BATAKLIK

13°

Bölüm Şarkısı:
Anlayamazsın
Seksendört

______________________________________

Özür dilerim
______________________________________

★Aria Kan★

"Özür dilerim."

"Özür dilerim benim yüzümden yine kriz geçirdin."

Kısık sesle biri başımda bunları söylüyordu. Hem söylenip hemde saçlarımı okşuyordu.

Göz kapaklarımın üstünde kilolarca yük vardı sanki. Açmakta zorlanıyordum.

Gözlerimi açmıştım sonunda. Beyaz tavan ile karşılaştım. Nolmuştu bana. Başım sanki çivilenmişti yastığa.

"Aria! İyi misin?"

Gözlerimi sol tarafa çevirdim. Ryuuji ile karşılaştım. Uyandığımı görünce heyecandan oturduğu yerden kalkmıştı.

Ellerimi başıma koyarak yattığım yerden kalktım. Ne ara bayılmıştım ben.

Ryuuji yanıma geldi ve sarıldı. Gözlerimi kapattım. Aklıma Ryuuji ile olan tartışmamız geldi.

Doğru ya ben tartışmada bayılmıştım. Hızla Ryuuji'yi kendimden ittim. Ayağa kalktım. Başımda çalıyordu. Hepsi uyuşturucu almadığım içindi.

Benimle birlikte Ryuuji'de kalkmıştı. Ona ters şekilde baktım. Yok cidden bu gurursuzdu. Ona bir saat önce siktir git dememe rağmen gitmemişti.

Eğer o senin bir git demenle gitseydi bir buçuk yıl peşinden koşmazdı Aria Hanım! Az mantık lütfen.

Hay ben senin mantığına. Neyse şuan önemli olan bu değildi. Bir elimi başıma koydum ve bıkkınlıkla nefes verdim.

"Ryuuji bak çok kötüyüm lütfen git. Lütfen." Dedim ve salonun girişine doğru yürüdüm.

"Aria bak kötüsün izin ver yanında durayım." Dedi.

Elimi kapıya koydum. Cidden çok kötüydüm hemen gidip yatmak istiyordum.

"Yanımda durmana izin verdiğimde ne olduğunu gördüm. Sen benden uzak ol en iyisi. Yoksa senide döverim." Dedim.

Yavaş adımlarla odama doğru ilerledim. Odaya geldiğimde başımın ağrısının geçmeyeceğini anladım.

Kendimi yüz üstü yatağa attım.

★Ryuuji Furuya★

Salondan çıkan Aria'nın arkasından baka kalmıştım sadece.

Ben ne yapmıştım. Tam başardım derken ben tekrar kaybetmiştim. Ellerimle yüzümü kapatıp derin nefes aldım.

Mai neden yalan söylemişti. Neden böyle bir şey yapmıştı ki?

Bir dakika ben aptalım. Mai daha önce hiç Aria ile hiç konuşmamıştı. Mai Aria'yı görmedi bile.

Mai bize bunu söylerken en rahat olan kişi Ouzou'ydu. Normalde böyle konularda en çok o endişlenirdi ama bugün çok sakindi.

Tabi ya herşeyi o ayarlanmıştı. Beni oyuna getirip Aria'dan vazgeçmemi sağlayacaktı.

Hayır Aria'dan vazgeçmemi sağlamayacaktı. Aria'nın benden geri nefret etmesini sağlayacaktı.

Ouzou bu kadar ileri gitmiş miydi?

Telefonuma alıp hızla evden çıktım. Kolay kolay sinirlenmezdim ama bu olay artık fazlaydı.

Eve nasıl geldiğimi anlayamamıştım. Hızla eve girdim. Salona girdiğimde meşhur üçlüyü gördüm.

Üçününde bakışları bana döndü. Mai ile Ouzou göz göze geldi. Kota ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Naptın Ryuuji?" Dedi.

Ona baktım ve gülümsedim. "Hiç bu ikisinin kurduğu oyunu bir güzel kandım. Sevdiğim kadına tam kavuştum derken geri kaybettim."

Mai korku ile oturduğu yere sindi. Ouzou bir şey demeden bana bakıyordu.

"Ouzou neden yaptın? Bir gün, bak sadece bir gün mutlu oldum. Sevdiğim kadın bana ördüğü duvarları kendi yıktı. Ama gel görki benim mutluluğum kardeşime ağır gelmiş." Dedim.

Ouzou başını başka tarafa çevirdi. Kota da yüzünden okunan şaşkınlıkla Ouzou'ya bakıyordu.

"Ouzou cidden böyle bir şey yaptın mı? Ouzou sen naptın!" Dedi sinirle.

Ouzou ayağa kalktı bizim yanımıza geldi.

"Kardeşimi korumak için yaptım. Napsaydım Kota onun gözlerimin önünde çürümesine izin veremezdim. Ne yaptıysam pişman değilim." Dedi şiddetle.

"Ouzou sanane, sanane ya! Koruma beni! Ben mutluyum halimden. Beni sen kimden koruyorsun. Sevdiğim kadından mı?" Dedim aynı şiddetle.

"Ouzou ben bugün ilk defa hayalini kurduğum günü yaşadım. Ben bugünü bir buçuk yıldır bekledim ve sonunda kavuştum. Ama sen naptın!"

"Biliyor musun hata sende değil, bende. Benim aklımdan bu kadar ileri gidebileceğini tahmin edemedim. Ben sana inandım ama keşke inanmadaydım." Dedim titremeye başlayan sesimle.

Gözlerimin dolduğunu hissediyordum. Gözlerim en son Aria'ya yüzünden dolmuştu.

"Ryuuji..."

Kota'yı duymazlıktan geldim. Ouzou'ya bakmaya devam ettim.

"Ouzou ben ilk defa birini sevdim. Onu görene kadar aşk bana yalan geliyordu. Ama onu görünce herşey durdu. Aşkın yalan olmadığını anladım." Dedim.

"Ben bir buçuk yıldır Aria yüzünden birlikte olamıyorduk zannediyordum ama bugün anladım ki benim kardeşim bana en büyük engelmiş." Dedim.

"İstediğin kadar bana engel ol artık pekte umrumda değil. Çünkü benim senin gibi kardeşim yok." Dedim.

Salondan ayrılıp yukarı odama çıkmaya başladım. Odama geldiğimde ne yapacağımı ilk defa bilmiyordum.

Aria'nın beni ilk defa kovması değildi. Ama bana doğru olan duvarları yavaştan kırmaya başlamışken yine o duvarları örmüştü.

Yatağa oturup kafamı ellerimin arasına alıp eğilmiştim. Aria artık heni affetmezdi.

Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım.