BATAKLIK

12°

______________________________________

Umut bir bahçedir taki bir fırtına gelesiye kadar

-Whiffridn-

______________________________________

★Aria Kan★

Eve gelince ilk iş üstümü değiştirmek olmuştu. Üstümü değiştirip mutfakta kendime bitki çayı demlemiştim.

Mutfaktaki sandalyeye oturmu ştum. Kupada çayı içerken napsam diye düşündüm. Canım çok sıkılıyordu.

Acaba Ryuuji'yi mi arasam? Nereye arıyorsun Aria bırak çocuk kardeşlerini ile vakit geçirsin. Her zaman senin yanında olamazdıya.

Ama Ryuuji kesin akşam gelirdi o zaman beraber akşam yemeği yiyebilirdik. Ona yemek yapayım evet ona yemek yapayım.

Heyecandan yerimden kalktım ama gözümün önü karardı. Uyuşturucu almadığım için bunlar oluyordu.

Önümüzdeki günler benim için zor olucaktı ama alışacaktım. Normal adımlarla ocağın önüne geldim. Yukarıdaki dolaptan tarif defterini aldım.

Defteri karıştırırken gözüme Samonlu kızarmış pilav takıldı. Ben severdim büyük ihtimal Ryuuji'de severdi. Gülümseyerek malzemelerini hazırlamaya başladım.

▪︎▪︎▪︎

Yarım saatin ardından pilavı yapmıştım. Tencereyi kapatıp salona doğru yürüdüm.

Gözlerim yanıyordu. Pilava katacağım karabiber gözlerime de girmişti o da gözlerimi yakmıştı. Gözlerimin yanması geçmeyince tuvalete gitmeye başladım.

Tuvalete geldiğimde suyu açıp yüzümü ve gözlerimi yıkadım. Kağıt havlu ile kurulayınca aynada kendime baktım gözlerim hassas olduğu için kızarmıştı.

Tuvaletten çıktıktan sonra salona doğru ilerledim. Telefonuma baktığımda saat daha akşam altıydı. Ryuuji gelirdi en geç bir kaç saat sonra burda olurdu.

Başım yavaş yavaş ağrımaya başlamıştı. Ellerimin arasına alıp ovmaya başladım. Hap alsam kesinlikle zehirlenirdim. Çünkü vücudumdan daha uyuşturucu etkileri geçmemişti.

Böyle olmayacaktı. Ryuuji gelesiye kadar dinlensem iyi olurdu. Başımı yandaki yastığa koydum ve gözlerimi kapattım.

▪︎▪︎▪︎

Kapının şiddetle çalınması ve üstüne üstlük zile basılması ile yattığım yerden kalktım.

Elime telefonu aldığımda daha yatalım bir saat bilr olmamıştı. Kin bu kadar alacaklı gibi çalıyordu. Uykunun etkisinde olduğum için yavaş adımlarla kapıya gittim.

Delikten kimin geldiğine baktım. Gördüğüm kişi ile tuttuğum nefesi rahatlıkla vermiştim. Gelen kişi Ryuuji'ydi.

Kapıyı açtım Ryuuji kapı açılınca direk benimle göz teması kurdu. Gözlerini, gözlerimle oyalandı.

Gülümsedim ve, "Hoşgeldin Ryuuji." Dedim.

Ryuuji sanki beni böyle beklemiyormuş gibi bakıyordu. Kaşlarını hafif çatıktı. Kesin bir şey olmuştu. Çünkü Ryuuji'nin kaşları çatıksa bir sorun olduğunu işaret ediyordu.

Kenara çekildim. "Geçmeyecek misin içeri?" Dedim. Kafasını salladı ve içeri geçti.

İkimizde salona ilerledik. Salona geldiğimizde koltuğa oturdum. Ryuuji de yanıma oturdu ve elleri normalde boş yani açık dururken bu sefer yumruk yapmıştı.

Neler oluyordu?

"Ryuuji bir şey mi var?"

Ryuuji bana baktı. Bakışlarında da değişiklik vardı. Sabahki Ryuuji değildi. O Ryuuji'nin gözleri bana bakınca parıldıyordu ama şimdi ki Ryuuji'nin parıldamıyordu. Boş boş bakıyordu.

