Bölüm 11

1.6K 53 34
                                    

Şimdiki Zaman

Aynanın karşısına geçip saçımı yapmaya başladım. Sunay Hanımla görüşmem vardı. Karan şirketi boşladığından dolayı tek gidecektim.

Üzerime son kez baktım. Croplu pantolon takımımı giymiştim.

Sunay Hanımdan sonra kaynanamlara geçmeyi düşünüyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sunay Hanımdan sonra kaynanamlara geçmeyi düşünüyordum. Karan'a daha söylememiştim. Hazırlığımı tamamlayıp dışarıya çıktım.

Beni bekleyen arabaya ilerliyip bindim. Kulaklığımı takarak video izlemeye başladım. Araba durduğunda kulaklığımı çantama atarak aşağıya indim.

İçeriye girdiğimde danışman beni gördüğünde ayağa kalktı.
"Hoş geldiniz Buğlem Hanım. Sunay Hanım müsait çıkabilirsiniz."

"Hoş buldum. Teşekkürler ben çıkıyorum o zaman."

Başını salladığında merdivenlerden çıktım. Sunay Hanımın kapısını tıklatıp açtığımda onu çiçeklerini sularken gördüm.

Başını kaldırıp bana gülümsediğinde
"Merhaba oturabilir miyim?" Dedim.

"Tabi tabi lütfen." Ben yerime oturduğumda o da elini ıslak mendille silip karşıma oturdu. Bana sevecen şekilde gülümseyip "Çiçeklerle aramda ayrı bir bağ var. Bak şu pembe gülü görüyor musun? O daha bu sabah açtı. Açmasını çok bekledim ama açmayınca gülü biraz tehdit ettim."

Tehdit kısmını anlamamıştım. Acaba şaka mı yapmıştı?

"Tam olarak nasıl bir tehdit?"

Bu dediğime güldü. "Eğer açmazsan seni atarım dedim. Açmasa tabi ki atmayacaktım. Bir hastam bana çiçeklerin bizi anladığını söylemişti. Ben de bunu denedim. Gerçekten de anlıyorlar."

Buna şaşırmıştım. Arkasına yaslandığında bekelmeden anlatmaya başladım.

İçeriden sesler geliyordu. Buğlem ve ablası Sanem küçük odalarında oturmuşlardı. Ablası Sanem önündeki eski deftere bastırmadan not alıp geri siliyordu. Buğlem ise pencereden aşağıya bakıyordu.

İçeriden gülme sesleri geldiğinde Buğlem kapıya yöneldi. Sanem Buğlemin çıkacağını anladığında onu elinden tutup yanına oturttu .

Buğlemin canı çok sıkılmıştı. Annesi ve arkadaşları eğleniyordu. O da eğlenmek istiyordu.

"Çıkmak istiyorum abla."

Ablası kaşları kaldırıp indirdiğinde Buğlem izin vermeyeceğini anlamıştı. Oflayarak arkasına yaslandı.

Sanem kardeşine dayanamayıp defterini kapatıp kenara koydu.

"Ne yapalım ablacığım?" dediğinde Buğlem gülerek konuştu. "Bana masal anlatır mısın?"

Ablası Buğlemi yattıkları tek kişilik yatağa yatırıp kendisi de yanına yattı.

Aşk Zehiri (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin