3.Bölüm🌑

400 30 2
                                    

Merhaba gençler,

Nasılsınız?

Umarım beğenirsiniz.

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın.

'Bir kitap, içimizdeki donmuş denize indirilmiş bir baltadır.'
-Franz Kafka-

Keyifli okumalar.

......

3.Bölüm

Efnan Özdemir'den

Önümde duran ikiliye sırıtarak baktım.

"Efnan abla," dedi ve koşarak bana doğru geldi Efe.

Gülüp diz çökerek kollarımı açtım. Boynuma atladı. Bu çocuk salak mı, biz şu an yerde yatarak sarılıyorduk. Yaa off, ben niye bu kadar zayıfım ki?

Lan biz niye bu kadar ağır olduk. Ne ara kapattığımı bilmediğim gözlerimi açtım. Bizim üzerimize Efnan atlamıştı.

Allahım bu çocukları nasıl beslemişler, bu kadar gerizekalılar. Ben burada eziliyorum, sırtım ağrıyor.

Yine ağırlaştığımızda bu sefer baktığımda tanımadığım biriydi. Lan bu kim?

Dikkatlice baktığımda bana ve Akın'a benziyordu. Neyse öğreniriz kim olduğunu.

"Biri şu veletleri üstümden alabilir mi?" dedim keyifli bir sesle.

Gelen gülme sesleriyle hepsinin orada olduğunu anladım. Biri onları kaldırdığında rahat bir nefes verdim.

"Lan oğlum ne kadar ağrısının maşallah maşallah," dedim ve Akın'ın bana uzattığı elini tuttum.

Beni kaldırdığında elimle arkamı silkeledim. Yine o çocuğa baktım. Sonra da bakışlarımı onlara çevirdim. Hepsi de buradaydı.

"Oo gençler toplanmışsınız, hayırdır?" dedim göz kırparak.

Ali abinin eşi Esra abla gülümseyip, "Hep beraber kahvaltı yapacağız," dedi.

"Bensiz mi?" dedim dehşetle.

"Hayır, sizi bekliyorduk."

"Oh be, bir bana ihanet ettiniz sandım. Ali abi, dünkü ihanetini unutmadım," dedim sonda ona bakarak.

"İhanet ettiğimi düşünmüyorum," dedi kaşlarını kaldırarak.

"Vallahi abiciğim ben öyle sandıysam, bu iş bitmiştir," dedim sırıtarak.

Gülüp, "Tamam, öyle diyorsan öyledir," dedi.

"Tabii canım, ben her zaman haklıyım," dedim saçlarımı savurarak.

Hepsi gülerek bana bakıyordu. Yine o çocuğa baktığımda dehşetle Esra ablaya baktım.

"Kız Esra abla, senin başka çocuğun vardı da benden mi gizledin?" dedim dehşetle.

Hepsi kahkaha attığında onlara ters ters baktım.

"Saçmalama Efnan, senden niye saklayayım? O Arelin oğlu, adı Alpcan, 2 yaşında. Bizde kaldı dün gece, biz de beraber buraya geldik," dedi gülerek.

"ŞAKA!" dedim bağırarak.

"Değil," dedi hepsi aynı anda.

"Biriniz söyleyin, anlarız," dedim ve o veletin önünde diz çöktüm. "Adın ne?" dedim sanki bilmiyormuş gibi.

İKİZLER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin