Bölüm 1

4.7K 60 0
                                    

"Kızım inat etme hadi Karan Bey seni bekliyor." Karşımda aşağıya inmem için beni ikna etmeye çalışan Ayşe ablaya baktım.

Kadın artık bana yalvarmak üzereydi. Ona bakıp konuştum. "Ayşe abla sen in ben gelirim." Ayşe abla bana inanmadığını belli ederek "Buğlem bu sefer Karan Bey bana kızar eğer gelmezsen."

Haklıydı. Karan ona kızacaktı belki de işten çıkaracaktı. Ayşe ablaya gülümseyerek kalktım. Üzerimdeki ayıcıklı takımımı değiştirmeye gerek duymayarak aşağıya inmeye başladım.

Kahvaltı masasında beni sabırla bekleyen Karan'ı gördüm. Gözlerimi devirerek sandalyemi çekip oturdum.
Bana bakıyordu ben ise oralı olmayıp çayımı yudumladım. Kendisi de bakmaya kesip kahvaltısını etmeye başlamıştı.

Ayşe abla elindeki börek tabağını masaya koyup bana baktı. Ona gülümseyip baktığımda Karanla göz göze geldim. Ona gözlerimi devirip önüme döndüm.

Karan'ın sıkıntılı nefes verdiğini duydum. Arkama yaslanarak boş boş masaya baktım. Canım hiçbir şey istemiyordu.

Karanın telefonu çalmasıyla göz ucuyla arayana baktım. Çok sevgili anneciği arıyordu. Karan aramayı yanıtlayıp kulağına götürdü.
"Efendim anne?" Konuşmalarını daha fazla dinlememek için ayağa kalkacaktım ki Karan beni bileğimden tutup zorla oturttu.

Ona sinirle baktığımda o da bana aynı şekilde bakmaya başladı. "Yok işimiz... Tamam birazdan çıkarız... Hadi görüşürüz."

Ona kaşlarımı kaldırarak baktım. Bileğimden elini çekerek konuşmaya başladı. "Hazırlan bugün Tufan amcamlar gelecekmiş. Annem bizi de erkenden çağırıyor."

Kendimi daha fazla tutamayarak bağırmaya başladım. "Yeter! Ben sizin kullanacağınız köle değilim karınım karın! Daha dün annen yüzünden kavga ettik. Bir de yetmezmiş gibi bugün de mi oraya gideceğim?"

Karan sinirlerini durdurmaya çalışır gibi gözlerini kapatıp açtı. Bakışları bana döndüğünde sinirle konuşmaya başladı. "Farkındayım karım olduğunun. Hem odanın kapısını kilitleyip yatmayı ben sana sonra göstereceğim. Şimdi de uzatma hazırlan."

Gülerek ona baktım . "Ben mi uzatıyorum? Ya senin annen olacak kadın dün evine bir kız getirmiş bu senin ikinci karın olsun diyor! Napsaydım o zaman .Ay hoşgeldin kumacığım mı diyeyim?"

Karan da daha fazla dayanamayarak bağırmaya başladı. "O kadın dediğin benim annem. Ben senin üzerine kuma getirir miyim sence? Sana kırk kere dedim milleti boş ver bana odaklan diye. Ama sen benim dışımdaki herkesin lafını ciddiye alıyorsun."

Gözlerimin yanmaya başlamasıyla ağlamak üzere olduğumun farkına vardım. Masadan kalkarak odamıza girdim. Kendimi yatağa yüz üstü bırakarak ağlamaya başladım.

Omzuna dokunan elle daha çok ağlamaya başladım. Karan beni kendine çevirip gözyaşlarımı silmeye başladı. Az önceki siniri geçmişti. Benim için ise aynı şey söylenemezdi.

Dudağıma küçük bir öpücük bırakıp gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı. "Hiç kimse asla bir sen edemez."

Elimi tutup kalbine götürdü."Bu kalbim ben ölene kadar sadece senin için atacak."

Sinirim geçmeye başlamıştı ama yine de ona kızgındım."Annene de iki cümle et de duracağı yeri bilsin."

Karan'ın gözleri yine sinirle parladığında yatakta doğrularak ona sertçe bakmaya başladım.

"Senin de dediğin gibi annem. Hem sen niye benim senin için yaptıklarımı görmüyorsun? Ben ağayım normalde ailemle aynı konakta yaşamamız gerek ama sen istedin diye ben kimseyi dinlemeyip ayrı bir ev aldım."

Aşk Zehiri (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin