Countryhumans Ametürk~

17 👑

Geri döndüm:)

Hikaye 20. Bölümde final olur diye düşünüyorum.

<3

T: Şşt. Ame?

En sonunda benim itirazlarım ve Amerika'nın ikna çabaları sonucu aynı yatakta yatıyorduk.

A: Hm?

T: Uyudun mu?

A: Uyudum.

T: Yalancı.

Karanlık olmasına rağmen bana 'iyi misin?' der gibi baktığını anlayabiliyordum.

A: Sıkıntı ne?

T: Uyuyamıyorum.

A: Neden?

T: Kendimi rahatsız ve huzursuz hissediyorum. Bu stresle uyursam net kabus görürüm.

A: Sarılmak ister misin?

T: Sen uyurken baya sarıldım zaten de... Yani rahatlatmıyo değil ama yinede uyuyamıyorum. Çok yoğun bir his var içimde.

A: Dışarı çıkmak ister misin?

T: Gece gece mi?

A: Temiz hava alırsın.

T: Hm.. Yamyamlar?

A: Şu ana kadar hiç rastlamadık. Koca dağdaki uçurumun kenarında ormanın ortasında bir ev. Bulmaları zor olur ki.. olmuş da zaten.

Biraz düşündüm.

Temiz hava iyi gelir gibi

T: Tamam. Çıkalım.

...

Dışarı çıktık. Yüzüme rüzgar çarptıkça kendime geldiğimi hissettim. Gözlerimi kapatıp biraz bekledim. Omzumdaki eli hissedince gözlerimi yeniden açtım.

A: Evin bahçesinin arka tarafına geçelim. İyi gibi orası.

Kafamı sallayıp Amerika'yı takip ettim. Evin arka kısmına gelmiştik. Buradaki çimenler daha uzundu.

Yere oturdu. Bende yanına oturdum.

A: Kabus dedin. Herhangi bi sebebi var mı? Bir şeyin etkilediğini düşünüyor musun?

T: Düşünceli hallerin çok garip geliyor.

A: Düşünceli hallerim mi? Uykudandır.

Bir elimi göğsüne koyup ittirdim. Yerde yatar pozisyona gelince bende üzerine çıktım. Suratında herhangi bir ifade yoktu. Gerçekten de uykuluydu.

Kendimi üzerine bıraktım. Kafamı göğsüne iyice yerleştirdikten sonra gözlerimi kapattım.

T: Ben böyle biri değildim.

A: Nasıldın?

T: Yani.. Bu kadar güçsüz değildim. Asla çekinmezdim. Hiç bir zaman arka planda kalmazdım. Hiçbir şeyden korkum yoktu. Yani gerçek Türkiye'ydim.

A: Ya şimdi?

T: Gücüm herkese yetmiyor. Bir şey söylemek zor geliyor. Ya savaş çıkarsa? Milletin ne hale gelecek? Düşünceleriyle kendimi iyice geriye çektim. Tıpkı kaplumbağanın, kabuğunun dışına kafasını bile uzatmaya çekinmesi gibi. Ben kaplumbağa değilim. Olmak da istemem.

A: Ne olmak isterdin?

T: Bir kurt. Gerçek bir kurt gibi olmak isterdim.

A: Zaten öyle değil misin?

T: Değilim. Dünya üzerinde ölene dek intikam peşinde koşan tek hayvan kurttur. Ama ben herşeyi unuttum bile. Babamın intikamı.. Kardeşlerimin intikamı.. Dostlarımın intikamı.. Hepsi sonsuzluğa karıştı.

A: Bunu yapsaydın beni yok etmen gerekirdi. Biliyorsun değil mi?

Bu da acı bir gerçek.

T: Öyle olması gerekirdi.

A: Peki bunu yapacak mısın?

Kapalı tuttuğum gözlerimi açtım. Yapar mıydım? Evet, yapardım. Ama eski ben olsaydım. Ve o da eski Amerika olsaydı.

Ama şimdi herşey çok daha farklı.

T: Çeneni kapat. Cevabım net biliyorsun.

Hafif sırıtıp kollarını bana doladı.

Artık uyuyabilirdim.

...

Gelecek bölüm kaos + kaos.

Bu yüzden bu bölümü sakin bir bölüm yaptım.

Gelecek bölümde davetsiz, sürpriz bir konuğumuz var :)

Hade güle güle