GERÇEK AİLEM [ Erkek Versiyon ]

16. Bölüm

Merhaba

Yazım yanlışları varsa özür dilerim.

İyi okumalar.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Babam yavaşça elimi kaldırarak kapıyı çaldı. Haydi Bismillah.

   Kapı 40'lı yaşlarında bir kadın tarafından açıldı.

   "Hoş geldiniz ağam" dedi. Ağam? Ahhh biz Mardinliyiz- lannn benim ailem büyük bir aşiret falan mı şimdi ağam falan dedi kadın. Ayyyy heyecanlandım şimdi.

   "Hoş bulduk " dedi. Babam ve annem aynı anda. Bizde kadına karşılık vererek içeriye geçtik. Çok stresliydim ya dedem filmlerdeki gibi sert bir adamsa, ya babaannem çok ama çok disiplinli bir kadınsa. Ben yapamam ki ben biraz rahatına düşkün bir çocuktum.

   Ben böyle korkunç düşüncelere dalmışken, Polat abim beni kolunun altına alarak. "Eğer her ne düşünüyorsan dağıt o düşünceleri ve etrafa dehşete düşmüş bir şekilde bakma miniğim." Dedi ve hafiften güldü.

   Aklımdaki düşünceleri dağıtıp bakışlarımı düzelttim.

   İçeriye geçtiğimizde ayakta bekleyen birsürü insan vardı.
Lan şimdi bunların hepsi benim kuzenlerim miydi? Hepsi bir ağızdan "Hoş geldinizzz" dedi. Şuanlık düşündüğüm gibi durmuyorlardı.

   Bizimkilerde "hoş bulduk" deyince. Ben ve Akın abim koroya ayak uyduramamış biraz geç söylemiştik.

   Amcam olduğunu düşündüğüm kişi hızla yanıma gelip. "Lan sen ne küçük ve tatlısın öyle" deyip. Beni backalarımdan tutarak hızla sırtına aldı.

    Çığlık atarak beline sarıldım Lan bunlar beni oyuncak gibi böyle kucaklarına alırsalar çok işimiz var. Yere basmayı özledim.

   Lan beynime kan gidicek şuan onun sırtıyla bakışıyordum ama ters bir şekilde.

   "Abi beni indirmeniz mi?" Dedim sahibinden yardım isteyen kedi gibi.

   Aralarından bir kadın "Cihan bırak çocuğu beynine kan gidicek, düşüreceksin çocuğu." Dedi. Adının Cihan olduğunu öğrendiğim kişi beni yere bıraktı. Ama bu seferde başka bir kişi gelerek yanaklarımı sıkmaya başladı. "Sen ne tatlı şeysin öyle yerim lan seni." Dedi ben ellerinden kurtulmaya çalışırken. Berk abim gelerek "değil mi amca çok tatlı ve küçük. Ben ne zaman söylesem beni ısırıyor dikkat edin sizide ısırmasın. Gerçi o bana özel bir huy." Dedi göğsünü kabartarak.

   Herkes gülerken ben hayla kurtulmaya çalışıyordum elinden. Onun benden ayrılmasını sağlayan buradaki en yaşlı kişinin şey sert sesiyle "Çağrı yeter bırak torunumu" diyen az önce dedem olduğunu öğrendiğim kişiydi.

   Çağrı denilen kişi "Tamam baba" diyerek bıraktı beni. Adam bile korkmuştu. Bende yerimde dahada küçülerek yanımdaki Akın abimin kolunu tuttum.

    "Oğlum hadi geçin oturun ayakta kaldınız." Dedi sevecen bir tavırla babaannem. Hepimiz hızlı bir şekilde bir yerlere oturduk. Bir yanıma Ateş abim otururken diğer yanıma Akın abim oturacağı sırada Polat abim onu kolundan tutarak geriye çekti ve kendisi yanıma oturdu. Akın abim dişlerini sıkarak başka bir yere geçti. Herkesin içinde kavga edemezlerdi sonuçta.

    Dede bey boğazını temizleyerek konuşmaya başladı. "Ailemiz Hoş geldin torunum ben deden Samet. Yanımdaki ise babaannen Emine. Seni sırtına alan kişi 1. Oğlum Cihan, yanındaki de eşi Feride. Onların çocukları sırayla Asaf, Uraz ve Umut. Tekli koltukta oturan 2. Oğlum Fırat, onun çaprazında oturanda eşi Serap. Çocukları Ufuk, Egemen, Atlas ve Eren. Eren seninle yaşıt. 3. Oğlum ise senin baban. 4. Ve son oğlum ise Çağrı kendisi evde kaldı. Bizden asla çekinme biz senin aileniz senin arkanda her zaman bir deden ve ailen var bunu unutma. Ayrıca bakışlarından anlaşıldığı üzere biraz korkuyorsun benden ama korkma ben sana asla kızmam. Yeni kavuşmuşum torunuma, birde kızacak mıyım?" Dedi.