4. Bölüm: Tokat

9 0 0
                                    

Kusura bakmayın arkadaşlar düzenli bölüm atıcam diyip atamadım. Babam bir trafik kazası geçirdi. O zamanın şoku hala geçmedi ama artık bölüm atmam gerektiğinin farkındayım. Babam hala hastanede sizden tek istediğim şey dua iyileşmesi için yapılabilecek en güzel şey bu...

İyi okumalar... :)

1 AY SONRA

Tamamen eve yerleşmiştim. Hataneye de alıştım sayılırdı. Tabi umut sayesinde tim ile de tanışmıştım. Hepside iyi insanlardı.

Hasan Abi; timde ki en akıllı kişi sanırım, belki yaşından gereği belki de huyları böyle umut'un dediğine göre de çok iyi bir arkadaş

Akın; Kafa dengi birisiydi bazen fazla konuşsa da çok deli dolu birisiydi. Keskin nişancı olduğunu her cümlenin içinde bunu geçiriyordu ayrıca izlenimlerime göre yasemin'e karşı boş değildi

Yasemin; Timde ki sayılı aklı başında olanlardan birisiydi. Akın hep onunla uğraşıp duruyordu güzel de kızdı.

Ekrem; Sanırım timin en kavgacısı, sinirlenince gözü en döneniydi ama şaka yapmakta üstüne yoktu.

İrfan; Timin en küçüğüydü herkese verilen takma isimlerde en sevilmeyen isim ona aitti ÇAYLAK timdekiler de onu sinir etmek için çaylak diyip duruyorlardı.

Fatih; Çok konuşmayan ama konuşunca da herkesi gülme krizine sokan birisiydi.

İkinci doktor ve üç hemşire köy gezisine gittikleri için, iki katlı olan hastanede sadece ben ve hemşirelerden biri olan ayşen vardık. Dış cephesi pembeye boyalı duvarların bazı yerlerinin sıvalarının düştüğü hastanenin içinde şuan bir kargaşa yaşanıyordu.Akşam oldu olacaktı.Bir kadın dokuz ay sekiz günlük hamileydi. En büyük sorun ise burda bir kadın doğum uzmanı yoktu. Şuanda ise ilk doğumumu yaptıracaktım. Uzun sakallı olan adam yanıma gelip "Kadını içeri aldığsız hindi ba bir erkek çocuk vereceksiz yoksa dohtor hanım" diyip bana baktı.

"Benim elimde değil o beyfendi" dedim tam kapıyı açmış içeri girecekken kolumdan ttu "Senin işin bu dohtor hanım" diyip kolumu bıraktı

Kadının çok fazla sancısı vardı. Ayşen kadının ellerini sıkıca tuttu gözlerim kolumda ki adamın ellerine kaydı. Neydi şimdi bu? Başımı sallayıp odanın kapısını kapattım kadın ter içinde kalmıştı.

"Şimdi ben senin elini tutcam doktorun umay da bebeği alacak sakın korkma sadece ıkın" dedi ayşen.İlk doğum operasyonu başlamıştı. 

"Şimdi güçlü bir şekilde ıkın birazdan bebeğin kucağında olacak haydi" dedim Bir süre sonunda bebeğin kafası elime geldi. 

"Bir kere daha az kaldı"

Kadın güçlü bir şekilde ıkındı. Tam çocuğu çıkardığım anda başka bir bebeğin daha doğmayı beklediğini farkettim "Ayşen çocuğu al bir tane daha geliyor" Doğan bebeğin kordonunu kestim. Ayşen bebeği aldı kadın ıkınmaya devam ediyordu bir iki ıkınmanın ardından ikinci çocuk da doğdu. İki bebekte erkekti. İlk doğan ağlıyordu ama ikinci olan nefes bile almıyordu. Kalbini dinlediğimde atmadığını farkettim aslında çocuk anne karnında ölmüştü. Ayşen bebeği sardı ve benle birlikte dışarı çıktık adam Direk bebeği ayşenin elinden aldı ve sargıyı açıp baktı bir anda gülmeye başladı arapça birşeyler öyledi yanında ki yaşlı kadına. Adam bu sefer benim elimde ki bebeğe baktı elinde ki bebeği yaşlı kadına vererek. Bir hışım elimde ki ölü bebeği aldı ve sargıyı açtı. Doğuma girerken ki bakışını tekrar yaptı ölü bebeği oturağın üzerine koydu. Bana bir kaç adım yaklaştı. O yaklaştıkça ben uzaklaştım en sonunda sırtım duvara çarptı.

Umay (Karanlığın Meşalesi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin