Biraz hava almaya ihtiyaçları vardı.Sinan Bey çocuklara söz vermişti sahile indiler ve biraz yürüyüş yaptılar. Damla sessiz olduklarını görünce biraz üzüldü "babacığım bişey mi oldu moralinizi bozan dedi" ve biraz utandı." Yok güzel kızım olmadı sadece biraz yorgunum bu yüzden olabilir sana söz veriyorum ne zaman istersen seni annenin yanına getireceğim dedi" ve Damla babasına bu sevinçle yavaşca sarıldı Gökhan'ın oradan sesi duyuldu "bakın bakın orada bir fotoğrafçı var dedi fotoğrafçı mutlu olan ailelerin resimlerini çekerek onlara hediye ediyordu "bizde çekinebilir miyiz babacığım dedi Gökhan " tabiki oģlum hadi gelin bakalım dedi" Sinan bey fotoğrafçıya "bizide çeker misiniz beyfendi" dedi fotoğrafçı tabi" diyerek göz kırptı ve fotoğraf çekildiler daha sonra fotoğrafçı fotoğrafı Sinan Beye teslim etti "hep böyle olun" diyip oradan uzaklaştı hava kararıyordu eve dönme zamanı gelmişti ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ışıklı evler...
Short Storybir yaz günü.. şehrin her tarafını geceleyin bembeyaz ışıklar sarmış tüm evlerde yanan o güzel ışıklar ve sokakta öylece yalnız bekleyen 8 yaşındaki bir çocuk. .. bu çocuğun hikayesini bilir misiniz bilmiyorum ama o kendi hikayesini çok iyi bi...
