Sohpetden çıkıp Deryayı aradım ilk çalışta açmışdı. " Selam canım naber"
" Selam Derya hazırlan gel burda fazlasıyla işimiz var"
" NoLuyo kız orayamı taşınıyoruz nluyo ay oluyo"
" Derya sakin olurmusun. Dinle şimdi. Burda işimiz biraz uzanacak bir süreliğine buraya taçınıyoruz. Benim şu bilgisayarım vardı ya dolapda "
" hani şu yılda bir açtığın bilgisayarınmı, etrafındada 3 ekranı olan"
"aynen o güzelim. Onu bana getir tamammı. Bide şey getirseneee" sonlaraa doğru sesimi bebek gibi yaparak son harfi uzattım
"Hayır" sesi çok ciddi gelmişdi. " ya dur bi ne isteyeceğimi nerden biliyorsunda hemen hayır diyorsun"
sinirle " Sanki bilmiyorum beyaz çantamı isteyceğini . getirmiyorum" Deryanın beyaz bi çantası vardı. Üstünde beyaz bi kurdeleyle çok hoş görünüyordu. Bazen çantasını alır kullanırdım. ama o kadar çok istemişdim ki artık vermiyordu. Ne de olsa çok para harcamıştı o çantaya.
(çanta böyle çok tatlııı)
" Ya tamam tamam. O zaman benim kıyafetlerimden bir kaç parça getir ama nolur ince bi şeyler geti burası çok sıcak. Çantlarımdan ikisini getir . Ve tokalarımı unutma yalvarırım nolur . Bak bu saydıklarımı getirirsen sana 2 paket çikolata alırım" başka türlü yapmayacağı için çok güzel tekleif sunmuştum.
"kız zaten 2 tane çantan var mal. Praya kıyıp kendine çanta almıyorsunki benimkileri alıorsun. " Haklıydı ne diyebilirdimki. " ay tamam tamam işte onları getirirsin"
" o çikolata konusuna gelirsek yanında çlek isterim "
" olmaz alarjin var"
"Kimin benimmi seninmi?" aslında benim ama görünce duramıyordum işte.
" of tamam be alırım sen dediklerimi getir yeter"
" Bir şey soracam"
"sor"
" senin şu tabletinide getiriyimmi bilgisayarın yanındaki"
" hayır ona gerek yok çalınması diye sakla ama içinde fotoğraflarımız var döndüğümde gösterecektim ama işte. Neyse birlikte döndüğümüzde gösterirrim sen yeterki gel"
" tamamdır bebek öptüm seviliyorsunn"
"bayy"
Konuşmamız bittikten sonra Bilinmezin mesajlarına döndüm. Bir şey yazmadığını görünce telefonu yanıma bıraktım önümdeki bilgisayarı kapattıktan sonra elime aldım. Odada biraz oyalanarak ne yapacağımı düşündükten sonra çantamı ve telefonumuda alarak odadan çıktım.
Bilgisayarı vermek için Amelianın odasının önüne geldiğimimde kapıyı çalacaktımki içeriden gelen sesle durdum.
" Merak etme ben haledeceğim. Evet. Görüşmek üzere"
Amelia tükçemi biliyordu? Onu bırakta ne zamandan beri ana diliymiş gibi konuşuyordu?
İşler gittikce karışıyordu.
HELOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Mükemmel giriş yaptım yine
herneyse bölümler kısa kısa çünkü böyle rahatoluyo :)
neyse seviliyorsunuzzz
bayyyy
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GRİ
De Todobilmiyorum belkide her şey kafmın içinde oluşan dünyadan ibaretdi. Savaşı kazanıp kaznamam da önceden planlanmıştır belkide. Yoruldum ama durmayacağım . Çünkü biliyorum bazen durduğun an her şeyi bozulabilirdi. Her şey bana bağlıydı...