Sadece bir oyun oynamak istemiştik. Bunun sonumuz olduğunu düşünmemiştik. Elimize verilen bu kartlar da hayatımız yazılıydı.
Zehirli Kart, köylüsün demektir. Sadece sana gelen ölümü bekleyeceksin.
Zehirli Bıçak, katilsin demektir. Sadece eline veri...
Bölüme hoş geldiniz İyi okumalar dilerim Şarkı ismi; Yüksek Sadakat- Seninle - Mavi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dünkü yaşadıklarım akılalmaz derece de tuhaftı. O sosyopat katil görünümlü katil olan psikopat adamla aynı odaya düşmüştüm ve yanımızda bir ceset vardı. Gözlerim hala yanarken gözyaşlarım yanağımın üzerinde yer edinmişti. Ellerim kandı. Belki de sadece tuhaf bir yansımaydı o. Uzun zaman önce ölen birine dokunduğunuz da nasıl eline kan gelirdi ki sonuçta. Hala aklım almazken yavaşça gözlerimi açıp etrafa bakındım. Karşıya baktığımda oda 78'in önündeyim. O kadar koşmuş muydum? Geriye baktığımda ise kimse yoktu. Gerçekten de kimse yoktu ve burada her yerin birbirine benzemesi de bir dezavantaj. Şuan belki de bulunabilecek en tehlikeli yerde kaybolmuştum.
Yavaşça ayağa kalktığımda ellerime baktım. Kan vardı, hala gitmemişti. Demek ki gerçekti. Ellerimi kırmızı tişörtüme silerken kuruduğundan dolayı hala elimde kan vardı. O sırada elimde ki kâğıdı fark ettim. Evet hazır kaybolmuş iken kâğıdı açıp okuyabilirim.
Sevimli Katilim, öncelikle kendine dikkat etmelisin. Ayrıca hala senden bir cevap alamadım. Ozan mı yoksa Betül mü? Bu sorumu görmezden gelmen beni sinirlendirdi. Umarım en yakın zamanda cevabımı alırım.
-A.Y
A.Y? O sosyopat katil görünümlü olan katil psikopatın adı bu muydu? Kendine dikkat etmelisin derken 'benden kendini koru' mu diyordu acaba? Ben böyle anlamıştım. Ozan mı Betül mü sorusuna bir cevap vermeyeceğim. Bana karşı iyi olduğuna göre beni öldüremezdi. Yani beklentim buydu. Etrafta gezinmeye başladığım da sola doğru ilerledim. Daha sonra önüme çıkan iki yoldan birinde sınıftakileri görünce oraya doğru ilerlemeye başladım. Tekrardan ellerime baktığımda kanların belli olmaması için ellerimi cebime koyarak ilerlemeye başladım. İleriye bakındığım da bir şey arıyor gibiydiler. Beni gören Açelya'nın bana doğru koşmasıyla ayaklarım benden habersizce geri dönüyorlardı ki Açelya yanıma ulaşıp koluma girdiğin de ona sadece bakmakla yetindim. Elinde ki not defterini bana tuttuğunda yazanları okudum.
Neredeydin? Seni aradım ama bulamadım gerçekten çok merak ettim?
Beni merak mı etmişti? Bu sözü ilk defa birinden duymak garipti. Kalemi bana uzattığında alıp almamak arasında kalmıştım. Ellerimde ki kanı görecekti. Gerçekten zehirli bıçak olduğumu düşünecekti. Zaten öyleyim fakat bunu başkasının bilmesine gerek yok. Bu yüzden sadece kafamı sallayıp ona gülümsedim. Ve diğerlerinin yanına doğru ilerlemeye başladım. Herkes sadece duvara bakıyordu. Birkaç adım sonrasında duvara baktığımda gerçekten merak edilecek bir unsur vardı karşımda. Bütün herkesin resimleri vardı bir tablo da ve hepsinin üzerinde kan olduğunu düşündüğüm bir mürekkep ile soru işareti vardı? Birkaç adım uzaklaştığım da hepsine en uzak ve en ortada ben vardım fakat bu fark edilecek kadar küçüktü. Normalde burada bir tablo olduğuna eminim. Oda sayılarına baktığımda 57 ve 58 numaralı odanın arasındaydılar. Burada normalde mavi gözlü zayıf kumral bir kız tablosu vardı. O gitmişti ve şimdi ise bizler vardık. Herkes bakarken ben ise etrafa baktım. Bu tablolarda bir olay vardı ama hadi bakalım bulacaktım onları.
