සෙනාශ් pov
" ඉර පායන්නෙ මං හින්දා සද පායන්නෙ මං හින්දා තරු හිනැහෙන්නෙ මං හින්දා මල් පූදින්නෙ මං හිනදා..අම්මාගෙ ආරව් මං හින්දා ලෝකෙම සුවදලු මං හින්දා.."
" අනේ...කට වහන් පලයන්කො..........."
බෑ නෙ කරන්න..මුන්ගෙ පුදුම කම්මැලිකමක් තියෙන්නෙ..
එහෙම නෙවෙයි නෙ කොල්ලො උනාම..මං වගේ දහයටවත් නැගිටලා ප්රබෝධමත්ව ඉන්න ඕනි..
පාන්දර වෙනකන්ම ගේම් ගහලත් අරුන්ටත් කලින් ඇහැරුන නිසා වෙනස්කමක් නොකර ඇදෙ තුන් විදිහකට නිදාන ඉන්න ගොන් හරක් තුන් දෙකාට වද දීලා ඇහැරවන්න ගියත් මුන් එකාට එකා බදගෙන වෙද්ලීගෙන නිදි නිකන් මොකක්ද එකක් වගේ..
" කුක්කු බොන්න යන්.........."
" නැගිටිනවාකෝ...සසිරූ............."
" වද දෙන් නැතුව නිදා ගනින්කො බං.."
සසිරුගෙ ඇග උඩ නැගලා බ්ලැන්කට් එක ඇදලා විසික් කරන්න ගියත් මේකා මගෙ අතින් ඇදලා අරන් මගෙ ඇග උඩිනුත් කකුලක් දාන් හොදට මාව බදා ගත්තා..
" ගමනක් යන් නැගිටිනවා.."
" කොහෙද.."
" අර පඩත්තරයාගෙ ගෙදර.."
" කොහෙද.."
" රුක්ෂාන්ලා ගෙදර බං.."
ආයෙත් පාරක් සසිරු එකම ප්රශ්නෙ අහද්දි මං එයාට උත්තර දුන්නෙ උරහිස පැත්තකින් පාතට වැටුන ටී ශර්ට් එක හදන ගමන්..
මූත් දැන් පට්ට කම්මැලි වෙලා..මහ පාන්දර වෙනකන් මල් කඩ කඩ ඉදලා ගෙදර ඉන්න දවසට දවල් වෙනකන්ම නිදි..අරුන් දෙන්නා ගැනනම් කතා කරලා වැඩක් නෑ නෙ ඉතින්..
" හවස් වෙලා යන්න බෑද.."
" දැන් ගිහින් රෑ වෙලා ගෙදර එමු.."
" හ්ම්ම් හ්ම්ම්..රුක්ෂාන්.."
" මං බුජි..උබලා පලයන් මං ඉන්නම්.."
" යකෝ උබෙ ගෙදර උබ නැතුව අපි ගිහින් හරියනවද.."
" ඇයි අරූ යන්නෙ වෙනදා.."
ඒක ඇත්ත..වෙනදාට ඌ නැතත් මං උන්ගෙ ගෙදර ගිහින් ආන්ටි එක්ක කෝලන් කර කර ඉන්නවා..
YOU ARE READING
තුන්කොන් BL
Teen Fictionතුන්කොන් ආදර කතාවක එක් අයෙක්ට අවසානයේ කෙසේ හෝ වේදනාව හිමිවේ..🥀
