『❁𝓔𝓵𝓮𝓷𝓪⋆✮』

Bᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ 10

Merhaba!💜
★★★★★★★★★★★★★★★★★★

"Artık gerçek kimliğini açıklayacak mısın Elena Herbert ya da başka bir ismin mi var?"

Nefesimi tuttum. Anlaması imkansızdı Gerçi bir büyücüden daha azını beklemezdim.

Soğuk hançeri, konuşmam için boğazıma gevşek bir şekilde tutmuştu. "Konuşabiliyorsun değil mi?"

Yutkundum. Ne açıklayacaktım ona? Bana inanmayacağı ortadaydı en iyisi aptal rolünü oynamaktı.

"Neyden bahsediyorsun Lucas Wilson? Ayrıca neden gelip boğazıma bir hançer dayıyorsun insanca konuşabiliriz diye düşünüyorum"

Bunu der demez derin bir nefes aldı ve hançeri boğazıma daha çok dayadı.

"Aptalı oynamayı tercih etmeni önermiyorum. Sana bir kez soracağım Kimsin sen?" Demesiyle sakin olmaya çalışarak gülümsedim.

"Bak neyden bahsettiğini bilmiyoru-" Soğuk ve keskin hançerin derimi derin olmayacak şekilde kesmesiyle dişlerimi sıktım.

"Ben Elenayım başka kim olabilirim. Saçmalıyorsun şuan" başka cevap vermeyeceğimi anlamış olmalı ki hançeri boğazımdan çektikten sonra eliyle beni boğazımdan sıkıp duvara yapıştırdı.

"Yalan söylemeye cüret edeyim deme." Acıyla inledim bakışlarını gözlerine indirdiğimde öfkeyi gördükten sonra başka bir seçeneğim olmadığını anladığım için konuşmaya karar verdim.

"Ta....tamam" Dedikten sonra boğazımdaki ellerini çekti bende boğazımı elimle tutarak derin nefesler almaya ve öksürmeye başladım.

5 dakika sonra ise ona koltuğu işaret ettim. İlerleyip koltuğa oturdum ve kelimeleri aklımda toparladım.

"Bunu bu kadar çabuk anlayacağını beklemezdim" dedim o ise cevap olarak "Elena olmadığını kabul ediyorsun yani" dedi sert bir sesle.

Kitabı okuduğum için yine bu kadar sert ve soğuk olduğunu biliyordum fakat gerçekten karşısında durunca insan ne yapacağını bilemiyor.

Onu başımla onayladım. "Bu bedene geçmem tamamen benim isteğim dışındaydı. Hatta ben bu dünyadan bile değilim"

Ona vereceğim yüzlerce cevabı tek tek düşünmüş gibiydi fakat benden bu cevabı duyunca gözlerinden ufak bir şaşkınlık parıltısı geçti. Sanırım başka dünyadan gelmeme fazla düşük bir ihtimal olarak görmüştü.

"Sana nasıl inanabilirim?" Diye sordu. Kanıt istiyordu benden. İç çektim ve ona döndüm.

"Sana birşey söyleyeceğim fakat lütfen beni sonuna kadar dinle ve sözlerime karışma. Benim sözüm bittikten sonra ise inanıp inanmamak sana kalmış" dedim.

Bana ilk şüpheyle baksa da sonradan başıyla onayladı ve ne söyleyeceğimi beklemeye basladı.

"Öncelikle ben kendi geldiğim dünyada büyü diye birşey yok. Ondan dolayı Elena'nın bedenini çalmadığımı garanti edebilirim. Daha sonrasında buraya nasıl geldiğime geçersek, Şuan da yaşadığımız dünyayı ben roman olarak okudum ve birgün yatağa yatıp uyuduğumda ise gözlerimi burada yani Elena'nın bedeninde ve yatağında açtım"

Sözlerimi dinledikten sonra değerlendirircesine başını salladı. Daha büyük bir tepki bekliyordum.

"Peki bana bunu kanıtlayabilir misin?"

"Elbette" diye cevap verdim.

