Blamed | Barış Alper Yılmaz

0.7 | About tears dried

Kerem:
İnci?

Kerem:
Neredesin?

Kerem:
Güzelim niye telefonlarını
açmıyorsun?

Kerem:
Bütün eşyalarını toplamışsın
İnci beni delirtmek mi
istiyorsun

Kerem:
Bodrum'daki evde misin?

Kerem:
Gelip seni alamayacağımı
biliyorsun değil mi? Yarın
kamp başlıyor

İnci:
Kerem

İnci:
Evde birkaç bardak
kırılana kadar tane tane
açıklıyordum ama tekrar edeceğim

İnci:
Bu sadece bugünün olayı değildi.

İnci:
Yemin ederim seni seviyorum,
bu hayattaki kimseyi seni takdir ettiğim
kadar etmiyorum, senin karakterini
övdüğüm kadar kimseninki övemem
kusursuz birisin

İnci:
Ama biz birbirimiz için yaratılmamışız
ben bunu bilerek seninle
olamam.

İnci:
Ayrıca beni almaman için
uzaklaştım. Sana söyledim, arkadaşlarının
önünde seni reddedemezdim

İnci:
Onlara ne zaman istersen
o zaman ayrıldığımızı söyleyebilirsin

İnci:
Kimseye bir açıklama yapmak
zorunda değilsin ama gerekirse beni suçla

İnci:
Çünkü suçlu olan benim.
Artık yapamıyorum.

Kerem:
İnci bunu bize niye yapıyorsun?
Bir anda ne değişti? Her şey
çok güzel gidiyordu.

Kerem:
Tamam. Belki çok hızlı oldu her şey,
belki evlilik fikri seni korkuttu
ama bu kadar kolay vazgeçemeyiz

Kerem:
İstediğin gibi biraz uzak kal
Kamp başlasın, sonra Dortmund'a
gelirsin ve yüz yüze konuşuruz
olur mu?

İnci:
Kararım kesin.
Ayrıca seni etkilememek için
çok uğraşıyorum, milli takımda
olduğun için çok
mutluyum Kerem.

İnci:
Umarım hep çok mutlu olursun.
Belki biraz zaman, sonra
benimle arkadaş kalmayı istersin.
Bunu çok isterim

Kerem:
Veda etmeyi kes.
İstediğin zaman senin,
sonra yüz yüze konuşacağız.

İnci:
Ben artık daha fazla
zaman istemiyorum