18.bölüm

2.6K 184 67
                                    

Gizay'dan:

Şuan Mirzah ben ve Yasin Mirzah'ın büyük arabalarından birinde oturmuş eve doğru gidiyorduk.

Mirzah ile ben yan yana Yasin ise karşımızdaydı.
Yol sessiz sakin giderken, Yasin konuştu.

"Yenge bir şey soracağım?"

Kafamı Mirzah'a doğru olan taraftan çekip, Yasin'e çevirdim.

"Sor"

"Sen bu adama nasıl baktın Allah rızası için. Her şeye sinirleniyor."

Ben tam ağzımı açmış konuşacakken, Mirzah konuştu.

"Sana ne lan dingil!"

Yasin bu tepkiyi beklemiyormus gibi korkudan yerinde bir anda zıpladı.
Bu haline ne kadar gülmek istesem de kendimi tuttum.

"Tamam ne kızdın hemen ya . Yengeme bir soru sorayım dedim"

"Sorma"

Sağ elimi kaldırıp Mirzah'ın elinin üzerine koydum.

Sessizce,
"Tamam Mirzah. Sinirlenme hemen" dedim.

Mirzah bana doğru dönüp gülümsedi.

"Sen nasıl istersen güzelim"
Ve kafasını biraz eğip, yanağımdan öptü.

"Hop hop hayırdır. Biraz yavaş gelin. Arabanın içinde sap var"

İkimizde Yasin'e doğru baktık.
"Gözünü kapa lan o zaman."

"Göz benim değil mi ister açarım ister kapatırım "

Mirzah derin bir nefes çekti içine.

"O zaman kardeşim gördüklerine de laf etmeyeceksin"

Yasin Mirzah'ın söylediklerin den sonra pes etmiş gibi sustu.

Ben de elimi Mirzah'ın elinin üstünden kaldıracakken , Mirzah elimi sıkıca tuttu.

Bana yandan elimi bırakma der gibi bir bakış atıp önüne döndü.

Araba 5 dakikanın sonunda durdu.
Dışarıdan korumalar tarafından kapı açıldığında Yasin denize atlar gibi kendini dışarıya attı.

Bizde Mirzah ile el ele arabadan indik.
Mirzah korumalara bir kaç şey söyledikten sonra eve doğru yürümeye başladık.

Kapının önüne geldiğimiz de elinde et poşetleriyle dışarı çıktı.

"Abi ben mangalı iki dakika da hallediyorum siz de gelin hemen"

Diyerek hızlıca yanımızdan geçti.

Mirzah kapının yanındaki korumaya dönüp
"Az önce yanımdan geçen deliye dikkat edin. Bu mangal geçen kine benzemesin." Sonra bana dönüp konuştu. "Karıma yanık et yedirmem" dedi.

Gözlerimi Mirzah'ın son kurduğu cümle ile yere eğdim.

Benim için böyle cümleler kurması utanmama sebep oluyor. Hala alışamadım.

"Tamam abi." dedi. Ve yanımızda koşar adımlarla ayrıldı.

Mirzah'ın bakışlarını üzerimde hissetsem de kafamı kaldırıp bakmadım.

Mirzah eve doğru açık kapıdan girdiğinde bende arkasından gittim.

Ayakkabılarımı çıkartacağım için elimi Mirzah'ın elinden ayırıp, eğildim.

Bağcıklarını çıkarttığım ayakkabılarımı hızlıca ayakkabılığa bıraktım.

Ve merdivenlere doğru adımladım.
Mirzah'ta arkamdan geliyordu.

MAFYA'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin