Sonunda buluştuğumuz zaman ne bir sur ne de bir suret durabilecek karşımızda. Çünkü biz geceye hükmeden avcılarız, ay ışığında dans eden.
.
.
.
Omegaverse
Hyunchan × Minsung
Oylar düşmeyebaşladılütfenbölümbaşı en az 15 oya dönelim.<3
İyiokumalar...
⚜⚜⚜
Minho
Hatıralarımda kalan dünya eskidi derdim hep. Dile getirmesem bile düşüncelerimde. Aile kavramının yok olduğu bir bünyede hayatta kalmak gibi dertlerim ya da uğraşlarım yoktu. Ailemle büyüdüm, ailemle de ölürüm. Bu yüzden kendimi yalnız hissediyordum. Dört tarafı çevrili devasa bir hapishanedeyim. Altınlar, hizmetçiler devasa saraylar, varaklar ve de elmas kaplı bir taç beni bekliyor. Ama ne benliğim tam ne de ailem. Bütün bu kayboluş içinde en azından kardeşim ile ayakta kalırken şimdi en başa döndüm. En başa döndüğümü sandım. Ama yeni yeni anlıyordum bazı gerçekleri. Gözümün önünde serili dünyayı yeni görüyordum. Onu ilk gördüğümde hissetmiştim belki ama kabullenemeden uğradığım ihanet beni kendime getirmişti. Şimdi uzaklardayım sanıyordum. Ondan apayrı bir uçta yaşıyordum diyerek kendimi teselli ediyordum. Ama o şimdi burada, yanı başımda. Elinde bir krizantem ile, göğsüne işlememi bekleyen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
<Krizantem, Jisung'un diktiği çiçekler.>
⚜⚜⚜
"Burada ne yapıyorsunuz?"
Jeongin yönelttiğim soruyu görmezden gelerek Felix'e döndü hızlıca.
"Biz en iyisi seninle odalarımıza geçelim büyücü."
"Ancak elbette Felix'in böyle bir lüksü yok?"
İmalı cümlem karşısında Felix hafifçe eğilerek beni onayladı.
"Lütfen affedin kralım, Saugenaylı prens bazen dediklerinin pek farkına varamıyor."
