11. Bölüm

935 73 36
                                    

Merhaba

Nasılsınız?

Yazım yanlışları varsa özür dilerim. İyi okumalar.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

   Kağandan  Devam

   Yiğit buraya doğru gelince anneme gitmeleri için kaş göz yaptım annem ilk başta yüzüme boş boş baksada sonra olayı kavrayarak. "Yiğit oğlum siz Kağanla kalan eşyaları getirin"  dedi.

    Annemin dediği şeyle Yiğit'in bariz bir şekilde suratı asıldı. Gerçekten artık beni istemiyordu galiba. Ama bu benim için bir engel değildi kendimi affettirmeden öylece duramazdım.

   Yiğit yanıma gelip sessizce birkaç eşya çıkardı bagajdan. Daha fazla dayanamayarak bileğinden tuttum ve bana dönmesini sağladım kaşlarını çatarak bana döndü. Bu haliyle sinirli değil daha çok tatlı olmuştu, şuan yaklarını sıkmak istiyordum ama ilk önce onunla barışmam lazımdı, barışınca bol bol sıkardım yanaklarını. Neyse konudan caymıyalım.

   "Yiğit bak ben çok özür dilerim ben o zaman ne dediğimi bilmiyordum. Zaten söylediğim şeyler gerçek değildi ben... sadece ağır konuşursam benden vazgeçersin sandım-"

   "İstediğin oldu işte benden ne istiyorsun" dedi sözümü bitirmeme izin vermeden.

   "Özür dilerim Yiğit lütfen barışalım. Ben gerçekten pişmanım ben senin böyle şeyler yaşadığını bilmiyordum. Lütfen benimlede diğerleri gibi abi kardeş ol Yiğit lütfen ben pişmanım. Lütfen banada a-abi de. Lütfen" sonlara doğru sesim titremişti. Yiğit biraz olsun yumuşayarak. "Bilmiyorum Kağan kafam çok karışık bu aralar, herşey üst üste oluyor. Lütfen bana düşünmem için biraz zaman ver."

    Onu kendime çekerek sarıldım. Gerçekten merhametli bir çocuktu o. Ona onca şey söylememe rağmen beni kırmayıp düşüneceğini söylemişti oysa ki ben onu çok kırmıştım.

   Yiğit ona sarılmaya ihtiyacımın olduğunu biliyormuş gibi sarılmama izin verdi ve ben ayrılana kadar bekledi beni. Ondan ayrıldığımda ise yerdeki eşyaları alarak babamgilin yanına gitti.

   Yiğit'in Anlatımından

   Kağanla konuştuktan sonra kendimi kötü hissetmiştim. Tamam beni kırmıştı ama onunda kendine göre haklı sebepleri vardı. Hem bizim kavgamızdan sonra abimgilin ona kızdığını öğrendim. Onu ailesinden uzaklaştırmaya hakkım yoktu benim yüzümden aralarının bozulmasına izin veremezdim. Hem ben çok uzun süre küsebilen bir insan değildim ki dayanamaz hemen barışırdım.

Kanka senin kararlılık seviyesi ultra falan mı? Hani senin için bir hiçti bundan sonra?

   Ya blörftü o bir kere. Neyse günümü bu düşüncelerle bozamam.

   Biraz anneme yardım ettikten sonra Polat abimin yanına gittim ve yanına oturdum. Abim benim geldiğimi görünce ellerini belime attı ve beni kendi kucağına oturttu. Şaçlarımı öperek "ne yapalım bebeğim ne istiyorsun?" Diye sordu.

   Biraz düşündüm. "Top getirdik mi?" Tekrar saçlarımı öperek. "Evet miniğim getirdik. Ne oynayalım?" Diye sordu.

   Soruyu bana sormuştu ama Berk abim benden önce davranarak "Fuutboll oynayalım. Ama eksiğiz." Her ne kadar fuutboll'u kötü oynasamda onu onayladım benim oyunumu da sonra oynardık. Aklıma gelen fikirle "Babamda gelsin her takımda 3 kişi olucak şekilde oynayalım" dedim. Kağan birden sevinçle "bende mi oynayacağım?" Dedi.

   Bence biraz uğraşmaktan zarar gelmez. "Hayır sen değil annem oynayacak. Değil mi anne?" Annem Kağanla dalga geçtiğimi anlayınca gülmemeye çalışarak "evet sen getirdiğimiz yemekleri çıkarırsın artık. Hadi beyler kalkın oynayalım." Dedi.

   Kağan'ın yüzü düşmüştü. Neredeyse ağlıyacaktı. Çok mu duygusal olmuştu bu?

   "Tamam anne siz oynayın ben hazırlarım." Kağan artık ne kadar üzüldüyse hayla ona şaka yaptığımızı anlamamıştı.

   Ayağa kalkıp yanına giderken "Hayır olmaz ilk önce çamaşırları yıkaman gerekiyor kül kedisi." Dedim ve kolumu omuzuna attım ama yetişemediğim için o eğildi ve yüzüme hiçbirşey anlamamış gibi baktı.

   Berk abim daha fazla dayanamayıp gülmeye başladı, onun gülmesiyle herkes gülmeye başladı. Berk ve ben anırarak gülüyorduk resmen tabi ben Berk'e göre kedi gibiydim ama oraları karıştırmayalım.

   Kağan sonunda onunla dalga geçtiğimizi anlamıştı. Homurdanarak "dalgınlığıma geldi anlayamadım." Dedi. Berk oradan hemen hepimizin içinden geçenleri dile getirerek "he he ufak atta civcivler yesin." Dedi.

   Hepimiz sakinleşince kura çekerek takımlara ayrıldık. Ben, Polat abim ve Berk abim aynı takımdaydık. Gerçi Berk abim mızıkçılık yaparak zorla bizim takıma gelmişti ama çaktırmayalım.

   Polat abim bana döndü "miniğim sakın kendini yormuyorsun ve çok fazla koşmuyorsun yorulunca bize söyle mola veririz tamam mı? Ayrıca ilacın yanında değil mi? Gerçi bizim yanımızda var ama olsun." Dedi. Ona kafamı sallayarak cevap verdim.

   Berk kolunu omuzuma atarak "çok ayak altında dolanma zaten miniciksin, seni göremeyip ezmesinler tamam mı? Kenarlarda dolaş." Dedi kendini gülmemek için sıkarken.

    Sinirle ilk günkü gibi yapıştım koluna ve ısırdım. Berk bağırarak kafamı uzaklaştırmaya çalışıyordu ama ben bırakmıyordum. "Lannnnn! Bırakkk! Vallahi koparacak bu sefer!"

   En sonunda gülerek bizi ayırdıklarında Berk kolunu ovuşturuyordu gülerek geri çekildim bende. "Ben sana demedim mi bir daha boyuma laf atma diye hım?"

   "Lan sen beni niye ısırıyorsun? Bak çocuk huy edindi. Allahım sen yardım et bize." Dedi ellerini açıp yukarı bakarak.

   "Hayır ben sadece seni ısırıyorum sana özell" Dedim.

   "Yaaa! Gerçekten mi? Bakın minik kuzum bana özel huy edinmiş kıskanın ve çatlayın" dedi abimgile dönerek.

   Ateş abim elini göğsüne koyarak başını eğdi "YOK benimki kalsın. Yiğit abicim sakın bana böyle özel huylar edinme. Tamam mı abicim bak ben senin boyunla dalga geçmiyorum. Senin uzayacağına ben gönülden inanıyorum." Dedi.

   Gülerek "sen bilirsin ama her an size özel huy edinebilirim ona göre dikkat edin." Diyerek uyardım onları. Polat abim gülerek beni kolunun altına aldı ve saçlarımı öptü.

   Babam "ulan haytalar hadi başlayalım maça 10 gol atan kazanır. İddia da kaybeden takım kazanan takımın istediklerini yapar. Kabul mü?" Dedi hepimiz babamı onayladık. Berk abim Polat abimin kulağına eğilerek sessizce birşeyler söyledi ama hepimiz duymuştuk. "Bizim takımda Yiğit var kesin biz kazandık babamgil kıyamaz Yiğit'e" demişti. Polat abim gülerek beni daha çok kendine çekti.

   Hepimiz yerlerimizi almıştık. Tam maça başlıyacaktık ki 4 tane 20 li yaşlarında erkeğin bu tarafa geldiğini görmemizle durduk.

💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙

Evetttt nasıldı bölüm.

İstek sahneler?

Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

Sonraki bölümde görüşmek üzere.

GERÇEK AİLEM [ Erkek Versiyon ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin