Javi's POV
Another day to start it right.
Bumangon na ako sa kama ko para maligo.
May pasok pa kasi.
*beep beep*
A new message from Danieloves❤️
I smiled and read the text message.
"Kita tayo maya ha? I love you :*"
Para'ng nagmamadali yata siya? XD
----
Nag-indian seat ako sa ground ng school.
As always, doon ang meeting place namin.
Wala pa man 10 minutes ay dumating na siya.
Tumayo ako.
I saw him wave at me.
He smiled and hugged me nu'ng nakalapit na siya.
I was about to let go of the hug when he hugged me even tighter.
"Daniel, bakit ba?" medyo natawa pa ako.
"Just for five minutes, please..." he said.
Maya-maya ay humiwalay na ako ng yakap sakanya.
"I have good news" sabi ko na nakangiti pa.
"Me too. I have... news" biglang nalungkot ang mukha niya.
I held his face. "Kaya ba gusto mo ako'ng makausap?"
He nodded.
"Mauna ka na'ng mag-share" he said as we seated to the ground.
"Nagkapatawaran na kami ni Kristen"
"Talaga? That's good to hear. How come?" mukhang natuwa naman siya sa sinabi ko.
"Last night. Pumunta siya ng personal sa boarding house. I was happy to release all the heartaches" ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya. "Eh, ikaw? Ano yung news mo?"
Bigla siya'ng natahimik.
"Biglang nagpakita si Mom kagabi. Sa bahay namin" sabi niya na ikinagulat ko.
Matagal bago ako nakapagsalita. "T-tapos?"
"She wants me to go back in Korea"
"S-s-so b-babalik... ka?" parang gusto ko'ng bawiin ang tanong ko.
Lumingon siya sa'kin at niyakap niya ko.
Sa pagyakap niya ay narinig ko'ng sinabi niya,
"I'm sorry, Javi, but yes"
---------------------------------------------
5 years later...
"Bes! Go ka na, please? Minsan lang to" ani Eda na nasa kabilang linya ng telepono.
"Busy ako sa work, ok? Next time nalang. Sorry" niyayaya niya ako'ng mag bar with college friends.
Hindi naman sa busy talaga ako, hindi ko lang talaga tipo mag hangout ngayon.
"Over, bes! 5 years ka nang cave woman, aruy! Hindi naman kita ibebenta sa mga lalaki, ano. Kainis nito'ng bakla na 'to! Hindi malalaman ng bf mo, promise" nagtatampo na ang tono ng boses niya.
"Ako pa ang bakla ngayon?" natawa naman ako. "Sige na nga, sasama na ako. Tatapusin ko lang to'ng ginagawa ko"
"Thank you! Thank you, Lord! At pinaliwanag mo ang pag-iisip ng bestfriend ko! ISANG HIMALA!" narinig ko pa'ng sinabi ni Eda.
BINABASA MO ANG
Unexpected Love
Roman pour AdolescentsThey say that there is a right love at the right time, but in the context of real world, love has no schedule. It comes unexpected, and you have no choice but to deal with it.