"Yanında her zaman annenin sana verdiği cep saatini taşıyorsun ve bunu kimseye göstermedin. Küçük kardeşinin sana yaptığı resimleri kaybolmasın diye odana astın. Annen ve baban sözde kaza ile öldüler, Günlük hayatında çok olmasa da çalışırken gözlük takıyorsun." Dedim.

"Eğer bir casusun var ise bunları herkes bilebilir" demesiyle ofladım.

Parmağımı göğüsüne doğru tuttum tabi ki değmeyecek şekilde ve hayali bir çapraz çizgi çektim. "Tam burada, Veliaht Prens ile düello yapmaya karar verdikten sonra Veliaht Prens'in sana yaptığı yara izi" dedim sırıtarak.

"Tabii bunu kimse bilmiyor çünkü o gün orada kimse yoktu. Ee benim sözde casusun ya da ben açıp bakmadığıma göre nasıl bilebilirim?"

"Bunu beni tedavi eden doktordan öğrenmis olabilirsiniz" dedi dişlerimi sıktım illa ifşa edeyim mi herşeyini yani?

"Küçükken Lavantaları çok sevdiğiniz için, Annenize bahçeye lavanta bahçesi yaptırmak için yalvarmıştınız ve anneniz ise doğum gününüzde hediye olarak bunu yaptı ve şuan da hala duruyor tek bir farkla, o da çiçeklere büyü yaptığınız için hiç solmuyor ve ayrıca siz haric kimsenin girmesine izin vermiyorsunuz"

Tabii Lily hariç. Zaten o gelecek daha hiç yasanmadı. Birkaç saniye düşündü ve sonra konuştu.

"Şuan bir romanın dünyasındaysak o zaman sen de ileride neler yaşanacağını biliyorsun değil mi?" Diye sorduğunda onu başımla onayladım ve o da konuşmaya devam etti.

"Öleceksin."Şaşkınca ona baktım.

"Yani büyük ihtimalle öleceksin. Bu beden senin değil ve büyük ihtimalle şuan hikayeye göre ilerlemiyorsun. Bundan dolayı bu evren bir yerden sonra seni silmeye başlıyacak farkındasın değil mi?"

O an neredeyse buz tutmuştum. Haklıydı bir yerden sonra dünyanın düzenini bozduğum için evren beni bir şekilde öldürecekti ve bu benim aklıma hiç gelmemişti.

"Ölsem bile burada bir amacım var. O amacı gercekleştirdikten sonra ölmek istiyorum." Dememle bana sorgularcasına baktı.

"Sen şuan bir romanın evrenindesin ve bir amacın mi var?"Onu başımla onayladım. Oysaki amacım onun mutluluğuydu. Sözlerine devam etti.

"Sen olayları değiştirdikçe ,Kitaptan okuduğun gelecek de değişecek belki de kitap da olmayan ölümlere sebep olacak ve bundan dolayı bilsen bile geleceği doğru öngöremeyeceksin."

Demesiyle beraber bende konuştum.
"Biliyorum fakat zaten tek tutunduğum dallar hikayenin ana konusunda olan olaylar. Yani asla değişmeyecek olan olaylar" dedim.

Beni yine başıyla onayladı. "Peki ya Elena'nın ruhuna ne oldu? İkiniz bedenlerimizi mi değiştiniz?" Diye sordu bende ona karşılık omuz silktim.

"Bilmiyorum" dedim. O iç çekti ve ayağa kalktı. "Gözüm üstünde olacak Elena Herbert. Seni uyarıyorum yanlış bir harekette bulunma eğer bulunursan ne olacağını biliyorsundur diye umuyorum" dedi ve yanıma yaklaşıp elini boğazıma koydu.

Boğazımdaki acının gitmesiyle iyileştirdiğini anladım daha sonrasında ise parmağını şıklattıktan sonra ortadan kayboldu.
Ben ise gecenin yorgunluğu ile yatağıma geçip güzel bir uyku çektim.

****************************************************************************

Bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın. Umarım beğenmişsinizdir Görüşürüz!💜