Pantolon Meselesi BxB

18

"İşte sonra bende yanlışlık olduğunu anladım. Çok utandım." Diye anlatırken bile kızaran yanaklarına sırıtarak baktım. İnanılmazdı. Ben yılın başında bana matematik sorusu dışında başka bir şey anlatacağını sanmazken şimdi bıcır bıcır üniversite anılarını anlatıyordu.

İkimizinde bir ayağı bağdaş kurmuş bir şekilde duyurken diğeri yere değiyordu. "Ne? Neden öyle bakıyorsun?" Konuşurken beden dilini çok fazla kullanıyordu. Bu onda hoşuma giden özelliklerden biriydi. Hem aşırı olgundu hemde aşırı çocuksu bir yapısı vardı.

"Hiç." Dudaklarımı yaladım. Hayır Ilgaz şimdi Emir ile ilgili olan düşüncelerini yatağa bağlayamazsın. Bu tatlı bir an.

"Sen nasıl gay olduğunu anladın?" Bu sefer bakışlarını kaçıran bendim. Başka soru mu yoktu? Açıkçası kendimi anlama hikayem pek hoş değildi.

"Bu çok hoş bir hikaye değil." Aslında başkası olsa güle güle anlatacağım bir hikaye olabilirdi. Ama şu an karşımda çok sevdiğim,erkek arkadaşım olmaya aday olan kişi duruyordu.

"Anlat." Dik dik baktığında yüzüne sevimli olmasını umduğum bir gülümseme ile baktım.

"Geçen sene barda biriyle tanışıp gecemi onla geçirdim." Göz bebekleri büyüyünce kendime engel olamadan güldüm. Çok tatlıydı.

"Ah." Gülmeme karşılık bacağımı cimcirmişti. Ardından "komik mi?" Diye sormayı da ihmal etmedi.

"Aslında trikokomik çünkü geceye dâhi hiç bir şey hatırlamıyordum ve başkasının evindeydim. Yatakta uyandığımda yanımda para ve üstünde 'çok güzel bir geceydi ama ben gelmeden git lütfen.' yazan bir not vardı."

"Oha! Sen naptın? Ben çok üzülürdüm."

"Parayı aldım." Bana şok olmuş bir ifade ile bakarken iki ellimi havaya kaldırıp teslim oluyorum der gibi baktım.

Kendimi savunma ihtiyacıyla "Babam paramı kesmişti! Paraya ihtiyacım vardı." Dedim. Başını inanamıyormuş gibi bir ifadeyle sallasada yüzünde eğlenen bir ifade vardı.

"O an hiç üzülmedin mi?" Şoka uğramıştım.

"Tabii ki bana jigola muhamelesi yapması pek hoşuma gitmemişti ama zaten barda tanıştığım biri için üzülecek değildim ya. Üstelik ben karşımdaki kişiyi hiç tanımıyor o ana dek onu kadın sanıyordum. "

Anladığını belirten bir şeyler mırıldandıktan sonra "Erkek olduğunu nasıl anladın? Daha sonra konuşmaya mi başladınız?" Bu durum hoşuna gitmemiş gibi kaşlarını çatarak konuştuğunda dudağımı yaladim. Beni kıskanıyordu ve bu çok fazla hoşuma gidiyordu.

"Kapıda karşılastık. Karşımda gelen kişinin onun erkek arkadaşı olduğunu sandım çünkü anahtarla girmişti. Çocuğun yüzüne bakınca çok pişman olmuştum. Sevgilisi olan biriyle birlikte olduğumu falan sandım işte ama bu bir kaç saniye sürdü çünkü çocuk yüzüme bakıp neden gitmediğimi sordu."

Bana merakla baktığını farkedip anlatmaya devam ettim.  "Aslında ilk anlamadım. Ona salak gibi baktığımı hatırlıyorum ve çocuk bana paranın az mı geldiğini sordu." Kahkaha ile gülmeye başladığında bende kendimi tutamadan güldüm. Gülmelerimiz biraz durunca tekrar anlatmaya devam ettim.

