තුන්කොන් BL

පවසන්න සොදුරිය (Part 23)

සෙනාශ් pov,

සෙනසුරාදා කියන්නෙ සමහර වෙලාවට මහ සාපකාරී දවසක්..ඒකට ප්‍රධාන හේතුව මේ මගුල් අව්ව..අව්ව නැත්තන් ඕනි දෙයක්..

ම්හුක් අම්මාගෙ ආරව් කලු උනොත් එහෙම කෙල්ලෙක්වත් බලන එකක් නෑ..

" කොහෙද ඕයි ඉන්නේ..ඉක්මනට වරෙන්කෝ.."

" අපි බෝල පල්ලිය ලග හුත්තෝ කී සැරයක් කිව්වාද තොට.."

" ආව්ව්..ආ ආ වරෙන්.."

ක්ලාස් ඉවර වෙලා රවුමක් දාලා ගෙදර යන්න අපි පාරට ආවත් මතීශ්ට උගෙ බෙරේ ගන්න ඉස්කෝලේට යන්න උන නිසා ඌ රුක්ෂාන් එක්ක ගිහින් එනකන් මායි සසිරුවයි බෝල පල්ලිය ලග නතර උනා..

" කොහෙද අරුන්.."

" ශ්‍රියානි එක ලගලු.."

" පයිද එන්නේ.."

" බස් එක්ක..පැණිදෙණියක නැගලා ඒක කොට කොටලු එන්නේ.."

" අතෙන්ට වෙලා ඉන්නවා අවුවයි නේ.."

" මට බෑ.."

අව්ව නිසා පවුනෙ කියලා ඌට හෙවනට යන්න කිව්වත් පණ්ඩිතයා ගත් කටටම බෑ කියද්දි මාත් ඕනි මගුලක් කියලා ඉන්න ගියත් මට ඒක කර ගන්න බැරි වෙද්දි මං සසිරුගෙ ටී ශර්ට් එක පිටි පස්සෙන් අල්ලන් ඇදගෙන හෙවනට එක්කන් ගියා..

හිත හොද වැඩීනෙ මේ සෙනාශ්ගෙත් ඒකයි ඉතින්..

" පණ්ඩිතකමනම් තියනවා ඔක්කොටම වඩා.."

" තමුසෙ තරම්නම් නෑ.."

" යැයි යැයි තමා..හිතුවක්කාරයා.."

" හිතුවක්කාරයා උබ නේ.."

" ආ ඔව් මං තමා.."

අරුන් දෙන්නා එනකන් ඉතින් අපි දෙන්නත් පාරෙ යන මිනිස්සු දිහා ඔහේ බල බල ඉද්දි විනාඩි පහලවකින් විතර බඩු දෙක බෙරෙත් උස්සන් අපි ලගට ආවා..එහෙම්ම කැෆේ එකටත් ගිහින් කාලා බීලා අපි ගියෙ පොඩි පගයාව ගන්න..

ක්ලොක් ටවර් එක ලගට වෙලා පොඩි කයියකුත් දාන් අපි හතර දෙනා ඌ එනකන් බලන් ඉද්දි ඩයල් එක එනවා උගෙ සූකිරිබටිලි ගැන්සියත් එක්ක..සිතූව උගෙ යාලුවොත් පුදුම විදිහට හුරතල් කරන්නේ ඉන්න යාලුවෝ ටිකත් ඌට වඩා හෙන සයිස් අරූ එනවා ඉතින් මැදට වෙලා පොඩි එකා වගේ..මොනා උනත් මරු මල්ලි බබාලා ටික..