Alt dudağını yaladı. Gözlerini salonda gezdirdi. Geri bana çevirdi. Gözlerime baktı.

"Aria uyuşturucu kullandın mı?"

Nasıl soruydu bu böyle. Uyuşturucu kullandığımı tabikide biliyordu. Şimdi neden böyle bir soru sormuştu.

"Ryuuji sen ne dediğini farkında mısın?"

Gözlerini kapattı ve geri açtı. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. Nolmuştu bu oğlana.

Sanki ilk defa duyuyor gibi davranıyordu. Neden böyle davranıyordu.

"Aria sen Mai'yi mi dövdün?" Dedi kısık sesi ile.

Kaşlarım çatıldı. Söylediği kişiyi bile tanımıyordum adını bile ilk defa duymuştum.

"Ne saçmalıyorsun Ryuuji ben dediğin kişiyi bile tanımıyorum. Hem nerde görüp dövücem bütün gün senin yanındaydım. Sonra eve geldim akşam yanıma gelirsin diye yemek yaptım yani bu kadar." Dedim.

Ryuuji benden böyle bir şeyi nasıl beklerdi. Ryuuji gözlerimi işaret ederek.

"Peki o zaman gözlerin neden kan çanağına dönmüş," Dedi.

Ayağa kalktım ve sinirden gülmeye başladım. Cidden şuna ne yaşıyordum ben.

"Açıklıyım tabi gözlerime karabiber kaçtı çünkü oldu mu? Pilava katarken her yerim karabiber oldu." Dedim.

Ryuuji yine bana aynı bakışlarla bakıyordu. İnanmıyordu bana. Ryuuji İnanmıyordu. O da diğerlerini gibi bakıyordu bana.

Ne beklemiştim ki? Ryuuji de eninde sonunda onlardan biri olucaktı. Zaten kim hayatında bağımlı birini isterki? O da çevresindeki güzel kızlardan birini isterdi.

"Bana inanmıyorsun değil mi?"

"Ryuuji bir buçuk yıldır hayatımdasın eğer ben uyuşturucu içmiş olsam burda seninle rahat rahat konuşabilir miydim?" Dedim.

Ryuuji başını eğdi. İnanmıyordu bana. Başımdaki ağrı giddikçe artıyordu. Derin nefesler almaya başladım.

Ryuuji hızla başını kaldırdı, beni böyle görünce ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Aria tamam sakin ol. Ben sana inanıyorum. Sakin ol!"

Hayır inanmıyordu, sadece kriz geçirmemem için öyle diyordu. Gözlerimi kapatıp kendime engel olmaya çalıştım.

Ryuuji'nin önünde daha fazla küçük duruma düşemezdim. Daha fazla rezil olamazdım.

"İnanmıyorsun! Duydun mu inanmıyorsun. Eğer bana inansaydın buraya gelip bu soruları sormazdın." Dedim onu iterek.

"Sende aynısın sende onlar gibisin." Dedim sesimi yükselterek.

Ryuuji susmuş bana bakıyordu. Gözlerinde pişmanlık vardı. Pişman mı olmuştu şimdi de.

Sol tarafa doğru yürümeye başladım. Ellerimi başımın üstüne koydum.

Başım çok kötü ağrıyordu. Gözlerimi kapatıp nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Ryuuji saçlarımı dokundu, gözlerimi hışımla açtım.

"Sakın! Sakın bir daha bana dokunma. Dokunmayı bırak gözüme bile gözükme. Şimdi derhal evimden git. Derhal."

"Ne duruyorsun gitsene o kızın yanına. Hani ben dövmüşüm ya, siktir git."

"Hayatımdan çık git Ryuuji." Dedim bağırarak.

O hala durup bana bakıyordu pişman dolu gözlerini ile.

Sinirlerimi daha da zıplatıyordu. Yanına gittim ve onu ittirmeye başladım.

"Gitsene daha ne duruyorsun istenmediğin yerde."

"Siktir git!" Dedim bağırarak.

Ryuuji hala öyle durunca sinirlerim daha da geliyordu. Ellerimi saçlarıma geçirdim. Çekiştirmeye başladım belki bu sayede kafamdaki ağrı giderdi.

Etraf dönmeye başladı. Noluyordu. Gözlerimin önü karardı. Bacaklarım beni daha fazla taşıyamadı ve ben yere düştüm.