#LGS1Darkness #LGS1Chapter43 #LaGrilla1
***
PAGKATAPOS magtanghalian at ang masayang kuwentuhan sa isang restaurant ay nasa manibela na uli si Leo. Katabi niya si Imee na—kapag sinusuwerte nga naman—sa pagkakataong ito nakatulog sa biyahe. . . .
But Leo's luck ran out. When they reached Makati, Imee stirred away from her sleep. Dahan-dahang umalis mula sa pagkakasandal sa katabi nitong bintana ang ulo nito at napatingin kay Leo. Samantala, lalong sumeryoso ang kaniyang mukha nang maramdaman na may malay na ang dalaga. Nag-aalalang napasulyap tuloy siya sa rearview mirror ng mini cooper.
"Malapit na ba tayo?" tanong nito sa mahinang boses habang binubuksan ang bote ng mineral water mula sa drinks holder sa pagitan nila.
Leo chuckled and smiled at her. "Hindi pa, ga. P'wede ka pang matulog uli. I'll wake you up once we've already come home." Then his eyes quickly shifted back to the road. 'I should not tell her that we have a problem. Because as long as Imee doesn't panic, I will be able to concentrate on solving this matter.'
He wasn't scared for himself. He was scared for her. . . .
Sumilip sa bintana si Imee at inunat ang mga binti. She was too tall though, so she hadn't managed to completely strerch out her legs. "D'yos ko! Mapuno na 'tong dinadaanan natin, a?"
"We are going to take a shortcut," dahilan niya. 'I hope she will stop asking a lot of questions . . . for now. I have to focus. I have to think.'
***
Warning: 🚫
Grave Threat, Violence, Trauma, Triggers, Kidnapping
KANINA pa napapansin ni Imee na pasulyap-sulyap si Leo sa mga salamin ng sasakyan. She did not follow Leo's line of sight though, or he might notice that she was observing him way too much.
"Galing tayo ng Alabang, 'di ba?" mahinahon niyang basag sa katahimikan na saglit na namayani sa kanila kanina. "Bakit parang ang layo pa rin natin sa Manila?"
"Ang tindi ng traffic kanina, no'ng nakatulog ka. Kaya ngayon lang tayo nakalayo-layo sa Alabang."
Nginitian niya ito. Nag-aalala man siya sa kaseryosohan nito, hindi na niya kukuwestiyonin pa ang lalaki. Magsasabi naman siguro si Leo kung may problema o mali sa dinadaanan ng kotse nito. "How are you feeling now, Leo?"
"Sometimes I'm still being attacked by the triggers of my trauma," tipid nitong ngiti habang palipat-lipat sa daan at sa rearview mirror ang tingin. "Don't remind me of it again, ga. I don't want to get stressed and then fuck you while we are in the middle of this trip."
Nahihiwagaan na napatingin siya sa lalaki. Hindi niya alam o maipaliwanag kung paano nagwowork ang sex para sa trauma nito dahil hindi ba't sex din ang involved sa traumatic experience nito?
'Paano?' Hindi pa rin niya makapaniwalang tanong sa sarili.
Then, she suddenly snapped out of her contemplation. Rumehistro na sa wakas sa isip niya kung bakit ganoon ang isinagot ng lalaki sa kaniya. Ang tanong niya kasi ay kung ano ang nararamdaman nito, at hindi man direkta ang isinagot nito, may kinalaman naman sa stress ang sagot ng binata.
He replied about his trauma!
He wasn't focused on her and with their conversation!
"Fuck," he could not help muttering
"Bakit?" Inatake na siya ng pag-aalala.
"That car keeps on following us," amin nito sa wakas bago sumulyap uli, sa side mirror naman.
BINABASA MO ANG
La Grilla Series #1: Come Here
Ficción GeneralPre-order available at KPub PH! 💜✨ Hindi ka naman tanga, pero napagsamantalahan ka pa rin. Nagpakawais ka lang dahil ayaw mong maloko, pero bakit parang ikaw pa ang mali? Wala na ba talagang hustisya sa mundo? ••• Imee Pascual could not believe tha...
