Bu çocuk neyden bahsediyordu? Ben daha olayın şokunu atlatamadan sarışın çocuk tekrardan konuşmaya başladı.
"Ben sevgilisiyim de sen kimsin?" Yanımdaki çocuk tam bir şey söyleyecekken bu sefer ben ondan önce danrandım ve
"Arkadaşım" dedim.
Arkadaşım olarak tanıtmamın sebebi eğer gerçekten sevgilim ise ve güzel bir ilişkimiz varsa devam etmek istememdi. Hem çocuk yakışıklıydı.
Şaka şaka gülin diye. Hem ben sarışın sevmezdim. Buradaki amacım sadece kimsenin duygularını kırmak istemememdi. İleri de bir gün ondan düzgün bir şekilde ayrılırdım. Ama şimdi sırası değildi.
"Ben neden hiç görmedim bu arkadaşını?"
Hesap sorar gibi söyledikleri ile karşlarım çatılmıştı. Kimse bana hesap soramazdı.
"Sen bana hesap mı soruyorsun bana mı öyle geldi?" Kızgın bir şekilde söyledikletim ile önce şaşırmış ardından ağzı bir açılıp kapanırken sonunda konuşmayı başarmıştı.
"Görmeyeli değişmişsin. Sadece bir haftada nasıl bu kadar değiştin."
Yanımdan gelen gülme sesiyle o tarafa bakarken esmer çocuğu tamamen unuttuğumu fark etmiştim. Bana eliyle siz devam edin hareketi yaparken artık nasıl baktıysam ellerine havaya kaldırarak başka taraflara bakmaya başladı.
Sarışın çocuğa tekrar döndüm ve konuşmaya başladım. "Elimizde bu var. Beğenmediysen başka kapıya."
Az önce kalp kırmak konusunda söylediğim her şeyi geri alıyorum.Zaten bu çocuk yüzünden yeterince soğuk havaya maruz kalmıştım.Bir kere gerçekten sevseydi benim o kız olmadığımı anlardı. Tamam, dış görünüşüm aynı olabilir ama içindeki kişi farklı.
Ben seven kişinin gözlerine bakarak her duyguyu anlayabileceğine inanan bir insandım. Bu çocuğun gözlerinde aşka dair hiç bir kırıntı dahi yoktu.
Arkamı dönerek yürümeye başladığımda esmer çocuk da peşimden gelmiş ve kapıyı açarak geçmemi sağlamıştı.
Adımlarımı sinirli bir şekilde atarken zil çalmıştı. Daha eve gireli saniyeler olmuştu bir bismillah. Esmer çocuk tam kapıyı açacakken ben önüne geçtim. Bu çocuğa da ismi dışında her türlü seslenmiştim.
Esmer çocuk, benimle gelen çocuk, beni hastaneye götüren çocuk bu çocuğun ismini öğrenmem gerekiyor.
"Senin adın ne esmer çocuk?"
Bana alyacı bir bakış atarak konuştu.
"Aaa arkadaşının adını bilmiyor musun?"
Az önce söylediğim yalana itafta bulunurken zil çalmaya devam ediyordu.
"Nerede olduğumu bile bilmiyorum. Senin adını nerden bilicem."
Gerçekten ben neredeydim?
"Meriç Efe Karahanlı" Söylediği sözcükler ile gözlerine baktığımda. Bana senin ki ne gibi bakıyordu.
"Rosa Wizard" Biraz daha gözlerime bakmış ve beni nazikçe kenara çekerek "Tanıştığıma memnun oldum pembe yanak." Bunları söylemesi ile o kapıyı açarken ben dolmuş gözlerimle onu izliyordum.
Ben Pamir'i çok özlemiştim. Onunla çocukluktan beri beraber olduğumuz için birbirimize çok bağlanmıştık.
Kapıdan gelen bağrışma sesleri ile dolmuş gözlerimi o tarafa çevirirken kapıdan bir çocuk gitmişti. Ben hem kapının arkasında hem de Meriç'in arkasında olduğun için o beni göremesede ben kapıdan giren kişiyi görebiliyordum.
"Efe neden girmeme izin vermiyorsun kardeşim çok önemli bir şey söyleyeceğim diyorum."
Çocuğun ciddi bir şekilde söyledikleri ile bende ne söyleyeceğini merak etmiştim.
"Söyle kardeşim ne söyleyeceksin bu kadar önemli çok merak ettim."
Meriç'in sinirli çıkan sesiyle korkmuş olmalı ki hemen konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümden Sonraki Yaşamlar
Fantasía~ Eee artık konuşucak mısın?" Gözlerimin içine baktı. "Bak bu söylemesi de kabullenmesi de zor bir durum ama bilmek zorundasın. Biz aslında öldük. Ve farklı bir dünyaya geldik. Diğer dünyadan çok farklı bir yer. Sen artık oradaki kişi değilsin, ail...
