Bu korsan gemisine adım attığım an her şeyin çok zor olacağını biliyordum. Onlarca erkek korsanın arasında özgürlüğüm için koşuşturup duracaktım.
Ancak şikayetçi değildim.
Yolun sonu öylesine güzeldi ki yol umurumda bile değildi.
Tek istediğim şe...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok uzun zamandır bir çok şeyden korkuyordum. Bu yüzden içinde bulunduğum ruh hali hiçte yabancı değildi bana. Yine de ne buna alışabiliyordum ne de korkmaktan vazgeçebiliyordum.
Odanın bir köşesinde kıvrılmak ve sarsıla sarsıla ağlamak benim için artık bir refleks sayılırdı.
"Onu nerede buldunuz?" Bir kaç dakika önce buraya gelen ve kendini kaptan olarak bana tanıtan fakat benden hiçbir cevap alamayan Joffrey isimli adam mürettebatındaki diğer askerler ile konuşmaya başlamıştı.
"Sahafta. Farklı bir şey istediğinizi söylediğiniz için onu gördüğümüz an beğeneceğinizi anladık." Korsanlardan biri, oldukça gururlu bir sesle onu yanıtlamıştı. Aferin bekleyen bir çocuğu andırıyordu.
"Farklı olduğu kesin..." Merakla mırıldandı. "Benimle neden konuşmuyor peki?"
"Korkuyordur. Neden olacak?" Bir başka korsan doğru cevabı tam on ikiden vurmuştu. İçim tir tir titredi.
Zindan kapısında hissettiğim hareketlilik ve üzerime düşen gölge ile birlikte kapıların açıldığını anladım.
"Bana bak." Tok bir ses ve sırtımda ufak bir dürtme hissettim.
Çok değil... Bundan bir ay kadar önce herkesin karşımda saygı duruşuna geçtiği soylu bir kadındım. Fakat şimdi ciğeri beş para etmez, iğrenç bir korsanın ayağı ile dürtülüyordum. En yükseği de en dibi de çok kısa bir vakit içerisinde tatmıştım...
"Kaptan," söyleyecek bir şey bulamadığım bu bir kaç saniye içinde korsanlardan biri sessizliği bozmuştu.
"Ne?" Kaptan Joffrey muhtemelen yüzünü o tarafa bile dönmeden olanca umursamazlığı ile mırıldandı. Tüm dikkati şu an bendeydi.
"Kadın, siz gelmeden önce bir başka korsan gemisi ile buraya geldiğini ve hala onlarla birlikte olduğunu söyledi."
Kaptanları da aynı onlar gibi kıkır kıkır güldü.
"Böyle bir kadın korsan gemisinden sağ çıkacak?" Alaycı sesi ile yutkundum. Onlarda korsandı ve beni gemilerine almak istiyorlardı. Yani yolun sonunda yaşamayacağımı oldukça açık bir şekilde belli etmişti.
"Biz de inanmadık aslında." Diğerleri bana kullandıklarının aksine biraz daha ciddi bir şekilde konuşmaya başlamışlardı.
"Ama?"
"Ama Kızılfener'e sizi aramaya geldiğimiz de kadının söylediği gibi bir başka korsan takımının adada olduğunu fark ettik. Aralarında daha önce tanıştığım bir iki kişi vardı."
"Sadede gel Troy." Kaptan sabırsız bir şekilde ona döndü. Ayak hareketlerinden bunu hissedebilmiştim.
Nefesimi tutarak söylenecek her bir kelimeyi her bir harfi, adeta ezberlemek için beklemeye başladım.
