istiyordu.Biride onu sevip o yanan ışıklardan birinin içine alsa tek dileğide buydu aslında...
Küçük kız tüm hayallerini kurarken biraz içi geçmişti. Işte o anda yanına sezssizce oğluyla oturan bir baba geldi ve küçük kızın omzuna elini atmasıyla küçük kız irkildi.
Kısık sesiyle uyandı ve "sizde kimsiniz benden ne istiyorsunuz "diyebildi sadece...
Genç adam yanına yaklaşarak "korkma küçük kız ben sadece sana yardimci olmak istedim buda benim oğlum tanışmak ister misin ? Dedi "ve kız o an tanışmak istedi ...
"Merhaba benim adım Damla senin" diyerek onun adını sordu...
"Merhaba bende Gökhan memnun oldum dedi." Ikiside biraz utanmıştı.Genç adam oradan atılarak "Merhaba damla bende Sinan dedi..."
Kız sadece onların yüzüne utanarak bakıyordu aslında onları çok sevmişti aklına bi soru takılmıştı ama soramıyordu...
Cesaretini toplayarak sormak istedi ve sordu...
"Sinan abi siz Gökhan ile birlikte mi yaşıyorsunuz" dedi.
Genç adam soru karşısında yanıtsız kalmamıştı. ..
"Evet damlacım bizim annemiz 3 sene önce vefat etti yani o gördüğün hep sanırım hayalini kurduğun ve seni hayalinden uyandırdıgım beyaz ışıklı evlerde yaşıyoruz oğlumuzla "dedi.
Küçük kız aslında çok şaşırmıştı "nasıl olur dedi kısık sesiyle benim de annem 3 sene önce vefat etti ve daha sonra babam beni sokağa attı" diyerek yanaklarına doğru gözyaşları süzülmeye başlamıştı...
Genç adam üzüntülü ses tonuyla" güzel kız lütfen ağlama biz senin yanına sadece şunun için oturduk. ..
3 senedir ikimiziz oğlumla ve seni de burada yalnız gördük çok üzüldük.Benim oğlumun hiç kardeşi olmadı ve ben eve geç saatte geliyorum işlerim yogun olduğu sıralar oğlum da evde yanlız kalıyor sen nasıl burada soğukta yanlızssan oda evde yalnız kalıyor bazı geceler...
Bu yüzden sana demek istiyorum ki sen bizimle o gördüğün beyaz ışıklı evlerde yaşamak ister misin dedi ? ..."
Ve ortamda o an bir sessizlik oluşmuştu.Gökhan Damlanın sanki ağzından çıkan tek kelime ile bu akşam inanılmaz mutlu olabilirdi. ..
Damla 3 senedir böyle bir teklifle karşılaşmamıştı. Çok şaşırdı ve konuşmadı. Az önce hikayesini anlatarak ağlarken şu an sevinç ve heyecan gözyaşları almıştı o yanaklarındaki güzel yerleri...
Genç adam "neden ağlıyorsun güzel kız yanlış birşey mi dedim yoksa" dedi ? Damla cevap vermek istedi" Hayır hayır dedi siz beni yanlış anladınız ben çok mutlu oldum sevinçten ağladım dedi çünkü uzun zamandır her gece o ışıklara bakarak uyurdum ve şu an sizin teklifinizle o baktığım ışıkların içinde bulunabilme imkanımın sunulması ile çok mutlu oldum dedi ve kabul ediyorum dedi ..."
Iste o an hepsi birlikte duygulandılar...
Gökhan da damlaya sarılmak istedi ve "kardeşim" diyerek sarıldı ikiside ağlamaya başladılar ...
Genç adam ikisinin mutlu olması ile "öyleyse ne duruyoruz afacanlar hadi ışıklı evimize gidelim dedi... "
Damla ve Gökhan kahkalarıyla genç adama sarildilar Gökhan Damla'yı çok sevdi Damla da Gökhanı babası olarak gördü ...
Hepsi ayaklandılar ve kız her akşam bulunduğu yere tekrar bakarak elveda ben mutluluğa gidiyorum güzel sokağım dedi ELVEDA. ..
Genç adam birşey söylemek istemişti güzel kıza artık "ben senin Sinan abin değil babanım Gökhan da kardeşin tamam mı dedi ? "Güzel kız hafif gülümsemesi ile "tabiki baba dedi ve hadi kardeşim bir an önce evimize gidelim dedi "ve hepsi mutlu yüzler ile evlerine yol aldılar ...
Ama 2 kişi olarak değil 3 kişi olarak. ..