Vivid of Cloud

Chapter 2

Malungkot akong pumasok sa loob ng kuwarto ko, hanggang ngayon ay nasa isip ko pa rin kung bakit ba ganun si Cloud sa'kin. Why does he hate me so much? Hindi naman siya ganun no'ng mga bata pa kami.

New version ba? Brye na kasi ang tawag sa kanya ngayon, 'yun ba ang ugali ng first name niya? Tapos mabait naman ang second name niyang Cloud?!

I bit my lower lip and roll over my bed, hindi ko na talaga alam! feel ko mawawasak na ang utak ko dahil sa kanya! Huminga ako ng malalim at tinignan ang ilang litrato sa side table.

Nakahilera ang mga frame doon kung saan litrato ko, kaming dalawa ni daddy, si lola, at ang picture naming dalawa ni Cloud noong unag bisita niya rito sa bahay. Mabilis akong umupo sa kama at hinablot ang frame na 'yun, I couldn't help it to feel bad to the ten years old me.

"Mas pogi ka kapag nakangiti." Mabagal kong saad habang hinahaplos ang litrato naming dalawa, namuo rin ang ngiti sa aking labi.

Pareho kaming nakangiti sa camera ng mga oras na 'to, I was holding my doll while he was with his blue headphone. Nakaupo kami sa damuhan ng garden sa labas, we didn't expect na kukunan kami ng litrato ng mga katulong dito so when they call our names and we saw the camera, with both smile.

We look so innocent here.

"Anak? dumating na ang mommy mo, hindi ba at may gusto kang sabihin sa kanya?" Naputol ang pagmo-moment ko nang marinig ang isang katulong namin sa bahay, kumakatok ito sa pintuan ko.

"Sandali lang po!" Mabilis akong tumayo at ibinalik ang frame sa side table, I also fix my hair and myself.

Mukhang napaaga si mommy ngayon?

Huminga ako ng malalim pagkatapos lumabas sa loob ng kuwarto ko, umalis na rin ang katulong namin at nauna na sa kusina habang ako naman ay dahan-dahan lang sa pagbaba at pagsilip kay mommy sa ibaba kung hindi ba siya bad mood.

I saw her smiling to my older sister, si Jasmine. Mukhang sabay silang umuwi ngayon? Sinundo niya? Well, hindi naman kasi uuwi si ate kapag walang driver na susundo, unlike me na kayang mag commute na lang.

"So what do you want to tell me?" Rinig kong tanong ni mommy kay ate, tumigil ako sa paglalakad dahil doon at mas minabuting makinig muna sa kanila.

My sister smiled and put her bag in the coach, huminga ito na parang problemado talaga tsaka tumingin kay mommy.

"I am so tired that nawala na sa isip ko ang preparation for my birthday, but you know. . . naisip ko na baka matutulungan mo ako?" She asked, natahimik naman si mommy ng ilang segundo.

Sa susunod na araw na ang birthday ni ate, she's turning 20. Kaya pala bumabait siya sa akin simula pa kahapon, siguro gustong regaluhan ko rin siya? gaga talaga.

"Well, I could help you with that and guess what. . . I brought you something." Nakangiti na ngayon si mommy na may kung anong kinuha sa bulsa niya, kahit ako ay napatingin ng mariin doon.

What the hell? susi ba 'yun?! Isn't it a car?!

"Oh my God! No way, mommy?!" Gulat na gulat si ate nang inilahad ni mommy sa harapan niya ang susi ng sasakyan, she quickly grab it and she almost jump because of too much hapiness.

Bigla akong napaisip, kapag ba hihingi ako ng bagong phone ay bibilhan ako ni mommy? Well, she brought my sister a car so hindi naman siguro mabigat sa kanya ang new phone?

Mabilis akong bumaba ng hagdan at sinalubong silang dalawa, nakangiti pa rin si mommy pero nakita ko kung paano ito nabawasan nang ibinigay niya sa akin ang buong pansin.

"Hi, mom." I smiled as I give her a kissed in the cheek, ngumiti siya sa akin at tumingin na may tanong sa mga mata kung ano ang kailangan ko.

I glance at my sister who is busy of taking a selfie with the key that my mother brought for her, hindi niya ako tinapunan ng pansin, as usual.