Acemi Aşıklar (1)

(15.2) İnsan avcısı/Garipler ötesi tatil (Bölüm 2)

Bu arada bu bölüm de ilk part'ı gibi uzun ama şimdi lütfen sormayın bana. Neden bu bölümü yazdın,neredeyse sadece diyalog dolu diye... Ama inanın bana,bu bölümü yazmazsam hem içimde kalacaktı,hem de dediğinizin tersine,bu bölüm belki de hikayeye yön verecek bir bölüm:) Aklımdakini kim nereden bilebilir?...

   Neden böyleydi? Anlamadım... Bu kız gerçekten manyaktı... (Manyak manyakı çeker ayiol) Belki de duygularını belli etmemeye çalışıyordu... Belki de psikologlar haklıydı... Eğer her saçma salak şeye gülen bir arkadaşınız (ya da bir yakınınız,ya da bu sizseniz:D) varsa sorun... Çok ciddi bir problemi vardır... Derlerdi,inanmazdım. Ama gerçeğini görmek kanıma dokundu (deyim,yani... Deyim işte). Ah... Yağmur... Niye şimdi başladı? Neyse,içeriden şemsiyemi alayım da,ıslanmayayım... Bunu istemem:)

***

Evet çantamı da hazırladım,şemsiyemi de aldım. Artık çıkabilirim. Yağmurla beraber... Doğru evin yolunu tuttum. Uzun süre dalgın dalgın yürüdüm. O kadar dalgındım ki,ayağımda bot olmasına rağmen hiç görmeyip bir su birikintisinin (ne birikintisi,o Amazon olmuş a*k) ortasına kadar gelmiştim ve kaçacak bir yerim kalmamıştı. Hava zaten soğuktu birde pantalonumun paçası ıslanmıştı. Botum su geçirmezdi ama o kadar suyu da bir zahmet geçirsin... Ayağımın komple su olması sinirden delirmeme neden olmuştu. Hava soğuktu,çorabım ayağıma yapıştı,ayağım zaten kansızlıktan soğuktu iyice eksi derecelere geriledi yeminle... Tam o sırada rüzgardan şemsiye elimden düştü... Tam onu su birikintisinden alacakken arkamdan birisi ceketini üzerime tuttu:

Ben:Noluyo lan,abiiiiğ lütfen burnuma eter sürüp beni kaçırma abiiiiğ... Ben yedi vakit Wattpad okuyan/yazan insanım abicim....

Mason:Ney???

Ben:Lan oğlum tam eğilirken mi gelinir lan gerizekalı,ödüm b*kuma karıştı...

Mason:Tipini görseydin sende benle aynısını yapardın,inan bana kanka. Hadi senin süren doldu ben sorayım... Ulan a gerizekalı... Bu yağmurda evin yolunu tutmak hangi mitoz canlının aklına geldi lan?

Ben:Ben mitoz canlı mıyım la?

Mason:Valla bende bilmiyordum,biliyor musun,aslında hiç göstermiyordun lan:D

Ben:Len sus... Tanrım... S-Seni... Tanrı'ya havale ediyorum mitoz canlıcı Mason...

Mason:Waow... Harika...

Ben:Senle uğraşmayacağım...

Mason:Ay çok üzüldüm....

Ben:Ay g*tümün kenarı... Mal...

Mason:Abicik geç şu kenara... Dur orada bekle... Yağmur dinsin...

Ben:Niye?

Mason bir an başını eğip botlarıma baktı. Ve alaycı bir ifadeyle sırıttı:

Ben:Şöyle şöyle gülme bana Masi...

Mason:Şimdi de Masi olduk.

Ben:Buna da şükür:)

Mason:Len geç şuraya abicik,benim sinirlerimi bozma...

Ben:La 3 ay önce doğmuş olman 'Abicik' olduğun anlamına mı gelir...

Mason:Cevap basit... E-vet:D

Ben:İyi Ablacık...

Mason:Sen bu gıcıklıkla devam edersen sonun ya evde kalarak olacak,ya da ben yapmadım ama en azından başka birisi burnuna eter sürer ve sonra senin *rzına geçer. Başka türlü ihtimal yok...

Ben:Sağol be kanka. Ne güzel de 'motivation' veriyon ya... Allah razı olsun...

Mason:Dostlar bunun için vardır bebiş...