Akyazı'da sırlar, hiçbir zaman sır olarak kalmaz.
*
18 yaşındaki Mira Altınok ikiz kardeşinin aksine kural tanımaz, asi bir kızdır. Yaşadığı bir hayal kırıklığı sonucu doğup büyüdüğü Akyazı kasabasını terk etmek zorunda kalmıştır. Yaklaşık bir yıl s...
Bölüm sonuna bir satır ekledim. Orada bölümle ilgili konuşabiliriz💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM ON
Lina Altınok...
8 Mart 2022, Yaklaşık Üç Ay Önce
"Bir kereliğine daha tek gecelik arkadaşım olur musun?"
Bir an için yanlış duyduğumu sandım ama Ege'nin hızla inip kalkan göğsü, bana beklentiyle bakışı sözlerini doğru anladığımın en mutlak işaretiydi. Mavi gözleri heyecanla ışıldıyordu sanki.
"Delirme Ege," dedim. "O bir kerelikti."
"Hayır," diye itiraz etti. "Biz ona tek gecelik arkadaş dedik. Kaç kere olacağını anlaşmamızda belirtmemiştik." Başını içeri sokup doğrudan taksiciye seslendi: "Abi tek gece falan diyoruz ama yanlış anlama. Aramızdaki bir şaka o."
"Ege," dedi taksici. Birbirlerini tanımalarına nedense hiç şaşırmamıştım. "Ne yaparsan yap, beni sakın karıştırma. Ahmet Dededen kurşun yemek istemiyorum hiç."
"Aslında dedem o kadar da kötü değil," dedim onu savunma ihtiyacı hissederek. "Ne varsa dilindedir onun."
"Kızım sanki sen bile inanmadın bu dediğine."
Ege sohbetin uzayacağını hissetmiş olmalı ki, "Lina," dedi dikkatimi tekrardan ona çekmemi sağlayarak. "Teklifime ne diyorsun?"
"Ege," diye mırıldandım. Geçen sefer teklifini kabul etmiştim çünkü başka şansım yoktu. Ancak şimdi arabadan inersem bunu tamamen istemiş olacaktım. "Bilmiyorum."
"Neden?" diye ısrar etti. "Masal, Erhan ve Mert de benimle. Birlikte vakit geçiririz işte."
Başımı hafifçe yana eğdim. "Mira bana çok kızar. Onu incitmek istemiyorum."
"Bence Mira, ağlayarak eve gittiğini duysa daha çok üzülür."
O kadar kararsızdım ki öylece Ege'nin suratına bakarken yapabildiğim tek şey gözlerimi kırpıştırmaktı. Bir yandan teklifini kabul edesim vardı ama onu reddetmem için o kadar çok neden vardı ki...
"Bilmiyorum," dedim tekrar. "Can'ı da gücendirmiş olurum."
Tek kaşını kaldırıp alayla güldü. "Seni akşamın bir saati ortada bırakıp arkadaşlarıyla içmeye giden şu çocuktan mı bahsediyorsun?"
Gözlerimi kıstım. "Her şeye de bir cevabın var."
"Hadi Lina," diye diretti annesinden şeker isteyen küçük bir çocuk gibi. "Neden bu kadar düşünüyorsun? Sadece biraz eğleneceğiz. Sonra evine bırakırım seni. Yarın sabah uyandığımızda yine bana bir pislik gibi davranmaya devam edersin."