"Sonra işte hâlâ çocuğa bakarken bir kaç anı hatırladım. Çocuğun yüzüne bir şey demeden ayakkabımı zar zor giyerek evden çıktım. 10 dakika falan evden olabildiğince uzaklaşmak için koştum. Hayatımda o ana dek hiç bir erkekle birlikte olma düşüncesi beynimde yer kaplamamıştı. "

O anları hatırlayınca kafamı olumsuz bir düşünceyi kovmak ister gibi iki yana salladım. Kendimi cidden çok kötü hissedip çok sorgulamıştım.

"Allah'tan sikilen değil de siken taraf ben olmuştum." Dediğimde yüzünü buruşturdu. Tabirim hoş olmasa da dediğimin arkasındaydım. Ama o dediğim şeyi sevmemişti.

Aslında bu erkeklik gururundan değildi. Ama orada kalçamda bir ağrıyla uyanıp komidinde para bulsaydım kendimi olduğundan daha kötü hissedeceğimi billiyordum. Şu an bile komidinde olan parayı düşününce tüylerim diken diken oluyordu o durumda olsaydım Daha da kötü hissederdim.

"Ne yâni? Altta olsan ne olurdu?" Diye alayla karışık sormaya çalıştığında -tavrımdan rahatsız olduğu belli oluyordu- Biraz eğilerek yanağını öptüm. Gözlerini kırpıştırıp elini yanağına attığında sırıttım. Onun üzerinde bir etkim vardı ve bu karnımda kelebek hissine yol açıyordu.

"Kendimi daha kötü hissederdim." Dedim. Elini yanağından çekip kucağında birleştirdi kaşları yine çatılmıştı. Bu sefer yanlış bir şey söylediğimi düşünmedim ama kaşlarını çatmasınıda anlayamamıştım.

"Altta olmaz mısın? Bu kötü hissetirecek bir şey mi?" Bunu hiç düşünmemiştim...
Tekrar öpmek için yanaşacakken geriye kaçtı. Ardından "Önce cevap ver." Diye homurdandı. Yerdim ben bunu.

"Yavrum sen istersen olurum. Dönüşümlü yaparız. Kötü hissettirecek bir şey değil ama benim o durumumda ben kötü hissederdim."

Anladığını belirtircesine kafasını sağladığında "Şimdi öpebilir miyim?" Diye sordum.

Bana yanaşıp yanağını bana çevirdiğinde bende yüzümü ona yaklaştırdım. Öpmek yerine beklediğimi görünce yüzünü bana döndürüp "Neden..." Tam konuşacakken yüzlerimizin çok yakın olduğunu görüp duraksadı. Dudaklarına bakıyordum. Çok pembeydiler acaba bir şey mi sürüyordu yoksa genetik miydi?

Bakışlarımı gözlerine çevirdiğimde onunda benim dudaklarıma baktığını görünce hızlıca dudaklarımızı birleştirmek için bir saniye bile beklemedim.

Alt dudağını emerken o da bana karşılık veriyordu. Kalbimin atışı hiç olmadığı kadar hızlıydı. Dilimi ağzının içinde gezdirdim. Biz çok mu uyumluyduk?
Daha önce de birileriyle öpüşmüstüm ama hiç biri bu kadar güzel değildi.

Sonunda nefes nefese kalmamiz sonucunda ayrıldık. Dudaklarının tadını hâlâ alabiliyorum. Yanaklarının kıpkırmızı olduğunu fark ettim. Biraz soluklandıktan sonra ağzını bir kaç kez açıp kapadı. Ben hâlâ dudaklarına bakıyordum.

"Ben...ben gideyim." Onun evindeydik. Nereye gidiyordu? Bakışlarımı dudaklarından çektim. Az daha baksaydım bir daha yapışmam an meselesiydi.

"Nereye?" Bir an duraksadı Ardından hızlıca "Mutfağa... mutfağa gideyim. Bir şeyler yeriz." Ben cevap vermeden yalpalaya yalpaya koşarak gitmesiyle bir an bakakalsamda sonradan yüksek sesle gülmeye başladım. Utanmıştı ve çok tatlıydı.

__________________________________________

Herhalde hiç öpüşme sahnesi yazmamışım 7 dakika elim telefonda nasıl yazacağımı düşündüm

Hiç kimse: ...

Ilgaz: Emir çok tatlı. Çok tatlıydı. Yicem ben bunu. Yerim şimdi.