Çocukluğum

Birlikte Gidelim O Zaman 💫

Selam.

Aradan fazla geçmeden atmak istedim. İyi okumalar.🫶🏻

Annem: Hayırsız kızım hiç aramasak aramıyacaksın.

Ben: İyi de annecim sabahtan akşama kadar işteyim.

Annem: Patronun ne kadar gaddar biri sabahtan akşama kadar çalıştırılır mı hiç.

Anneme kaç göz yapsam da anlamadı.
Utançtan yerin dibine girmiştim.

Ayaz Bey(kısık sesle): Annenin ismi ne?

Sanane der gibi kafa salladım.

O sırada annem bir gariplik hissetmişti.

Annem: Kızım kiminle konuşuyorsun.

Ayaz Bey(kısık sesle): Söyler misin?

Ben: Tülay.

Ayaz Bey birden elimden telefonu aldı.

Ayaz Bey: Tülay teyzecim ne yapıyorsunuz.
İyisinizdir umarım.

Annem(şaşkınlıkla):Kızım! Siz kimsiniz beyfendi.

Ayaz Bey: Ben kızınız Defne'nin arkadaşıyım.
Ayaz Karaman.

Annem bir duraksamıştı Ayaz Bey'i tanımış olabilir miydi, aman nerden tanıyacak.

Annem(sesi değişmişti): Sizin kızımın evinde ne işi var.

Telefonu alarak.

Ben: Annecim, o benim patronum bir sorun olmuş onu söylemek için gelmiş gidicek birazdan.

Annem: Tamam kızım.

Ayaz Bey(arkadan): Gaddar birimiyim ben ama Tülay teyze.

Annem(önemsemeyerek): Neyse kızım ben kapatıyorum görüşürüz.

Annem niye böyle davranmıştı ki normal de böyle değildi neyse.

Ayaz Bey(bozulmuştu): Annen beni pek sevmedi sanırım.

Ben(kısık sesle): Tek o değil ama neyse.

Ayaz Bey: Bir şey mi dedin.

Ben: Yok. Hem siz ne zaman gideceksiniz.

Ayaz Bey koltuğa daha da yerleşerek.

Ayaz Bey: Biraz daha burdayım sanırım.

Ben(sinirlenerek): Yaa öyle mi tamam ben gidiyorum o zaman. Ha bu arada kirayı da zamanın da ödeyin malum Abdullah abi kirayı bir saat geciktir tepene çöküyorda.

Ben kalktım giderken.

Ayaz Bey arkamdan kalktığını hissettim.

Çantamı aldım, tam kapıyı açtım arkamdan kapıyı eliyle kapattı ve kapıyla onun arasında kaldım.

Ne yaptığını sanıyordu bu öküz.

Ayaz Bey(sırıtarak): Birlikte gidelim o zaman.

Ne yapmaya çalışıyordu bu herif.

Ben(sinirlerim tavan yapmıştı): Ya beni bir
bırakır mısın? Eğer beni sinirlendirmeyi amaçlıyorsanız başardınız. Şimdi çekilir misiniz daraldım da.

Ayaz Bey: Benim keyfim yerinde valla burası çok iyiymiş.

Ben: Çekilmezseniz eğer ikinci tokatı yiyeceksiniz.

Ayaz Bey: Yok ben almıyım elin çok ağır hala ağrıyor.

Önümden çekildi ama hala kapıyı tutuyordu.

Elini kapıdan indirdin ve kapıyı açtım ayakkabılarımı giymeye başladım hemen arkamdan o da çıktı ve kapıyı kapattı.

Ne yapmıştı o, anahtar içerdeydi.

Ben(bağırarak): Ne yaptınız siz.

Ayaz Bey: Ne yaptım anlamadım.

Ben: Anahtar. Anahtar içeride ve siz kapıyı kapattınız. Büyük başarı gerçekten.

Ayaz Bey: Tamam ya dert etme çilingir çağırırız. (Sırıtıyordu) ya da..

Devamını getirmeden.

Ben: Sakın devamını getirme yoksa..

Ayaz Bey: Yoksa ne?

Ben(bağırarak: Onu bırakın da kapıyı nasıl açıcağız çilingir çağıramayız param yok.

Ayaz Bey(sıkıntılı iç çekerek): Dalga geçiyorsun dimi parayı dert etme ben öderim.

Alt komşum Selma teyze geliyordu. Kesin bağırtımızdan şikayet edecekti.

Selma teyze: Defne kızım bu ne ses noldu bir şey yok dimi.

Ben: Yok Selma teyzecim merak etme kapıda kaldım anahtarı içeride unutmuşum.

Selma teyze: Anladım kızım kolay gelsin.
Yanında ki yakışıklı oğlum kimdir?

Ben: Hiç sorma valla ben de tanımıyorum.

Ayaz Bey(gülerek): Ben Ayaz, Selma teyzecim Defne'nin patronuyum.

Selma Teyze: Şanslısın oğlum.

Ben: Ne alakası var Selma teyzecim Allah aşkına.

Selma teyze: Tamam kızım bir şey demedim. Çilingir Ahmet'i çağır diyeceğim ama sen ölürsün de çağırmazsın biliyorum.

Ayaz Bey: Neden çağırmıyoruz anlamadım.

Ben: Önemli değil ya.

Selma teyze: Bu oğlan Defneyi seviyormuş hatta çiçek felan göndermiş. Defne de durur mu git dükkanı bas sen kimsin ki bana çiçek gönderiyorsun diye çocuğu çantayla dövmüş felan diyorlardı.

Ayaz bey kendini tutamayıp gülmeye başlayınca elimdeki çantayla ona da vurdum.

Ben: Selma teyzem niye anlatıyorsun ki şimdi geldi geçti ben onu çağırmam.

Ayaz Bey(gülmeye devam ediyordu): Erkeklere alerjin felan var heralde.

Ben(imalı bir şekilde): Hah doğru tespit erkeklere alerjim var.

Ayaz Bey:Çağıralım bence şu Çilingiri.

Ben: Hayır. Hem sizene ben hallederim bir şekilde.

Aldırış etmeden aşağı indi. Bu kadar kolaymış lan bu adamı kovmak ama kaç kere dedim git diye.

Ayaz'ın ağzından:

O çilingirin numarasını bulmak için bakkala sorucaktım mutlaka onda vardır.

Başka çaremiz yoktu çilingir açabilirdi kapıyı.
Aşağıdaki bakkala girdim.

Bakkal abi: Hoşgeldin oğlum ne istemiştin.

Ben: Hoşbuldum. Çilingir Ahmetin numarası acaba sizde var mı?

Bakkal abi: Olması lazım. Ne yapacaksın onu ?

Ben: Kapı da kaldık kapıyı açtırmak için.

Bakkal abi numarasını vermişti. Numarayı aradım önce açan olmadı sonradan açtılar.

Bölüm bu kadardı sizleri çok seviyorum yorum yapmayı unutmayın lütfen.

Bir sonraki bölüm görüşmek üzere hoşçakal. 👋🏻👋🏻👋🏻