GERÇEK AİLEM [ Erkek Versiyon ]

7. Bölüm

Merhaba

Umarım beğenirsiniz

Yazım yanlışları varsa özür dilerim

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Sabah üstümdeki ağırlıkla gözlerimi açtım. Üstüme baktığımda Berk kolunu üstüme atmış, kafasını boynuma gömmüş, ayağınıda benim üstümden geçirip Ateş'in karnına atmıştı. Lan bu pozisyona nasıl gelmişti?!! Gerçekten bu ailedeki herkes deli bir şekilde yatıyordu herhalde. Neyse elimin ve kolumun hala sağlam olduğuna şükretmeliyim bence.

   Yataktan kalkmak için doğrulmaya çalıştım ama nafile gerçekten ahtapot gibi sarılmıştı kalkamıyordum.

   Benim hareket etmemle Ateş gözlerini açmış ve bana bakmıştı. "Günaydın miniğim" lan yeter bu ne yok miniğim yok, minik kuzum yeter lan yeterrrrr sizsiniz minik. Tabi bunu dışımdan söylemeye götüm yetmedi. Bende aynı şekilde "günaydın" diyerek cevap verdim.

   "Şey Berk'i üstümden alır mısın? Lavaboya gidicemde" konuşmamla neredeyse üstümdeki Berk'e baktı ve birden şap diye Berk'in ensesine yapıştırdı. Bende dayanamayarak gülmeye başladım gerçekten şlap diye ses çıkmıştı resmen.

   Berk birden sıçrayarak uyandı "Lann insan böyle mi uyandırılır?" Dedi bende hayla gülüyordum. Berk bana dönerek "lan ne güzel gülüyorsun sen öyle kedi gibi" gerçekten bu artık bana yavşıyordu. Ayrıca ben anırarak güldüğümü sanarken o kedi gibi olduğumu söylüyordu.

   "Lan kalksana çocuğun üzerinden 90 kilo birşeysin çocuğu eziceksin kolu kırık zaten çocuğun" dedi haklı bencede kalksın. Ayrıca eğer birazdaha durursam altıma yapıcam.

   Berk bana baktı sonra "pardon özür dilerim minik kuzu o kadar küçüksün ki farketmemişim seni" dedi ve üstümden kalktı. Başlıcam artık sizin miniğinizede, küçüğünüzede yeter lan ben şimdi cevap verirdim de da mühim işlerim var o yüzden.
Aynen kanka senden 4 kat büyük olduğu için değil.

   Neyse yerimden kalktım "Eğer yardıma ihtiyacın olursa seslen" dedi Ateş "Pardon ama sıçarken nasıl yardımcı olucaksın bana" dedim. Evet gerçekten bunu dedim hangi cesaretle bunu söyledim bende bilmiyorum ama artık çok geç söz ağızdan bir kere çıkar.

   Berk şuan anırarak gülüyordu. "Gerçekten abi nasıl yardımcı olucaksın" dedi hayla gülmeye devam ederek.

   Ateş yine Berk'in ensesine vurdu ve "lan mal mısın elleri sargılı ya hani eğer üstünü çıkaramazsa yardım edeyim diye dedim" diye cevap verdi. Berkle ikimiz aynı anda aydınlanmışız gibi kafamızı sallayarak "haaaaaaaa" dedik.

   "Gerek yok ben kendim hallederim zaten yeterince zorluk çıkarıyorum size bu işi kendim halledebilirim" konuşmamla birlikte ikiside aynı anda kaşlarını çattılar. Ateş "bunu seninle daha önce konuştuğumuzu hatırlıyorum" dedi bende daha fazla uzatmayarak lavaboya doğru gittim.

   Zorda olsa işimi hallettiğimde Ateş'e seslendim çünkü yüzümü bu ellerle yıkayamazdım. Ateş yanıma gelerek "ne oldu? Bir sorun mu var?" Dedi. Kafamı iki yana sallayarak "Hayır,  sadece yüzümü yıkayamadım yardım eder misin?" Dedim. Kafasını sallayarak yanıma geldi ve yüzümü yıkayıp kuruttu. Lavabodan çıktığımızda "ben gidip üstümü değiştireyim" dedim ve konuşmalarına izin vermeden odadan çıktım.

   Zorlanarak üstümü değiştirdikten sonra aşağıya indim. Salonda kimse yoktu bende yemek odasına geçtim. Evet herkes buradaydı. "Günaydın" diyerek herzamanki yerime geçtim. Kağan dışında herkes karşılık vermişti. Polat bana dönerek "gece rahat yattın mı, kolun ağrıyor mu?" Dedi. Ya seviyorum bu koca adamı. Gülümseyerek "evet rahat yattım, biraz ağrım var ama yemekten sonra ilaç içicem" dedim. Bana kafasını sallayarak karşılık verdi ve yemeğimi yedirmek için çatalımı aldı.