Unexpected Love

Chapter 29- Unbearable Scene

Nakatayo ako sa isang malaking building as I blinked my eyes for several times.

Dito na ba talaga ang destinasyon ko?

Binasa ko ulit ang address dito sa papel na hawak ko.

I was expecting na sa isang bahay ang mapupuntahan ko, yet nakatayo ako ngayon sa isang malaking kompanya.

Dito kaya nagtatrabaho ang mom ni Daniel?

E-eh. Napalunok ako ng laway sa naisip.

Ni hindi ko alam kung papasok ba ako or hindi.

Muli, tiningnan ko yung childhood picture namin ni Daniel at napangiti.

I need to do this.

"Miss, can I know where is the office of Mrs. Pahamak?" I asked at the information desk.

"Mianhe, madam. Appointment?" I can sense that she can't express herself with straight English.

"Ani" I sounded worried.

The Korean woman prohibited me from entering the office, and so I knew...

Her mom is a part-owner of this company.

Andami ko namang hindi nalalaman sakanya.

Nagagalit ako sa sarili ko.

Do I still have to do this?

Dumiretso ako sa isang coffee shop malapit lang du'n sa building na pinanggalingan ko. Umorder ako ng isang frappe at naupo sa isang tabi.

Potek. Valentines ba ngayon?

All I could see are lovebirds surrounding me. Shet. Nakaka-inggit.

Nakaka-insecure.

Nakaka-miss.

Daniel, please, nasa iisang bansa nalang tayo ngayon. Magpakita ka na, please?

It was unexpected to love you, and it was also unexpected to lose you.

Now I want you back in my arms again.

Lord, please help me. :'(

Pagkatapos ko'ng magmuni-muni sa coffee shop, lumipat na ako sa kalapit na park doon. Mag aalas tres na pala ng hapon.

I was walking around when I saw someone facing the right view.

Matangkad. Matangos ang ilong. Maputi. Naka- 3/4 long sleeves na light purple. May hawak ito'ng bouquet of roses.

Para ito'ng nasilawan ng araw at nag-salute sign pa ng kanang kamay niya. Yun pala'y tsinito na ito naturally.

He faced into my direction and my heart almost fell into the realization...

Daniel?

Ni hindi ko mabuka ang bibig ko.

He smiled and walked towards me.

I was about to open my arms

Pero nilampasan niya lang ako.

Nag-aalangan pa ako'ng lumingon at sa pag-lingon ko, nakita ko'ng may babae siya'ng inabutan ng bouquet of roses.

Yung babaeng nakabangga ko sa CR dati at mismong nag-abot ng panyo sa'kin kagabi lang sa hotel.

"Happy Birthday, sweetheart" I heard him saying. He kissed her cheek.

My heart broke when I saw them hugging in front of me.

CLAP. CLAP. CLAP.

Eh, ano pala ako dito? Supporting actress? Haha! What a big joke?!

Hindi na nagpigil sa pagtulo ang luha ko. Ni hindi ako makagalaw mula sa kinatatayuan ko.

Sa nakikita ko'y parang pinatay na ako at pinagsasaksak ng dalawampung beses.

Daniel, h-how how could you... How could you do this to me?

The moment they glanced to my direction, I automatically turned my back from them.

I wiped my tears and ran away.

So far... So far na pati ang mga ibon sa puno, hindi na maririnig ang pag-iyak ko.

-------------------------------------------

Nagbabalut na ako ng mga gamit ko pero di parin tumitigil sa pagtulo ang mga luha ko.

Aalis na ako dito.

Ano pa ba ang silbi ko?

Harap-harapan na niya ako'ng niloko.

Akmang isisirado ko na ang maleta ko nang mapansin ko ang brochure na nakaipit du'n.

Namsan Tower.

Minsan ko na ri'ng pinangarap na makapunta doon pero di ko magawa.

I think I should give myself a break.

Last wander maybe?

Sayang naman ang ipinangbiyahe ko dito kung di ko man lang susulitin.

Para na rin makapaglabas ng sama ng loob.

I was wearing two sweaters since medyo malamig ang panahon.

I want to build happy memories here, but my mind commanded myself to cry.

So here I am...

Paikot-ikot sa may Namsan Tower at walang tigil sa pag-iyak.

Pumasok ako sa loob ng tower at bibili ng hot coffee sa vendo machine. I was about to press the button nang may nakasabay ako sa pag-pindot.

"Mianhe." sabi nu'ng babaeng katabi ko.

I was shocked to see her again.

Parang gusto ko'ng umiyak ulit.

Gusto ko'ng magalit sakanya pero sobrang bait niya para ikagalit ko.

"Oh, ikaw pala yan. Ikaw nang mauna" she was smiling habang nagse-set aside.

I nodded at kinuha na yung hot coffee pagkatapos.

Nagmamadali ako'ng umalis pagkatapos.

"Wait!" she was calling me. "Mind if I join you?"