GRİ

15.Bölüm

Evin kapısına doğru ilerledim . anahtarı kilide takacaktımki duyduğum sesle duraksadım.

" Zalnız bu eve her kes istediği gibi giremez."

Ay gerçektenmi bilmiyordum ya. MALMISIN LAN

sus sus

Sakince arkamı döndüm Tahiminimce  1.87-89 boylarında esmer tenli, siyah saçlı bir çocuktu.

1.89 çocuk ha. Sen 1.68 le bebeksin herhalde

susamısın sen?

" Sen kimsin evin sahibimi?" diye sordum alay karışmış ses tonuyla

ellerini cebine koyarak bana doğru bir kaç adım atarak, 3 adım ötemde durdu. " Neden olmasın?"

"E madem senin bir şeyler ikram edebilirrsin ha?"

" Nerden bileyim ne niyetle geldiyini?" alayla konuştuğonda kendi evimim önünde beni suçlaması hoşuma gitmemişdi.

"Hmmm hep böyle sorgulayıcımısındır sen?" 

"Bilmem öyle görünüyormuyum?"

"Herneyse izninizle evime girmeye çalışacağın"

yüzünde sorgulayıcı bi hal aldı " Bu ev bildiğim kadarıyla Derya hanımın ve siz Derya hanım değilsiniz"

" Bu ev ikimizin. Derya hanımla arkadaşız" dedim sakince. 

"İsminiz neydi?"

sorusunu soruyla yanıtladım "Peki siz kimsiniz?"

gülümaedi "Ben Tunç. Karşı evde yaşıyorum.Arkadaşınız evi bana emanet etmişdi"

Demek o güvenli komşu buydu. " ah ne güzel"

"Siz?"

"ne ben?"

"soruma cevap vermedinz. İsim neydi?"

Bilinmezin ismimi söyleme şekli geldi aklıma. "Asel Vanta "

"Umarım sizine iyi anlaşırız Asel Vanta" dedi ve gülümseyerek karşıdaki eve doğru gitti.

"çok beklersin"  yavaşca mırıldandıktan sonra kapıya yöneldim . Kilidi açtıktan sonra  içeri girerek girişteki askıya çantamı bıraktım. Ayakkabılarımıda çıkararak kenara bıraktım. Arkamdan kapıyı tekrar kilitleyerek salona doğru ilerledim. Her yer toplu ve temizdi. pencereyi açarak koltuğa ilerledim. Kendimi gri renk üçlü koltuğa atarak biraz uzandım. 

Uzun zamandır bu kadar sakin bir ortamda olmamıştım. 

Kafamda dıarıdaki gürültülerle bastırdığım  sesler artık çok aydındı. Ama rahatsız değildim. Çünkü kaçamayacağım bir andaydım.

Aynı anda o kadar şey düşünmeye başladımki bi an beynime " yeter ayol tek tek gelin üstüme" diyesim geldi.

Tek tek düşünmeye başladım. önce kendimden geçmişimden başladım. Her her şey baçka olsaydı . Hiç evden aryılmasaydım nolurdu dedim

içimden bir ses " her gün dahada yok olmak isterdin Asel. Ne kadar seni sediğini söyleselerde ailen seni göndermek için erken yaşta evlendirirdi. Akrabalaın köle yapardı. Seni koruyacak 2-3 kii varsada onlarda küçük diye karışamazdı. Belki baban biraz farkı olurdu ama o da sana herkesin işini yapman gerektiğini söylerdi. Açık açık olmasada her hareketini dinleiğin şarkılar izlediğin filmleri yağgılardı tıpki ilk kez meraklanıp alıp okuduğun kitabı rastgele sayfasında okuduğu tek cümleyi farklı şeylere bağlayarak kitabı elinden almak istemesi gibi."

annen sana seni sevdiğini söyleyip arkandan seni göndermek için birileriyle evlenmeni isterdi. Tıpkı sen her onunla bir yerlere gitmrk istediğinde seni babaannenlere yada anannnenlere bıraktarak senlik yer değil dediği gibi. 

Baba tarafın seni büyük gibi görüp (her zananki gibi) seni evlendirmek  ister, anne tarafın bir işe yaramadığını söyler zeni küçük görmeye devam ederlerdi.

Kafamı düşüncelerden kopmak için silkeledim . Bence kaçmakta doğru yapmıştım çokta sorgulamamalıydım.

Peki Deryayla tanışmasaydım diye sordum kendime o zaman ne yapardım? Deryasız yaşayamam diye düşündüğüm bu zamanda o olmasa nolurdu diye düşünüyordum. Yine iç sesim konuşdu " umutsuzdun, yapamazdın, belki yapardın ama şimdiki gibi olmazdın. Yıkık bir binadan farkın kalmazdı hatta terkedilmiş bir mezar gibi olurdun.

Bu düşnüceyi de attım kafamdan. Şimdi daha sakindim.Gereksiz düşüncelerin birazı gitmişdi

Bu günüme odaklandım. Ne yapmam gerekiyordu. Şu Anıl denen adam ne kadar masumdu? ya bilinmez bana yalan söylüyorsa? Bunu blmemin tek yolu vardı o da kendi imkanlarımla araştırma.

Yattıım yerden kalktım. Telefonumu ve çantamı alarak ikinci kattakiodama ilerledim. Yatağı kaldırarak alındaki bazanın gizli bölmesini çantamdan çıkardığım küçük anahtarla açtım.

Bütün araştırmalarəm için gerekli olabileck herşeyi çıkardım. Bir kaç kablo ve bir telefon.  Gizli bölmeyi kapatarak  telefonu ve kabloları düzgünce çantama koydum. Eğer birisi gelirse görmemeliydi. Bundan Deryanın bile haberi yoktu başka kimsede bilmemeliyi.

odamdaki perdeleri kapattığım ve burdan ayrıldığım günden bu yana yaptığım gizli izlemelerle odmın temiz olduğna emindim.Bu yüzden burda rahattım.

Telefonumdan evin kamera sistemini şu anki görüntüleri 5 dakikalık tekrarlamaı iin ayarlayarak odadan ayrıldım aşağı katta inerek mutfaktaki masanın altındaki kapıyı telefona parmağımı okutrak açtım . Kapı açılır açılmaz hızla aşağı indim. Arkamdan kapı otomatik kapanmışdı. 

Her kes sadece bilgisayar mühendisliği bitirmiş birikim yaparak ev almış işini büyütmüş şirket açmış gibi tanıdığı ben bundan daha fazlaydım.  Belkide evden ayrılmasaydım bunları yapamazdım . Herneyse

Yeraltı araştırma merkezimi özlemiştim.Burda fazlasıyla bilgi avcumun içindeydi.

Helooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

Aselim aşırı profesyoneldir

nasılsınız bakalım 

Son gülerde kardeş ülkemiz Türkiyede malesef wattpad kapatıldı. Bu habere çok üzüldüm umarım çok kısa sürer bu ayrılık. Bildiğiniz gibi ben Azerbaycanda yaşıyorum bu yüzden rahatca bölüm atıyorum.

bayyyyyyyyyyyy