BATAKLIK

17°

Bölüm Şarkısı:
Hatamı dansa kaldırdım
Kendimden Hallice

______________________________________

Şimdi neden acı verir.
Eski mutluluğumuz.
______________________________________

★Aria Kan★

Ellerimi saçlarıma geçirirken kafamı kapıya sertçe acımadan vurdum. Gözümü yukarıya diktim, nefes alamıyordum.

Üstümde sadece sporcu atleti vardı o halde bile nefes alamıyordum.

Onu içersen böyle kendine zarar vermezsin.

Gelen düşünce ile kafamı şiddetle salladım. Onu neredeyse bir haftaya yakın kullanmıyordum o yüzden böyle kriz geçiriyorum.

Ellerimi saçlarımdan çıkardığım an boynumu buldu. Hiç acımadan orayı yolmaya başladım.

"Aria!"

Başımın içindeki sesten dolayı dışardaki sesi neredeyse duymamıştım.

"Aria orda mısın!"

Bilmiyorum ki orda mıyım?

Ellerimi geri kafama çıkardım. Beynimdeki bu tiz çığlığı susturmaya gerekiyordu.

Bu çığlığı en son uyuşturucuyu ilk içtiğimde duymuştum. Ondan sonra hiç duymadım ama şimdi tekrar duyuyordum.

"Aria kapının arkasından çekil!"

Gelen sesle kafamı ellerimin arasından kurtardım. Vücudumu kapıya doğru çevirdim.

"Ryuuji." Kısık sesimle, gözümdeki yaşlarla kapıya baktım.

Kapı açıldı ama arkasında ben olduğum için az bir şekilde açıldı. İçeri zorla Ryuuji'nin heybetli bedeni girdi.

Beni yerde bitkin bir şekilde görünce kırmızı gözlerinin göz bebekleri küçüldü.

"Aria noldu yine mi kriz geçirdin?" Dedi şaşkın sesiyle.

"Ryuuji..." Dedim bitkin sesimle.

Hızla yere çömeldi ve beni göğsüne doğru çekti. Savunmasızca onun göğsünde duruyordum.

"Aria tamam bak ben burdayım sakin ol...şimdi anlat bana noldu?" Dedi saçlarımı okşarken.

Başımı onun boynuna gömmüş şekilde hıçkırarak ağlıyordum. Ona söyleyemezdim uyuşturucu istiyorum diye.

Uyuşturucu içmek istiyordum.

"Aria lütfen bir şeyler de." Dedi sesi neden çaresizce geliyordu ki?

Başımı Ryuuji'nin boynundan çekip omzuna koydum. Kollarımı ona sıkıca sardım, sanki ona sarılmasam elimden alacaklardı.

Onu bırakmak istemiyordum...Onun sayesinde ilk defa kendime gelmiştim.

"Götür beni Ryuuji." Kısık sesimle kollarımı onun boynuna daha da sarıldım.

Ryuuji'nin nefesini hissedebiliyordum. Elinin birini kalçamın altına diğerini ise sırtıma koydu ve beni kucağına aldı.

Neden ağladığımı merak ediyordu üstüne bir de konuşmamam onu dahada meraklandırıyordu.

Ryuuji beni odama getirmişti. Beni yatağa yatırmıştı. Göz yaşlarım benden izinsiz akıyordu, hayır ağlamıyordum artık sadece gözümde durmuyorlardı.

Ryuuji'ye sırtımı döndüm ve karşımdaki duvara ifadesizce bakmaya başladım.

Yatağın sol tarafa çöktü ve belimde bir el hissettim. Ryuuji yüzüme eğildi ve yanağıma hafif öpücük kondurdu.